Sjómannablaðið Víkingur

Ukioqatigiit

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1997, Qupperneq 44

Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1997, Qupperneq 44
Af Silla & Valda er það annars að segja, að hann fór einn í land að skemmta sér á Siglufirði, í sparifötunum og nteð gulan sjóhatt vegna úrhellisrigningar. Löngu seinna kom hann um borð, greinilega bú- inn að skemmta sér vel, og kominn með glerfínan, svartan Battersby-hatt í staðinn fyrir sjóhattinn. Er hann var spurður út í hattinn, tók hann ofan, horfði lengi á hatt- inn alveg gáttaður og sagði loks: „Þetta er bara fei-fei-feill“. Mér hefur stundum dottið þetta atvik í hug, þegar allsgáðir menn afsaka fáránleg afglöp með snakki um mannleg mistök. Við vorum á leið til Raufarhafnar þegar einn skipsfélaganna tók mig afsíðis og trííði mér fyrir viðkvæmu leyndarmáli. Hann hafði krækt sér í flatlús. Þar sem ég var kunnugur á Raufarhöfn bað hann mig að útvega sér eitthvað til að eyða óværun- ni. Fór ég á fund Lárusar Jónssonar læknis, vel þekkts manns í læknastétt, meðal ann- ars fyrir að hafa verið um tíma yfirlæknir á Kleppi eftir að Hriflu-Jónas rak Helga Tómasson. Minna var hann þekktur fyrir reglusemi. Læknirinn tók mér vel, enda í glaðara Iagi. Bauð hann í glas og vildi spjalla, en alls ekki um flatlús. Það væru skordýr sem eyða ætti með eitri sem nóg væri til af í kaupfélaginu. í kaupfélaginu keypti ég þriggja lítra brúsa af DDT-skordýraeitri; minni skammtur fékkst ekki, og stóra úðadælu. Hélt ég með þetta um borð í strigapoka og faldi vel. Nokkru síðar, er við vorum staddir djúpt út af Axarfirði, fór ég með félaga mínum um miðja nótt upp á dekk til að herja á flatlúsina. Tókum við okkur stöðu fyrir aftan stýrishúsið svo vaktmaður þar sæi ekki til okkar. Útlitið var ekki gott þeg- ar vinur ntinn, stór og breiðvaxinn, stóð þama allsnakinn. Flatlús á að vera nokkuð staðbundin, en svo loðinn var hann um skrokkinn að lúsin var skriðin út um allt. Hrósaði ég happi að nóg skyldi vera til af eitrinu. Dæluna fyllti ég margsinnis, gekk í kringum félaga minn og dældi eins hratt og ég gat. Áhrifin létu ekki á sér standa. Hef ég ekki séð annan eins stríðsdans og þann sem vinur minn steig, þegar allar flatlýsnar hófu dauðastríðið samtímis. Guðs mildi að hann hoppaði ekki fyrir borð. Lýsnar hreyfðu sig ekki meira. Seinna var DDT-eitrið sett á bannlista um allan heim sem lífshættulegt efni. Sagði mér sérfræðingur að skammtur- inn sem ég keypti í kaupfélaginu hefði með réttri aðferð nægt til að drepa nas- hyming. Fyrra sumarið sem ég var á Björgvin byrjuðum við með misheppnaðan kokk. Kannski gat hann búið til mat, en ekki reyndi á það, því hann viðbeinsbrotnaði á sínu fyrsta fylliríi á Siglufirði. Óljóst var hvernig það bar til. Helst var talið að það hefði gerst þegar einn skipsfélagi okkar, stór og fimasterkur, hirti hann brennvíns- dauðan á balli og lagði af stað með hann undir hendinni. Ekki fór beljakinn bein- ustu leið um borð og gleymdi stundum að hann var með kokkinn, lítiim og léttan. Töldu menn líklegt að hann hefði í ógáti slengt honum utan í símastaur eða girð- ingu á þessu ferðalagi. Næsta túr var kokkurinn í l;mdi, en fljót- lega eftir það drakk hann frá sér vitið á Húsavík og kom brjálaður um borð. Hann háttaði, stökk upp á lúkarsborðið með kjötöxina, snérist í hringi berfættur á brókinni og steig í vaskafat með skonroki svo það sporðreistist. Þegar hann tróð marvaðann í skonrokinu og sveiflaði öx- inni, skreið ég eins langt inn í horn á koj- unni og ég gat. Einhvem veginn náði Valli stýrimaður taki á kokknum aftan frá og hvernig í ósköpunum sem hann fór að því, hélt hann á honum upp á dekk, henti honurn þaðati upp á bryggju og skildi hann eftir bölvandi á brókinni. Tróð síðan dótinu hans í sjópoka og fleygði á eftir honum. Hér gilti ekki skriflegur uppsagnarfrestur miðaður við mánaðamót. Á Siglufirði tók tvo daga að finna nýjan kokk. Reyndar vorum við svo heppnir að tvær stúlkur tóku starfið að sér. Meðan við biðum effir þeim fór skipstjórinn með há- seta í land og kom til baka með soðin svið í stómm pappakassa. Þótti það góð til- breyting og mæltist vel fyrir, þannig að kallinn lét endurtaka það tvisvar, en þá vom menn famir að jarma þegar þeir sáu sviðakassann. Næsta sumar unnum við í kokkahapp- drættinu. Kokkurinn kunni ekki bara að elda, hann var líka atvinnumaður í hljóð- færaleik; lék bæði á píanó og harmónikku og hafði nikkuna með. Hann hét Magnús, ættaður frá ísafirði, kallaður Maggi á Heklunni. Þar sem ég var kenndur við Esju, verslun föður míns á Akureyri, vor- um við kallaðir Maggi á Esjunni og Maggi á Heklunni. Ómæld músík heilt sumar um borð í litl- um síldarbát var veisla. Seint gleymist vor- kvöldið er við lögðum frá bryggju á Siglu- firði í fyrstu veiðiferðina. Harmónikkan hljómaði frá lúkarskappanum þar sem Maggi á Heklunni lék af list, og á bryggj- unni veifuðu stúlkur sem höfðu fylgt okk- ur til skips. Aflasumar að hefjast í hugum allra. Þá var ekki ónýtt að vera ungur og sigla inn í miðnætursólina. ■ Magnús var tvö sumur á Björgvin frá Keflavík. Ekki var mikið pláss fyrir aftan STÝRISHÚSIÐ, ÞAR SEM SKIPSFÉLAGI HANS STEIG STRÍÐSDANS EFTIR AÐ MAGNÚS HAFÐI DÆLT Á HANN PREM LÍTRUM AF DDT TIL AÐ DREPA FLATLÚS. 44 SJÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUR
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.