Samvinnan - 01.09.1950, Síða 24

KONURNAR OG SAMVINNAN
Ræktun grænmetis
Gleðiríkt og gagnlegt
f SÍÐARI ÁRUM hefur rækt-
un grænmetis aukizt stórlega
í landinu. Görðum hefur fjölgað,
stærri og stærri svæði hafa verið
tekin til ræktunar, og fjölbreytni,
hvað snertir grænmetistegundir,
hefur æ orðið meiri. Mönnum hef-
ur smám saman skilizt, að á okkar
kalda landi er hægt að rækta margt
og miklu fleira, heldur en kartöfl-
ur og rófur einvörðungu. Þó er
trúin á landið og möguleika til
ræktunar ekki nógu sterk ennþá
og hvergi nærri nógu almenn.
Mörgum er svo farið, að þeim
finnst að vörur eins og t. d. blóm-
kál og gulrætur hljóti maður að
kaupa í grænmetisverzlun, þótt
salat og lireðkur sé e. t. v. hægt
að hafa heima við. Sannleikurinn
er sá, að það er lítið minni fyrir-
höfn eða vandi að rækta gulrætur
heldur en hreðkur. Sama máli
gegnir um ræktun káltegunda, eins
og t. d. hvítkáls og blómkáls. Áður
en kálflugan tók að lierja hér um
slóðir voru mörg heimili, sem
ræktuðu töluvert af þessum teg-
undum, en eftir komu flugunnar
virtust margir missa móðinn. Enn
í dag er sú skoðun ríkjandi hjá fjöl-
mörgum, að illmögulegt sé að
rækta kál af þessum sökum, nema
fyrir sérfræðinga í grænmetisrækt.
Þetta er einnig hin mesta fjar-
stæða. Kálræktunin útheimtir að
vísu nokkuð aukastarf, þar sem er
vökvun plantnanna 3—4 sinnum á
sumri, til eyðingar meindýri þessu.
En bæði er það ákaflega einfalt
starf, þótt það krefjist nákvæmni,
og engan veginn eins fyrirhafnar-
samt eins og margir vilja halda.
Því er ekki nógsamlega haldið á
lofti, að ræktun grænmetis er ein-
falt og auðvelt starf og á allra færi.
Til þess þarf ekki sérfræðikunn-
áttu, heldur natni og umhyggju,
en að sjálfsögðu skaðar ekki að
fræðast um ýmislegt, er ræktunina
varðar. Með því móti ætti árang-
urinn að verða betri. Ýmsar góðar
bækur eru til með leiðbeiningum,
og garðyrkjuráðunautar eða gróð-
urhúsamenn, sem hægt er að leita
til, eru nú svo að segja í hverri
sveit.
Margar jlugur í einu höggi
Húsmóðir, sem hefur garð á bak-
lóð sinni með hinum algengustu
grænmetistegundum, sem hún ann-
ast sjálf, slær margar flugur í einu
höggi, ef svo má að orði kveða.
Hún sér heimili sínu fyrir ódýru
grænmeti og auðsóttu og sjálfri sér
fyrir andlegri og líkamlegri heilsu-
lind. Útivistin og ánægjan af því
að hlúa að plöntum og gróðri er
heilsulindin, sem aldrei verður
metin til fjár. Verðlag á grænmeti
Laukuppskeran i haust: Sáð var
þekkja allir, og vita því, hve mikla
peninga er hægt að vinna heimil-
inu inn með því að rækta sjálfur.
Margar konur segjast ekki hafa
tíma til að sjá um garð. Það er að
sjálfsögðu rétt í mörgum tilfelhim,
því að fjöldi húsmæðra hefur lang-
an og erfiðan vinnudag, en við nán-
ari athugun munu margar konur
komast að raun um, að tómstund-
irnar geta, með skipulagningu,
orðið fleiri, og að þeim er vel var-
ið, séu þær notaðar til grænmetis-
ræktunar.
Leyfið börnunum að vera með
Konur, sem fást við ræktun, ættu
að leyfa börnunum að vera með í
störfum. Þau munu hafa gaman af
því, og á þann hátt væri áreiðan-
lega hægt að auka trú ungu kyn-
slóðarinnar á gróðurmoldinni ís-
lenzku. Eg kenndi eitt sinn 7 ára
börnum að vorlagi. Dag nokkurn
tók eg nokkra kassa með mold í og
fræpoka með í skólann og leyfði
venjulegum matarlauk úr búð
24
y############################################################################^