Andvari - 01.01.1932, Blaðsíða 16

12
Sigurður Stefánsson prestur í Ogurþingum.
Ancivari
maður þess kjördæmis og allt af endurkosinn, meðan
hann bauð sig þar fram. Við kosningarnar til auka-
þingsins 1916 bauð Sigurður sig fram í Norður-ísa-
fjarðarsýslu. Náði hann ekki kosningu. En árið eftir,
1917 var hann kosinn þar og var eftir það þingmaður
þess kjördæmis, þar til er hann lét af þingmennsku árið
1923. Voru þá liðin 37 ár, frá því að hann var fyrst
kosinn á þing. Hafði hann setið á 26 þingum og lengst
allra þingmanna frá því að alþingi var endurreist árið
1845. Hafði hann átt alls 155 samþingismenn og voru
þá 56 þeirra látnir.
Að eins einu sinni var Sigurður kjörinn þingmaður
án gagnsóknar, það var árið 1919, síðasta sinn er hann
bauð sig fram. En oftast varð hann að berjast hart til
þingsætisins. Mátti þá stundum ekki í milli sjá, hverir
sigrast mundu, og var hann þrisvar kosinn fyrir ísa-
fjarðarkaupstað með fjögurra atkvæða mun. Átti hann
eflaust öll þau skipti sigurinn því að þakka, að hann
kunni betra vopnaburð en andstæðingarnir. Var og þá
orðinn vanur hólmgöngum.
í svo stuttu máli, sem hér verður ritað, er ekki unnt
að gera löggjafarstarfi Sigurðar mikil skil. Verður það
að gerast í stórum dráttum.
Sigurður kom inn á þing í ákveðnum erindum, þeim,
að berjast við Dani um landsréttindi íslands. Var þá
sæmileg samheldni Islendinga í því máli og eins á al-
þingi. Hafði stjórnarbótarflokkurinn, sem svo var kall-
aður, þá samþykkt nýtt stjórnarskrárfrumvarp undir for-
ustu Benedikts Sveinssonar. Sigurður gekk þegar í þann
flokk. Var allgott samkomulug um þetta mál á fyrsta
þingi, er Sigurður sat. En þegar á næsta þingi hófst
andstöðuflokkur gegn stjórnarbótarflokknum, svo kall-
aðir miðlunarmenn. Eftir það greindust þingmenn nær