Skinfaxi - 01.10.2003, Qupperneq 30

Sigurður Bjarnason þjálfari Stjörnvinnar
Tveir gamlir ungmennafélagar, Sigurður
Bjarnason og Gústaf Bjarnason, snéru heim
frá Þýskalandi nú á haustdögum eftir áralanga
dvöl þar í landi þar sem handknattleikur var
þeirra atvinna. Sigurður Bjarnason sem lék
með ungmennafélagi Stjörnunnar áður en
hann fór í atvinnumennskuna hefur tekið við
þjálfun síns gamla félags og Gústaf Bjarnason
mun verða honum til aðstoðar en Gústaf lék
áður með UMF Selfoss. Þeir félagar eru mikill
happafengur fyrir Stjörnuna en þeir hafa báðir
í hyggju að leika með liðinu samfara þjálfun-
inni sem verður liðinu mikill styrkur enda verið
fastamenn í íslenska landsliðinu á undanförn-
um árum. Sigurður hefur leikið í áratug í
Þýskalandi og síðust fjögur árin með HSG D/M
Wetzlar. Valdimar Kristófersson heyrði hljóðið
í Sigurði en Stjörnumenn hafa komið á óvart
það sem af er vetri þrátt fyrir erfiða byrjun.
Þjálfarar eru þannig gerðir að
þeir eru aldrei fullkomlega sáttir
- segir ungmennafélaginn Sigurður Bjarnason þjálfari handknattleiksliðs Stjörnunnar
Kominn heim vegna meiðsla
En hvernig stóð á því að Sigurður kom
heim eftir að hafa leikið sérlega vel með
Wetzlar síðustu fjörgur árin?
,,Ég lenti í erfiðum meiðslum sem ollu því
að fjölskyldan tók þá ákvörðun að fara
heim. Ég meiddist á æfingu hjá Wetzlar og
sleit krossböndin í hægra hnénu, skaddaði
brjóskið og liðþófana. Það er svo komið í
Ijós að samkvæmt þýsku örorkumati sem
ég var að koma úr í lok september að
atvinnuferli mínum í handknattleik lokið."
Var ekki dálítið erfitt taka þessu og þurfa
að koma heim þar sem þú varst kominn
með tilboð frá Wetzlar og fleiri liðum?
,,Jú, það var erfitt að taka þessum meiðsl-
um, sérstaklega þegar farið er að líða á
seinni hluta ferilsins. Ég var að finna mig
vel og gat vel hugsað mér að halda mér í
formi í 2 til 3 ár til viðbótar, síðan er íslen-
ska landsliðið nú með í baráttunni um alla
tiltla sem til eru og gaman að takast á við
það, sérstaklega Ólympíuleika."
Það sem ég er sáttur við er
að það er mikill stígandi í
þessu hjá strákunum og
þeir eru viljugir til að bæta
sinn leik. Það að þurfa að
hækka röddina stundum er
bara eðlilegt. Þannig að ég
er sáttur en samt ekki
sáttur, hvað svo sem það
þýðir.
Eins og áður segir varstu að spila mjög
vel síðustu fjögur árin þá kominn á
kominn á fertugsaldurinn undir það
síðasta. Hvernig útskýrir þú þessa
breytingu á þér sem leikmanni undir lok
ferilsins?
„Maður þroskast á ferlinum. En ég var
búinn að æfa mjög vel undir handleiðslu
þjálfara míns frá VfL Bad Schwartau hon-
um Milo Mijatovic sem kenndi manni margt
um hörku og aga. Eftir tímann þar þá var ég
svo heppinn að lenda í klónum á vini mín-
um Velimir Petkovic sem er frábær þjálfari
sem fær mann til að vinna með sér og nota
kollinn. Þegar þetta er allt komið saman þá
stendur maður sig.“
Nú tókst þú við þjálfun þíns gamla
félags í Garðabæ og íslandsmótið er
byrjað að rúlla. Ertu sáttur við þitt lið
það sem af er leiktíðinni?
„Þjálfarar eru nú þannig gerðir að þeir eru
aldrei sáttir, ég skildi þetta stundum ekki
sjálfur hvað þeir væru með mikla áhyggjur
út af öllu en núna fer maður að skilja þá.
Það sem ég er sáttur við er að það er mikill
stígandi í þessu hjá strákunum og þeir eru
viljugir til að bæta sinn leik. Það að þurfa að
hækka röddina stundum er bara eðlilegt.
Þannig að ég er sáttur en samt ekki sáttur,
hvað svo sem það þýðir.“
Viljum stöðugt vera að bæta okkur
Þetta eru ungir og efnilegir strákar sem
þú ert með í Stjörnunni - hverjar eru
kröfur þínar gagnvart liðinu á komandi
tímabili?