Náttúrufræðingurinn - 1949, Qupperneq 44

Ingimar Óskarsson:
Nýíundin starartegund á íslandi
Ætla mætti, að gfasafræðirannsóknir væru komnar það vel á veg
hjá okkur um miðja 20. öld, að lítil von væri til þess að finna hér
háplöntutegundir, sem aldrei hafa þekkzt hér áður. En því miður
er gróðurrannsóknum enn mjög ábótavant í mörgum liéruðum
landsins. Og plöntunýjunga er ætíð liægt að vænta nreðan nokkur
„ónuminn“ gióðurblettur er eftir. Það hefur reynsla síðustu áratuga
sýnt. Ski.pting landsi'ns í smárannsóknarsvæði ásamt skipulögðum,
árlegum raunsóknum er þegar orðin brýn þörf, svo að okkur takist
sem' fyrst að ná fullkominni vísindalegii þekkingu á gróðurríki
landsins.
Síðara hluta júlímánaðar og fram í ágúst í sumar var ég við gróð-
urrannsóknir í sunnanverðri Dalasýslu og rakst þar á ýmislegt nýstár-
legt, þar á meðal starartegund, sem engan hefur grunað, að yxi liér-
lendis. Stör þessi er nefnd á vísindamáli: Carex pallescens, og hef ég
leyft mér að kalla hana gljástör á íslenzku. Störina fann ég 30. júlí
að Ytri-Hrafnabjörgum í Hörðudal. Austan bæjar er túngarður úr
grjóti og austan við hann fagrar og grösugar blómlendisbrekkur.
Skammt frá rétt, sem byggð er áföst við garðinn, er grunn, skjólsæl
hvilft, er snýr mót suðvestri. Jarðvegur er þarna ídeigur 03 blóm-
lendisgróður mikill. Staðurinn er á að gizka 60 m y. s.
í þessari hvilft og upp á barma hennar óx störin, og var mikið af
lienni. Hefur aílt vaxtarsvæðið varla verið meira en 100 m2.
í hlíðinni sá ég hana hvergi annars staðar. En á túninu á Hrafna-
björgum fann ég nokkur eintök á skjólgóðum stað.
Ágætt er að þekkja gljástörina frá öðrum íslenzkum starartegund-
um. Við fyrstu sýn minnir hún á gullstör, hvað axlit snertir. En
finnandinn sannfærist fljótt um það, að. það er látt annað en þessi
litblær, sem þessar tvær tegundir hala sameiginlegt.
Hér fer á eftir lýsing á störinni, gerð eftir íslenzku eintaki: