Samvinnan - 01.02.1947, Side 3

I
Þingtyskur fjárrekstur. Hinn gamli þingeyski fjárstofn er aö mestu horfinn.
IEIKMAÐUR LEITAR FROÐLEIKS UM ULLARVINNSLU
TT'RIR nokkrum ár- Reynsla og þekking eru undirstaða fyrirætlana
um voru fulltrúar á .
leið tii aðaifundar Sam- um stækkun og endurbætur ullarverksmiðju SIS
|)ancls- ísl samvinnufé-
a8a» sem haldinn var að Hal'lormsstað. Ekið var sem leið
^ogur um norð-austur hálendið oa staldrað við á Gríms-
St()ðum á Fjöllum. Fulltrúarnir dreifðust úr bílunum og
°í uðu staðinn. í hópnum varu margir bændur, víðs
eoai af landinu Þeir létu sér ekki næoja að renna augum
yfJr u o.l n
. oyggingar, tún og engi, heldur vildu þeir nota tím-
‘in>i til þess ag Fynnast búskaparháttum Fjallabænda, eftir
Þ ■ SCm föno voru a- Nokkrir lögðu leið sína í fjárhúsin.
tlni varð einkum starsýnt á ullarbing mikinn, er lá þar
o°Hinu. Ullin virtist þeim óvenjulega blæfögur og fín-
,-»við og lujfðu nokkrir komumantia orð á því, að mikill
milnUr hlyti að vera á þessum fjárstofni og fé sunnan lands
°o vestan.
Jórias Þór, verksmiðjustjóri á Gefjun, hefði verið
CUr í þessum liópi, hefði hann getað sagt fulltrú-
milrn margt merkilegt um íslenzku ullina, sem ekki
11 a allra vitorði. Sannleikurinn er, að íslenzka ullin er
misjafnari en margir
halda og æði ólík eftir
landshlutum. Þessu er
ekki oft á lofti haldið,
enda hafa fáir tækifæri til þes að gera samanburð. Aug-
1 jóst er, að hvergi er betra tækifæri til þess að kynnast ullar-
gæðunum frá ýmsum héruðum og meta eiginleika þeirra,
en á Gefjuni, sem nú á senn hálfrar’aldar starfsemi að baki.
Þangað koma ullarsendingar úr öllum landsliornum. Þeir
menn ,sem hafa starfað að því í áratugi, að finna leiðir til
þess að endurbæta band og dúka, sem unnir eru úr ís-
lenzkri ull, eru því gagnkunnugir hinum ýmsu ullarflokk-
um og þeir vita, að möguleikarnir til vinnslu á fítitii og
eftirspurði vöru úr íslenzku ullinni, eru nátengdir ullar-
bezta fénu og þeim endurbótum, sem mögulegt kann að
reynast að gera í framtíðinni.
Nauðsyn á kynbótunr vegna ullarframleiðslunnar virðist
ríkari í dag en nokkru sinni fyrr. Reynslan á Gefjuni hefur
leitt í ljós, að ullarvænsta féð á landinu var þingeyska
féð. Þar, í þurrviðrasamasta héraði landsins, hefur vaxið
upp ullarbezti fjárstofninn, bæði vegna þess að skilyrði frá
3