Náttúrufræðingurinn - 1963, Qupperneq 36

30
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
hæð. Hlýtur það að hafa
vaxið þarna í mörg ár. Fram-
an við Atvinnudeild Háskól-
ans í Reykjavík hefur sand-
fax vaxið a. m. k. síðan 1940,
er það barst þangað, senni-
lega með brezka setuliðinu,
sem reisti bragga á lóðinni
rétt hjá.
Við Hóla í Eyjafirði og
Skriðu og Fornhaga í Hörg-
árdal vaxa dálitlar breiður
af gulbrá (Matricaria matri-
caroides). Einnig er hún
komin vestur að Sælingsdals-
laug í Dalasýslu.
Sumarið 1960 athugaði
ég nokkuð útbreiðslu blá-
hveitis (Agropyron trachy-
caulum) í Skagafirði (sbr.
Náttúrufræðinginn 1961,
bls. 43—44) og hélt athugunum áfram í Eyjafirði í sumar, sem
leið. Sá ég þá bláhveitið nær hvarvetna í þurru, fremur snöggu
graslendi, frá Hólshúsum og Grund vestan Eyjafjarðarár allt fram
í Leyning, Villingadal og Hólsgerði. Einnig að Vatnsenda, Hólum
og út eftir austan ár allt út í Munkaþverá, Þverá ytri og Seljahlíð
í Sölvadal. Má telja, að bláhveitið vaxi í landareign sérhverrar
jarðar, þar sem skilyrði eru því hagkvæm. Sérlega mikið virtist af
því á Möðruvöllum, Guðrúnarstöðum, Fellshlíð, Skáldstöðum, Jór-
unnarstöðum, Leyningi og Hólum.
Blceösp i Garðsdrgili.
Á Öngulsstöðum í Eyjafirði sýndi Sigurgeir Halldórsson bóndi
mér forvitnilega trjáplöntu í garði sínum. Reyndist það vera blæ-
ösp (Populus tremula), um 1 m á hæð. Sigurgeir var á ferð í Garðs-
árgili, gegnt skógræktargirðingunni, fyrir 8 árum, að safna smáum
birkiplöntum til gróðursetningar. Reyndist asparplantan vera meðal
þeirra. Ég gerði mér ferð í Garðsárgil 9. ágúst í asparleit. Áin
1. mynd. Bláhveiu frá Möðruvöllum.