Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1997, Side 47

sandreyður og búrhvalur 35 fetum. Það
reyndist ekki erfltt að sjá hvort um undir-
málshval var að ræða eða ekki. Þetta er
eins og annað sem þjálfast með reynsl-
unni. Lengdin sést vel um leið og hvalur-
inn kafar. Ég held að þetta hafi allt saman
gengið mjög vel.
VEIÐIMENNSKAN ER í BLÓÐINU
Ég hefl alltaf haft gaman af veiðiskap al-
veg frá því að ég var krakki. Ég skaut bæði
fugl og sel og ekki síst tófur. Ég stundaði
refaveiðar eingöngu á tímabili. Þess vegna
var ég ekki svo mikið á línuveiðunum þá.
Ég hafði meira upp úr tófuveiðunum en á
línubátunum. Ef maður skaut fjórar eða
flmm tófur gaf það meira af sér en að vera
við sjóinn. Aflahlutimir á sjónum voru litl-
ir í þá daga. Þá voru engar tryggingar eða
neitt slíkt svo að hluturinn fór bara eftir
því hvað aflaðist. Það fór stundum niður í
ekki neitt sem menn höfðu á sjónum,
kannski nokkrar krónur. Það var ekki á
vísan að róa.
En tófuskinnin voru oft í ótrúlega háu
verði. Það var greitt frá 300 krónum og
upp í 500 krónur fyrir falleg tófuskinn.
Það voru miklir peningar í þá daga. Árs-
tekjur hjá almenningi voru á þeim árum
oft innan við þúsund krónur. Tekjumar
vom oft á tíðum ekki meiri en það.
Fuglinn var
líka mikil mat-
björg í þá daga.
Það var mikið af
svartfugli á
Álftaflrði á
haustin. Hann
var í stómm
hópum. Þá vom
margir að skjóta
hann, oft vom
það þrír eða
fjórir menn sem
áttu saman
byssu í félagi.
Áður fyrr var
mikið af síli og
öðru æti inni á
Álftafirði og í
þetta sótti fugl-
inn. Einnig var
iðulega svo mik-
ið af rækju að
hún sást í rauð-
um flekkjum.
Þá var rækjan
Komið með góðan feng að bryggju.
bara ofansjávar. Þá var ekki byrjað að
veiða hana og hún var alveg óþekkt sem
afli. Við kölluðum rækjuna þá kampalam-
pa. Rækjunafnið var þá óþekkt. Fiskur
sem veiddist var þá úttroðinn af þessum
kampalampa. Sílið sem við kölluðum var
hins vegar mikið til smásOd og annað þess
háttar. Allt gekk þetta inn á flrðina.
Framhald á bls. 52
CORfllI_GOLFMÖTTAN
léttir þér
im
E
KJARAN
Gólf búnabur
SÍÐUMÚLA 14*581-3022
Coral gólfmottan fangar óhreinindi og bleytu og auðveldar þér þrifin.
SjÓMANNABLAÐIÐ VÍKINGUR
47