Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1964, Side 48

Náttúrufræðingurinn - 1964, Side 48
94 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Þótt kirnisamböndin fjögur virðist vera einföld efni, eru þau meðal flóknustu sambanda, sem til eru, og enn er það á huldu, hvernig og hvenær kirnisýrurnar urðu til. En hið fyrsta líf skapað- ist, þegar þær byrjuðu að raða saman stafrófi hinna tuttugu amínó- sýra. Síðan hefur fjölbreytni lífsins aukizt og margfaldazt alveg eins og bækur og rit hafa orðið að stöðugum straumi síðan mönn- um fyrst datt í hug að raða saman bókstöfunum. Hið fyrsta líf varð sem sagt til, þegar stuðlar erfðanna í DNA höfðu myndað sínar fyrstu stuttu keðjur, sem gátu raðað saman stafrófi amínósýranna. Þessar fyrstu veirur eða frumur voru svo frumstæðar, að þær gátu aðeins valdið einföldustu efnabreyting- um til að byggja upp og breyta þeirri orku, sem þær þurftu að taka úr hinum lífrænu efnum til að geta lifað og vaxið og aukið kyn sitt. Síðan bættust aðrar og flóknari efnabreytingar við, um leið og DNA samböndin urðu flóknari og fruman stærri, en það hefur tekið óratíma að breyta hinum fyrstu lifandi verum í þær frumur, sem við þekkjum frumstæðastar, enda eru sameindavélar þeirra eins og samsafn gífurlegra efnaverksmiðja samanborið við einfaldan heimilisiðnað hinna fyrstu lífvera. Það stig var eflaust mikilvægast í þróun frumanna, þegar þær lærðu að búa til sykur úr vatni og kolsýru og losa um leið súrefni, enda skapaði það nýjar leiðir til matar og myndaði andrúmsloftið. Fyrst í stað unnu frumurnar þó orkuna úr sykrinum aftur með gerjun einni saman, en seinna lærðist þeim að nota súrefnið að nýju til að brenna sykrinum og vinna þrítugfalt meiri orku úr honum en hægt er að gera með gerjuninni einni saman. Þá teg- und bruna köllum við öndun, og hún gerði lífinu kleift að þróast að miklum mun hraðar og xnynda jurtir og dýr eins og við þekkj- um þau nú. Samt eru enn til frumur, sem ekki þurfa að anda, og krabbameinsfrumur eru taldar hafa snúið aftur á stig gerjunar í stað öndunar, að því er sumir halda frarn. Án öndunar hefði lífið aldrei orðið fjölþætt og aldrei getað þróazt á hin æðri stig. Annar eiginleiki, sem frumurnar skixpuðu sér snemma, er hin svokallaða kynæxlun, en það er samruni tveggja fruma, sem síðan skiptast og mynda nýja einstaklinga með blimduðum eiginleikum beggja foreldranna. Hinar fyrstu lífverur æxluðust eflaust með skiptingu einni saman, en á þann hátt er hægt að auka fjölda frum-

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.