Samvinnan - 01.08.1950, Blaðsíða 25
BARNIÐ VEX — EN KARFAN EKKI.
Körfuna er, eins og áður er sagt,
ekki hægt að nota nema takmark-
aðan tíma, því að barnið vex, en
karfan ekki. Þegar barnið er 2—3
mánaða, þarf það að eignast gott
rúm. Ýmsar tegundir eru til af
barnarúmum. Rúm, sem hægt er að
draga sundur og stækka á þann hátt,
er mjög hentugt, því að það getm
barnið átt lengi. Rúmið er haft eins
stutt og unnt er fyrst í stað, en síð-
an lengt, eftir því sem þörf krefur.
Sé rúmið ekki þannig gert, að hægt
sé að stækka það, á það helzt að vera
a. m. k. 120 cm langt og 60 :m
breitt. Slíkt rúm á að nægja barn-
inu til 5—6 ára aldurs. Rúm barns-
ins þarf að vera sterklega gert, og
bezt er, að í botninum séu sterk-
ir gormar. Hliðarnar eiga að vera
það háar, að barnið geti ekki dott-
ið út úr rúminu, þegar það fer að
standa upp. Ef um trérúm er að
ræða, verður að gæta þess vel, að
viðurinn sé vel heflaður og að vel
sé frá honum gengið, svo að bamið
geti ekki fengið flísar eða hruflað
sig, þótt það fálmi í rimlana. Riml-
arnir eiga að vera það þéttir, að
barnið geti ekki komið höfðinu á
milli þeirra. Ef rúmið er úr járni,
þarf að gæta þess, að málning og
lakk sé fast og láti ekki undan, þótt
barnið reyni að sleikja og naga, eins
og það mun gera, þegar það byrjar
að taka tennur.
Hentugt rúm með lausum botni, sem heegt
er að hafa i þrem mismunandi hœðum.
Ágæt tegund barnarúma eru járn-
rúm með lausum botni, sem hægt
er að færa til og festa mismunandi
hátt í rúminu. Botninn er hægt að
hafa efst í rúminu, og notar móðir-
in hann til þess að þvo barnið þar
og hirða. Er það mun léttara fyrir
móðurina, heldur en að þurfa að
beygja sig niður um of. Þá er hægt
að hafa botninn það neðarlega, að
það hæfi barninu sem rúm. Að lok-
um er hægt að setja botninn neðst í
rúmið, þ. e. um 15 cm. frá gólfi.
Rúmfötin eru tekin burtu, og er
rúmið nú notað sem leikgrind fyrir
barnið. Þetta rúm er 120 cm. á
lengd og 60 cm. á breidd, og er á
hjólum, svo að auðvelt er að hjóla
því á milli herbergja eða jafnvel út,
og inn í baðherbergið, þegar barnið
er þvegið og hirt.
Til er önnur gerð hentugra barna-
rúma, þar sem önnur hliðin er höfð
laus, og er hægt að fella hana niður
eða lyfta upp, og er þetta til þess
gert, að þægilegra sé fyrir móðurina
að komast að barninu til þess að
sinna því og hirða. Ýmsar fleiri teg-
undir af barnarúmum eru til, en
verða ekki nefndar hér.
DÝNUR — SÆNGUR — KODDAR.
Eins og áður er sagt og öllum er
Ijóst, þá er rúmstæðið sjálft undir-
staðan. Þegar það er fengið, þarf að
gera það sem bezt úr garði, svo að
allt samanlagt geti orðið gott rúm.
Mjög mikilvægt er, að dýnan í rúmi
barnsins sé þétt og góð. Hún má
ekki vera lin. — Hagkvæmar dýn-
ur handa börnum eru þær, sem
saumaðar eru í hólfum. Fyrst eru
aðeins nokkur af liólfunum stopp-
uð, en hin hólfin, sem ekki eru not-
uð, eru brotin undir dýnuna í rúm-
inu. Eftir því sem rúm barnsins
stækkar, er bætt í fleiri og fleiri
hólf dýnunnar, þar til hún er öll
stoppuð. Börn mega umfram allt
ekki liggja á linum undirsængum.
Þau eiga að liggja á dýnum, og þær
eiga að vera þétt stoppaðar og slétt-
ar. Það er misskilin móðurkærleik-
ur, að slíkt sé of hart fyrir litlu
kroppana. Aldrei ætti að nota
kodda fyrir undirsæng, vegna þess
að það er bæði allt of lint fyrir
barnið og einnig of heitt.
Þegar gúmmídúkur er notaður
ofan á dýnum, þarf að hafa tvöfalt
lak ofan á honum, eða einfalt lak
og baðmullar- eða prjónaklút ofan
á því.
Um sœngur er það að segja, að
þær eiga um fram allt að vera léttar.
Æðardúnn er æskilegastur, en það
má ekki vera of mikið af honum í
sænginni. Sumir nota teppi í stað
sængur, og getur það verið ágætt,
sérstaklega með tilliti til þess, hve
auðvelt er að hreinsa þau. Hvort
heldur notuð eru sængur eða teppi,
verður ávallt að hafa það hugfast,
að barninu sé hvorki of heitt né of
kalt í rúminu. Margar mæður gera
þá skissu, að dúða börn sín um of
í rúminu. Slíkt er ekki hollt fyrir
barnið. Það gerir það kulsælla og er
líklegt til að draga úr viðnámsþrótti
þess gegn kvefi og öðrum kvillum.
Þá komum við að koddunum.
Ungbarnið á alls engan kodda að
hafa. Það á að liggja alveg lárétt í
rúminu. Koddinn getur skaðað
hrygg hvítvoðungsins, þar eð bein
hans eru óhörðnuð, eins og fyrr get-
ur. fSjá myndir).
Margar mæður gleyma þessu og
nota kodda undir höfuð barnsins frá
fyrsta degi. Allt á að vera svo fallegt
fyrir litla angann, og á svæfilverin
er hægt að setja blúndur og rósir.
En heilsufræðingar nútímans eru á
öðru máli. Þeir segja, að hvítvoð-
ungurinn megi alls ekki liggja á
kodda, hann eigi að liggja lárétt í
rúminu. Langi móðurina til að nota
svæfilverin samt sem áður, er hægt
að leggja þau undir höfuð barnsins,
án kodda, en nota hann aftur á móti
í sófapúða eða sessu.
Þegar barnið eldist, þarf það að fá
kodda, en hann á hvorki að vera stór
né linur. Lítill koddi úr taglhári er
ágætur. Dúnkoddar eru allt of heit-
ir, og ætti hvorki að nota þá handa
börnum né fullorðnum. Sé notaður
dúnkoddi, mun barnið verða sveitt
á höfðinu og svefn þess órólegur.