Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1969, Blaðsíða 15

ENGIN KEÐJA
ER STERKARI
EN VEIKASTI
HLEKKURINN
TRYGGING ER
NAUÐSYN
ALMENNAR
TRYGGINGARf
PÓSTHÚSSTRÆTI 9
SlMI 17700
þrífst upp í 300 m hæð. Appelsín-
ur, kaktus o. fl. of fl. Yfir 760
metra hæð eru beitilönd naut-
gripa og kinda.
Yfir 200 tegundir fugla lifa
þarna að ógleymdum Canarífugl-
unum, stórum dúfum og sporð-
drekum, sem eru þarna áberandi
mikið.
Áll er eini vatnafiskurinn, en
þar er góður þorskur í sjó, og
djúpáll sá er liggur á milli eyj-
anna og strandar Afríku frá Cap
Dra að Cap Blanc um 590 mílur
suðvestureftir, er um 54 mílur á
breidd. Þar eru sögð vera einhver
beztu fiskimið heims, og gæði
fisksins mikil. Á Canaríeyjum
eru fiskvinnslustöðvar, og á Isla
de la Gomera er niðursuðuverk-
smiðja fyrir túnfisk. Þarna er
mikill fiskifloti, og þeir salta
fisk og þurrka fisk og sjóða nið-
ur. Túnfiskveiðar eru líka stund-
aðar þarna mikið af Japönum.
Frystiskip Jökla fluttu um tíma
túnfisk frá Las Palmas til Porto
Rico fyrir Del Monde niðursuðu-
verksmiðjurnar þar.
Aðalhafnir eyjanna eru Puei’to
de la Luz á Gran Canarias og
Santa Cruz de la Palma, og Santa
Cruz de Tenerife. Hinar tvær
fyrstu eru aðal ávaxta útflutn-
ingshafnirnar og fyrir stærri far-
þegaskipin, en Luz og Santa
Cruz de Tenerife hafa miklar
olíubirgðir og olíuafgreiðslu. —
Flugvöllur er á Gando, á Isla de
Gran Canarias og Las Rodeos á
Tenerife, og eru daglegar sam-
göngur við Ifni og Cabo Yubi á
Afríku, og eins til Evrópu.
Nú upplifum við blástirnd
mánakvöld, huldublik á mána-
silfruðum sævi, lognvært liggur
hafið, í ljóma sólarlagsins, fyrir
stundu síðan, og í dag slógu hin-
ar tröllauknu töframyndir skýj-
anna og risabólstranna skuggum
sínum á hafflötinn. Skýin taka á
sig allskonar forynjumyndir. Þar
eru á ferð ljón, drekar, forynjur
og glæsileg fyrirmenni. Æfin-
týramyndir skýjanna eru óendan-
legar í fjölbreytileika sínum.
Nú er jafndægri á vori 20.
marz og við siglum með strönd-
um Afríku, Marokkó, Sahara,
Mauritanie og Senegal. Til Dakar
komum við snemma morguninn
21. marz í morgunþoku.
Dakar er gömul sjóræningja-
borg, en sögu hennar þekkti ég
því miður ekki sem skildi. Lýð-
veldið Senegal fékk sjálfstæði í
ágúst 1960, en er enn í franska
samveldinu. Strandlengja þess
telst frá fljótsmynninu Fleuve
Senegal og norður að Cabo Roxo.
Þarna bjuggu 1962 3 milljónir og
og 100 þúsund manns, en hefur
fjölgað síðan. Ríkisstjórnin er
skipuð 15 ráðherrum og landið
skiptist í 12 kjördæmi, sem kjósa
sér 60 þjóðkjörna fulltrúa á þjóð-
þingið. Forsetinn býr í Dakar,
sem er höfuðborg landsins. Þjóð-
in er sambland Mára, Fulas og
negra, sem búa mest með strönd-
inni. Negrar þessir kallast Oulofs
og búa á ströndinni milli St.
Louis og Cambia. Þeir eru vel-
byggðir líkamlega, laghentir, iðn-
ir og vel gefnir.
Sagt er að Fransmenn hafi
fundið Senegal á 14. öld, en ekki
fest þar byggð fyrr en á 18. öld.
Bretar voru þarna frá 1758 til
1814, en síðan hefur landið til-
heyrt Fransmönnum. Þarna er
stundaður landbúnaður. Bændur
rækta hrísgrjón, maís, rís og
jarðhnetur, og þeir eiga fjölda
kinda, geita og nauta, svína og
hesta, asna og kameldýr. Iðnað-
ur er talsverður í Dakar. Þar er
sementsverksmiðja, titanium og
foosfat og annar iðnaður, vefnað-
ur er þar og olíuhreinsunarstöð.
Háborgin er hreinleg og vel-
bvggð, með glæsilegt verzlunar-
hverfi, en markaður innfæddra
og hýbýlakostur er mjög frum-
stæður.
Moskan, Forsetahöllin, Þing-
húsið, Safnhúsið og bústaðir
sendiráða og fleiri byggingar stíl-
hreinar og fagrar byggingar, með
fögrum görðum.
Við tókum aðeins olíu og vistir
í Dakar og stoppuðum stutt. Síð-
an var haldið áfram ferðinni suð-
ur eftir. í vestur frá Dakar eru
Cape Verde-eyjar, sem eru tíu
aðaleyjar og fjórar smærri. Þær
VÍKINGUR
193