Samvinnan


Samvinnan - 01.01.1953, Blaðsíða 23

Samvinnan - 01.01.1953, Blaðsíða 23
Suipir óaintí&i annanna: John Foster Dulles Hinn nýi utanríkisrábkerra Bandaríkjanna „ÞAÐ ER TÍMI TIL ÞESS KOMINN að hefja sókn í þágu frelsisins um allan heim. Árið 1942 vorum við ekki að hugsa um að bjarga sjálfum okk- ur, heldur frelsinu, og slíkan hugsun- arhátt skortir okkur í dag. Við liandaríkjamenn höfum hvergi nærri fullnægjandi stefnu í málum stórra landssvæða við Kyrrahaf og í Asíu, þar sem bandamenn Sovét-kommún- ismans hafa lagt undir sig Kínaveldi. Bezta tækifæri okkar er í Japan.“ ÞESSI ORÐ mælti John Foster Dulles árið 1950. Þess var þá ekki langt að bíða, að hann fengi tækifæri til að koma þessum hugsunum sínum í framkvæmd, þar sem hann var ráðu- nautur Trumanstjórnarinnar í utan- ríkismálum, og fékk það hlutverk að vinna að friðarsamningum við Jap- ani. Hann gekk að því starfi með oddi og egg, ferðaðist hvað eftir annað milli höfuðborga viðkomandi landa, og skapaði smám saman samkomu- lag um samningana. Þessir friðar- samningar urðu einstæðir í sinni röð. Það var ekki stungið sverði í sárin, eins og svo oft áður í sögunni, heldur borin á þau smyrsl. Þegar sagt var, að syndir Japana í síðustu styrjöld væru ófyrirgefanlegar, svaraði Dull- es, að Kristur kenndi okkur, að ekk- ert væri ófyrirgefanlegt. í þeim anda var samið við hina sigruðu þjóð. JOHN FOSTER DULLES fær um þessar mundir enn meira tækifæri til þess að framkvæma hugsjónir sínar í utanríkismálum. Hinn nýi forseti Bandaríkjanna, Eisenhower, hefur skipað hann utanríkisráðherra í stjórn sinni, enda hefur Dulles, síðan Vandenberg leið, verið fremsti for- ustumaður repúblíkana um utanrík- ismál. UM SÍÐUSTU ALDAMÓT kom það ekki ósjaldan fyrir, að íbúar smá- hafnarinnar Henderson við Ontario- vatn sáu sérkennilega sjón: Séra All- en Macy Dulles, kona hans og fimm börn gengu heim frá kirkju og sungu sálma hástöfum alla leiðina. Þetta var venja í þeirri fjölskyldu. Elzti sonur- inn var John Foster, fæddur 1888, en föðurafi hans var merkur utanríkis- ráðherra, sem meðal annars átti þátt í friðarsamningum Japana og Kín- verja í eina tíð. Hann hafði mikil áhrif á John Foster, sem annars naut strangs uppeldis á prestssetr- inu. Hann var dugnaðar piltur og fjörgefinn, en las og lærði það, sem honum var sagt, sem var öllu meira en flest börn í þá tíð þurftu að glíma við. Foreldrar hans vildu, að hann gerðist prestur, en áhrif afans urðu sterkari. Hann sendi snáðann korn- ungan til Sviss til að læra frönsku, og tók hann með sér til Haag á frið- arfundina þar 1904. John Foster Dul- les var því kominn í hinar röndóttu brækur utanríkisþjónustunnar þegar fyrir tvítugt. AÐ LOKNU NÁMI í lögfræði fékk John Foster Dulles stöðu hjá lög- fræðifirma í New York. Hann gifti sig eftir eins árs starf, enda þótt hann væri þá veikur af malaríu, sem hann hafði fengið á ferð í brezku Guiana nýlendunni. Þeim hjónum varð þriggja barna auðið, en börnin sáu lítið af föðurnum, þar sem hann vann myrkranna á milli, en á sunnu- dögum klæddist fjölskyldan öll spari- fötum og fór í kirkju. ÞEGAR FYRRI ST YR J ÖLDINNI LAUK, var Dulles meðal þeirra, sem fóru til Versala til þess að semja frið. Hann varð fyrir djúpum áhrifum á þeim fundi, og fylgdist með því, hvernig Woodrow Wilson Bandaríkja- forseti kom til fundarins fullur hug- sjóna, en varð að láta í minni pok- ann fyrir hefndargirnd og kröfum sumra Evrópuþjóða. Eftir þetta sneri Dulles sér aftur að lögfræðistörfum og naut þar mikillar ábyrgðar og virðingar. Hann varð vel efnaður maður, hafði nóg fyrir stafni og hamingjusama fjölskyldu að hugsa um. En þetta dugði honum ekki, — hann gat ekki látið utanríkismálin vera. Árið 1937 varð hann formaður nefndar fyrir þjóðabandalagið, og við þau störf fylltist hann gremju yfir þeim þjóðametnaði og togstreitu, sem hann varð var við. Hann sótti einnig alþjóðleg kirkjuþing, og þótti munur á svartsýni stjórnmálamann- anna og bjartsýni kirkjunnar manna. Jókst nú aftur þátttaka hans í störf- um kirkjunnar, enda þótt hann hefði alla tíð verið kirkjurækinn maður. í SEINNI STYRJÖLDINNI ferðaðist Dulles um og boðaði þörfina á réttlát- um friði og alþjóða samtökum, með- an ríkjandi hugsun annarra var sig- ur og hefnd yfir óvinunum. Hann átti þátt í því, að repúblikanar sneru al- gerlega frá einangrunarstefnunni, og varð náinn samstarfsmaður Vanden- bergs öldungadeildarþingmanns í þeim efnum. Roosevelt sendi hann á stofnfund sameinuðu þjóðanna í San Fransisco, og síðan hefur hann tekið mikinn þátt í utanríkismálum, á vettvangi Sþ. og annarra aðila. Hef- ur álit hans farið vaxandi og hann varð áhrifamesti talsmaður síns flokks í öllum utanríkismálum. í KOSNIN G AB ARÁTTUNNI, sem fór fram í Bandaríkjunum sl. haust, tókst Dulles það fyrst á hendur að tryggja samstöðu flokkanna um ut- anríkismál, enda þótt það tækist ekki með öllu. Hann hefur nú fyrir langt og mikið starf sitt hlotið stöðu utan- ríkisráðherra, og á vafalaust eftir að heyrast meira um hann getið í heims- fréttum en hingað til. 19

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.