Náttúrufræðingurinn - 1996, Blaðsíða 16

kræðu, því hún hefur skýra hafræna
útbreiðslu. Þessar tegundir vaxa því óvíða
á sama stað. Flókakræðan er algengust á
Suður- og Vesturlandi og nær þar langt inn
í land en er aðeins á ystu annesjum
norðanlands og austan. Hún velur sér
vindblásna vaxtarstaði, á mosa eða þúfum
uppi á hæðum og utan í brúnum eða
klettum.
SURTARK.RÆÐA
AlECTORIA NIGRICANS
Surtarkræða (12. myndj er lík skollakræðu
að vaxtarlagi, upprétt og greinótt og um
3-8 cm á hæð, en greinarnar eru bein-
hvítar eða bleikleitar neðantil en grákrím-
ugar eða kolugar ofar og grásvartar í
endann. Þetta eru því hreinir felulitir, þar
sem surtarkræðan vex innan um kvistgróð-
ur í þurrum móum, hvort sem er að vetri
eða sumri. Af þeim sökum hefur hún aldrei
hlotið nafn af alþýðu manna; enginn
virðist hafa veitt henni athygli. Nafnið
surtarkræða er nýnefni, dregið af litar-
hættinum.
Surtarkræðan er algeng um allt landið,
bæði til sjávar og hátt til fjalla. Þó eru
eyður í útbreiðslu hennar þar sem landrof
er á móbergssvæðinu.
PÓSTFANG HÖFUNDAR
Hörður Kristinsson
Náttúrufræðistofnun íslands
Akureyrarsetur
Pósthólf 180
602 Akureyri
14