Samvinnan - 01.08.1950, Blaðsíða 20

^######### FORELDRAR OG BÖRN
<###<#########################################(
i| Börnin og dásemdir náttúrunnar
f FYRSTU sumardögum þessa
[\ árs, þegar náttúran stóð í
blóma, dvöldu 27 ungmenni frá
ýmsum skólum í New York fylki í
Bandaríkjunum, í sumarbúðum
skammt frá vatni nokkru. Nemend-
urnir athuguðu gróður, dýralíf,
steina og jarðveg, en með þeim í
förinn voru 50 kunnir uppeldis-
fræðingar víðs vegar að, og þeirra
hlutverk var að rannsaka ungmenn-
in við þessar kringumstæður.
Til þessarar sumardvalar var
stofnað til þess að prófa þá kenn-
ingu, að æskumenn læri eins mik-
ið í mörgum námsgreinum með því
að dvelja eina viku úti í náttúr-
unni, eins og með þv.í að sitja viku
á skólabekk, auk þess sem útiveran
veitir þeirn hollustu og skemmtun,
langt umfram innisetuna. Eftir
þetta reynslupróf samþykktu upp-
eldisfræðingarnir að leggja til, að
fylkið láti koma upp dvalarstöðum
úti í sveit fyrir ungmennin og
stofni til kennslu úti á sumrum
og hefji þar með nýtt tímabil í
sögu kennslumála vestur þar.
Á HVERJU VORI leggja for-
eldrar í borgum og bæjum kapp á
að koma börnum sínum fyrir úti
í sveit; á bændabýlum, sumardvalar-
stöðum, skátaheimilum o. s. frv.
En ekki eiga öll kaupstaðabörn
þess kost að fá vist á slíkum stöð-
um. Þau ntun fleiri, sem dvelja
heima hjá pabba og mömmu alla
sjci daga vikunnar, sumar jafnt sem
vetur. Þannig er þessu farið í fleiri
löndum en íslandi. Ameriskt tíma-
rit, sem lætur sig uppeldismál
nokkru skipta, taldi því rétt að at-
huga, livað foreldrar almennt gætu
lært af þeirri reynslu, sem fékkst
með tilrauninni í New York fylki.
Það leitaði álits sumra þeirra upp
eldisfræðinga, sem um mál þetta
fjölluðu, og birti niðurstöðurnar
í athyglisverðri grein fyrir
skemmstu. Verður Jtér á eftir stikl-
að á nokkrum atriðum.
Einn uppeldisfræðinganna benti
á, liversu mikilvægt það væri fyrir
þroska barnsins eða unglingsins, að
fá tækifæri til þess að læra að lifa
í liópi félaga. Það er skóli í lýðræði,
í umgengni, í tillitssemi við náung-
ann. í stuttu máli: að læra að l)úa
með öðrum. Þetta er mikilvægt
fyrir livern nútímamann. I öðru
lagi l)enti hann á tækifærin, sem
gefast við svona kringumstæður, til
þess að læra án fyrirskipana og aga,
læra nreð öllum skilningarvitum
fjölmargt, og liafa af því mikla
menntun, sem mundi verða leiði-
gjarnt námsefni á kennslubók.
Einn nemendanna, 13 ára drengur,
sagði, að það hefði verið dásamlegt
að fá að sjá dýr og fugla í náttúr-
legu umhverfi, skoða gróðurinn og
steinana og læra, hvernig jöklar ís-
aldarinnar hefðu máð þá og flutt
með sér. Vissulega er áhugi ungl-
inga og ást á náttúrunni ekki fyrir-
bæri, sem kviknar á einni nóttu.
Margir unglingar kjósa miklu
fremur að fá að dvelja einn dag við
silungadorg en sitja á skólabekk,
.en það er nýtt í þessu máli, að
heyra skólamenn og uppeldisfræð
inga leggja jafn ríka áherzlu á gagn-
semi náttúruskoðunar og gert var
eftir þetta reynslupróf. Þessi skoð-
un er útbreidd, en hin raunveru-
lega reynsla er lítil. I Bandaríkjun-
eru enn ekki nema nokkrir tugir
sumarbúða fyrir skólanemendur,
þar sem þeir hafa aðstöðu til að
njóta samvista og kennslu með
þessum hætti. En bent er á, að for-
eldrar í borgum og bæjurn geti
veitt börnum sínum mikla ánægju
og uppörvun að þessu leyti enda
þótt aðstaða til sumardvalar utan
bæjanna sé ekki fyrir hendi. I bækl-
inguin, sem uppeldisstofnanir í
Bandaríkjunum hafa nýlega gefið
út, er bent á ýmis atriði, til leið-
beiningar foreldrum að þessu leyti.
20