Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1960, Qupperneq 33

Náttúrufræðingurinn - 1960, Qupperneq 33
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 25 notað lial'a sveppinn sem nautnalyf ýmist hráan eða soðinn. Telur liann lýsinguna al eituráhrifum sveppaneytenda í Kamtschatka svipa svo mjög til lýsinga af herserksgangi víkinganna, að ekki sé vafamál, að um áhrif aí: sömu nautnalyfjum sé að ræða. Samræmist það vel frásögn Snorra Sturlusonar um Óðinn her- konung, sem hann telur vera ættaðan austan úr Asíu, og menn hans, sem kunnu þá list að ganga berserksgang. Um þá segir svo: „Hans menn fóru brynjulausir og voru galnir sem hundar eða vargar, bitu í skjöldu sína, voru sterkir sem birnir eða griðungar, en hvorki eldur né járn orkaði á þá, það er kallaður ber- serksgangur." Vilja nú sumir álíta, að Óðinn hafi búið yfir þeirri kunnáttu, að framkalla berserks- gang með neyzlu flugusveppa að hætti Kamt- schatkabúa og hafi hann flutt þá list með sér til Norðurlanda. 17) Skoðun Schubelers þótti sennileg og breiddist ört út. Sveppurinn var nú annað veilið kallað- ur berserkjasveppur og kornst það nafn inn í alþjóðaorðabækur ásamt skýringunni á berserks- gangi. Berserkjasveppur er því tiltölulega ný orð- myndun, og mun Stefán Stefánssón, skólameist- ari, innleiða hana í íslenzkt ritmál með umsögn sinni um sveppinn í kennslubókinní „Plönturnar“. Hann segir: „Berserkjasveppur er eitursveppur einn erlendur, sem álitið er að valdið hali berserksgangi á mönnum." 16) Enda þótt kenningin um notkun sveppsins, til þess að frarn- kalla berserksgang næði lljótt mikilli útbreiðslu, var hún þó gagn- rýnd al mörgum. Veigamesta gagnrýnin er rit Fredriks Grön, Ber- serksgangens Vesen og Ársaksforhold. 4) í því riti reynir Grön að hrekja kenningu Schubelers og færa rök fyrir því, að berserksgang- ur hafi aðeins verið sjálfsefjun. Getur liann allmargra rannsókna á sveppaeitrunum og telur þær sýna, að álnif þess svipi ekki til þeirra lýsinga, sem fornsögur okkar gefa af berserksgangi. Telur hann þá, sem orðið haía lyrir sveppaeitrun, ekki haga sér eins og ber- seiki, heldur fái Jjeir krampa, uppköst og svima og verði svo sljóvir og lalli í dá. O 3. mynd. Berserkur. Taflmaður frá Suð- ureyjum, um 1100.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.