Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1969, Qupperneq 13

Hér gefur að líta gamla mynd af skipaviðgerðuni Islendinga. Ef ríkt liefði trú og skiln-
ingur á þessari iðngrein, væri ekki um atvinnuleysi að ræða liér í dag.
Ljósm. Guðbjartur Ásgeirsson.
ur farmannadeildar í Rvk.). Sv.
kr. 114,00 fyrir að hafa lokið
fyrsta hluta stýrimannaprófs (1.
bekkur farm. í Rvk.).
Eftirvinna reiknast þannig, að
lægri taxti finnst með því að deila
með 150 í kaupið ásamt öllum
aukagreiðslum viðbættum, og
hærri taxtinn er tvöfaldur lægri
taxtinn. 8% aukagreiðsla er á
tankskipum og 16% greiðist á allt
kaup eftir 4 mánaða starf utan
heimalandsins. Tillegg sv. kr.
110,00 og 120,00 á mánuði í sigl-
ingum til U.S.A.
Tveggja vakta skipin eru reikn-
uð út eins og hin dönsku tveggja
vakta skip. Þó má geta þess, að
vegna hárra skatta taka margir
heldur frídaga (vetrarfrídaga)og
fá þá greiddar sv. kr. 14,00 á dag
í fæðispeninga. (42^/2 klst. gefur
7 fæðisdagagr.) Hvort tveggja er
heimilt fyrir þá tíma, sem staðn-
ir eru á sjó umfram 8 tímana.
Flest skipafélög leyfa eiginkonu
og börnum yfirmanna að dvelja
um borð hluta úr árinu. Félag
það, sem ég var seinast hjá, leyfði
t. d. eiginkonu og barni eina 5
vikna hringferð og síðan tvisvar
ferðalag á sænsku ströndinni, ca.
10 daga í hvort sinn, og að sjálf-
sögðu eru öll þessi ferðalög ó-
keypis.
Hlunnindi á dönskum skipum.
Flest dönsk skipafélög leyfa
yfirmönnum að hafa konur og
börn með sér um takmarkaðan
tíma. Til dæmis A.P. Möller, en
fyrir þá starfaði ég í eitt ár, leyfa
að hafa konu og börn með sér í
3—5 mánuði á hverju ári, án
endurgjalds. Auk þess greiðirfé-
lagið allan ferðakostnað þeirra til
og frá skipunum, allt að d. kr.
4.500,00 (ísl. kr. 53.100,00) á ári.
Matsveinn og rafvirki, þótt
próflausir séu, teljast til yfir-
manna og njóta þar með þessara
hlunnindi. Sama er að segja um
próflausa aðstoðarvélstjóra.
Smáskipafélag danskt, sem ég
starfaði fyrir, veitti yfirmönnum
þessi hlunnindi í allt að 2 mánuði
á ári, og lengur þeim sem starf-
að höfðu lengi hjá félaginu. Var
VÍKINGUR
þetta þeim að kostnaðarlausu,
nema ferðir að og frá skipi
greiddu yfirmenn sjálfir.
Á aila eftirvinnu og auka-
greiðslur greiða Danir or-
lof þegar menn fara í frí.
Vélstjórar geta spáð í laun sín
eftir þessum tölum, og mun þeim
í flestum tilfellum óhætt að bæta
nokkru við. Sífellt er verið að
bæta við ýmsum tækjum í kjall-
arann hjá þeim, og fæða sum
þeirra jafnan af sér einhvern
bitling þeim til handa.
Nú læt ég útrætt um þessi mál,
en vænti þess, að við samanburð
á kjörum sínum og stéttarbræðra
sinna á Norðurlöndum, sjái þeir
sem heima sigla, hvernig störf
þeirra eru metin til launa og
hlunninda.
Nú mun ýmsum detta í hug, að
farmenn Svía og Dana séu hátt
launaðir, miðað við þá sem í landi
starfa. Því miður er fjarri því að
svo sé. Enda hefur þar verið mik-
ill skortur á yfirmönnum í lang-
an tíma og er enn, sérstaklega
hjá Dönum. Og litlar líkur eru á
að úr rætist á næstunni. Svíar
hafa tiltölulega lítið af erlendum
yfirmönnum, og er ástæðan sú, að
skipum þeirra fækkar árlega um
30—50 skip, enda þótt rúmlesta-
tala kaupskipaflotans hækki lítil-
lega ár frá ári. En það kemur til
af því, að Svíar endurnýja nú
flota sinn yfirleitt með stærri
skipum en áður.
Sigurbjöm Guömundsson.
& £
Auglýsing í Kúbudagblaði:
„íbúð til leigu fyrir kommúnista.
Aðeins steinsnar frá ameríska sendi-
ráðinu.“
*
Það var á sjóstangaveiðunum í fyrra.
Ein frúin setti í og dró boltaþorsk.
Hún fékk mikið hrós fyrir og sagði
í gleði sinni: „Já, hugsið ykkur bara,
þetta er nú minn stærsti happadrátt-
ur frá því ég fékk hann Rögnvald
minn“.
*
Hún, á matsölustað: Anton, óttalega
er maturinn, sem við fáum hérna illa
tilbúinn. Hann: Ójá, og við, sem fór-
um hingað til tilbreytingar!
13