Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1963, Blaðsíða 20

Náttúrufræðingurinn - 1963, Blaðsíða 20
14 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Gvendarbrunna og rétt austan við Jaðar, sömuleiðis á nokkrum stöðum austar í hraunbreiðunni, m. a. suðvestur a£ Silungapolli. Það kemur líka fram undan yngra hrauni í kverkinni sunnan við Selfjall og hefur runnið í mjórri kvísl um skarðið milli Selfjalls og Sandfells norður eftir austan Selfjalls og fallið út á Leitahraun- ið (Elliðaárhraunið), rétt austan við Lækjarbotna. Þar kvíslast það svo enn á ný, og hefur önnur álman staðnæmzt í allhárri brún, sem gamli Lögbergsbærinn stendur undir, en hin hefur fallið með- fram Selfjalli niður á sléttlendið fyrir neðan skátaskálann. Stendur skálinn sjálfur á þessu hrauni, en útihús skammt neðar og vestar stendur á móbergi. Öllu þessu verður væntanlega lýst nánar síðar og á öðrum stað. í þessu hrauni er slíkur aragrúi af hnyðlingum, að ekki þarf að þeim að leita, og til eru staðir, þar sem menn finna þá nærri því í hvert sinn sem brotinn er moli úr hrauninu. Meðan ég var að skrifa þessa grein, átti ég tal við Sigurð Þór- arinsson, sem þá sagði mér, að á Náttúrugripasafninu væri til basaltmoli með ólivínhnyðlingi í. Sigurður hefur góðfúslega lánað mér þetta sýnishorn og leyft mér að gera af því þunnsneiðar fyrir smásjárrannsókn. Kann ég Sigurði þakkir fyrir. Moli þessi er fundinn við Ólafsvík á Snæfellsnesi árið 1910, en lítið er annars um hann vitað. Finnandi var Þorsteinn Kristjáns- son, en ekki er vitað, hvort hann hefur sent safninu steininn eða hvort hann hefur komizt þangað á annan hátt. Ekki er fundar- staður nánar tiltekinn. Af útliti steinsins að dæma virðist mér lík- legast, að hann hafi fundizt laus, t. d. í skriðu, en hafi ekki verið brotinn úr föstu bergi. Útlit og uppruni hnyðlinganna. Eins og áður var drepið á, hefur mikið verið ritað um hnyðl- inga erlendis, og umfram allt þó um ólivínhnyðlinga. Þó að þeir séu yfirleitt nefndir svo, er sjaldgæft að finna hnyðlinga úr ólivíni einu saman, heldur samanstanda þeir oftast af ólivíni, enstatít, krómdíopsíd og krómspínell (ágít, pikótít), og stundum koma nokkr- ir aðrir míneralar fyrir í þeim, svo sem hornblendi og bíótít. Hnyðlingar af þessu tagi koma fyrir víðs vegar um heim. Þeirra er getið í Svíþjóð, Ungverjalandi, Þýzkalandi, Búlgaríu, Frakk-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.