Spegillinn - 01.04.1983, Qupperneq 12

Af uppnefnum
Sigurður sonur minn
Sigurður Jónsson heitir maður á
Dalvík. Hann var strax í bernsku hald-
inn mikilli athafnaþrá og féll honum
sjaldnast verk úr hendi. Ekki féll hinum
fullorðnu allsendis í geð sérhvert verk
drengsins né athafnir allar frekar en ger-
ist og gengur með öfundgjarnri þjóð.
Eitt af því sem einkennir hugmynda-
ríka athafnamenn er útsjónarsemi. Af
henni átti drengurinn nóg. Og af henni
sá hann, að í byggðarlagið vantaði hæn-
ur með öllu og að við svo búið mátti ekki
standa. Ákvað hann því að hefja
hænsnarækt. Byggði hann sér hænsna-
kofa úr því efni sem til féll og hann sá að
enginn var að nota þá stundina.
Þar kom að byggingin var fullgerð. En
hænu átti drengur enga né heldur fé til
að kaupa bústofn.
Reyndi hann nú víða fyrir sér að fá
hænur með greiðslufresti, en ekkert
gekk. Meðal annars hóf hann ákafar til-
raunir til að semja við bónda nokkurn úr
Svarfaðardal. Bóndi hafnaði öllum
samningum og kvaðst ekki bera traust til
slíks drengstaula.
Voru nú góðu ráðin dýr.
Heim kominn eftir árangurslausar
samningaviðræður í Svarfaðardalnum,
hringdi drengur í bónda þennan. Kynnti
hann sig sem Jonna á Sigurhæðum, en
svo var faðir drengsins kallaður. Segist
hann hafa frétt að bóndi ætti einstaklega
góðan hænsnastofn og vilji því kaupa af
honum hænur fremur en nokkrum
manni öðrum. Er ekki að orðlengja
það, að samningar takast rneð þeim í
símanum. Skyldu hænurnar greiddar
næst þegar bóndi ætti leið um Dalvíkina.
Til þess að blanda ekki óþarflega mörg-
um í þetta mál, endaði drengurinn sam-
talið með þessum orðum:
„Ég sendi þá hann Sigurð son minn
eftir hænunum strax í kvöld.“
Fór Sigurður síðan eftir hænunum, og
fékk þær afhentar möglunarlaust. Hóf
hann síðan rekstur síns hænsnabús og
sölu eggja. Gekk svo nokkra hríð, eða
þar til bóndi átti leið um Dalvík og vildi
fá greitt fyrir hænurnar.
Lagðist hænsnarækt á Dalvík niður
við svo búið. Og eftir sat drengur með
viðurnefnið Sigurður sonur minn, en
óskerta framkvæmdaþrá og getu.
(Frá fréttaritara Spegilsins á Dalvík).
12