Fálkinn - 23.05.1931, Side 13
PALKINN
13
Yngstu lesendurnir.
V o r I e i k i r.
„Vorið er komið og grundirnar
gróa“ og nú geta börnin fyrir alvöru
farið að leika sjer úti og njóta góða
veðursins. Það er að vísu langt síðan
að þið fóruð að leika ykkur úíi, því
að það liafið þið gert í allan vetur, en
það er eitthvað annað að vera úli í
sumarblíðunni, i sólskini og hita, en
i snjónum og skammdeginu. Nú ætla
jeg að kynna ykkur gamla leiki, sem
hljóta að vera flestum gleymdir, því
að jeg sje aldrei að börnin leiki sjer
að þeim. En í mínu ungdæmi voru
þeir algengir. Fyrst ætla jeg að kenna
ykkur leik, sem lieitir: Boltinn í hol-
una.
/3>
Leiknrinn í fullum gangi.
Þið veljið ykkur harðan bala fyrir
leikvöll og gerið þar nokkrar kringl-
óttar holur. Fær liver þátttakandi
eina liolu. Sá sem byrjar leikinn
stendur fjögur skref frá næstu hol-
unni og á svo að skjóta bollanum
eftir endilangri holuröðinni.
Eigandi holunnar, sem boltinn
lendir í, stendur líka fjögur skref
frá sinni liolu. Undir eins og boltinn
er kominn í holuna bregður hann við,
grípur boltann og hrópar „stattu" við
hin börnin, sem liafa notað lækifær-
ið til þess að komast sem lengst
undan. Og nú á hann að reyna að
hilta eitthvert leiksystkina sinna með
boltanum. Þó má liann flytja sig
þrernur skrefum nær þeim sem hann
vill hitta, áður en hann kastar.
Mistakist honum kastið svo að hann
hittir ekki, er svolítil steinvala látin
í holu hans og svo á hann að reyna
að velta boltanum í holu á ný. (Mis-
takist honum þetta, fær hann nýjan
stein i holu sína og svo fekur sá við,
sem næstur er konum í röðinni og
reynir sig). Sá sem liefir fengið þrjá
steina i sína holu verður að ganga
úr leik.
Þá keinur næst leikurinn: Hvolpur-
inn í holuna.
IIvolpurinn er rekinn.
í þessum leik eru lika gerðar holur
í balann, eins og í þeim fyrri, en
bilið milli þeira liaft lengra og hol-
urnar látnar vera i liring en ekki í
beinni línu. Holurnar eiga að vera
einni færri en þáttakendurnir. Allir
iiafa prik í tiendi, um einn meter á
lengd.
Svo er telft um hver eigi að byrja,
og sá sem fyrir valinu verður tekur
prik sitt og slær boltann, sem liggur
á jörðinni og reynir að hitta ein-
hverja holunia. Þetta er kallað að
„reka hvolpinn“. En liinir í leiknum
reyna að verja liolurnar, liver sína
en auk þess eiga þeir í sameiningu að
verja lioluna sem er í miðjunni. Hafa
þeir prik sitt hver ofan í sinni holu,
en ef boltinn nálgast miðholuna
hleypur einhver varnarmaðurinn
þaiigað og verður þá að yfirgefa sína
holu á meðan, með því að hlaupa
þangað og slinga prikinu sinu í hana;
og sá sem á holuna, sem bolti hefir
lent í eða sem hvolprekinn liefir náð
í, verður að taka við og reka livolp-
inn. Komi hvolprekinn boltanum í
miðholuna má liann velja um þá hol-
una í hringnum sem hann vill lielst
og eigandi holunnar verður að taka
við af honum og reka hvolpinn.
Eimiaust lijólaskip.
Þið skerið eða sagið ykkur skip úr
þunnri fjöl og að aftan skerið þið
út lausa fjöl eins og myndin sýnir, og
og festið hana með gúmmíbandi, og
snúið síðan upp á fjölina eins og
bandið þolir. Svo setið þið bátinn á
vatnið og sleppið litlu fjölinni, sem
snýst nú áfram. Ef þið gerið ylckur
sinn hátinn hvert getið þið látið þá
fara í kappsiglingu.
Gjarðarleikur.
Þið hengið gjörð einhversstaðar
upp, þar sem hún getur leikið i lausu
lofti og látið hana róla fram og aflur.
Svo standið þið sinn hvoru megin við
gjörðina og kastið bolta á milli ykkar
gegnum hana meðan hún er á lireif-
ingu. Iíf ykkur mistékst að hitta
„ Jeg stæri mig af léreptunum mínum“
Þvottar
þvegnir með
RINSO
verða hvítari
og endast
lengur
LEVIR DROTHERH LIMITED
PORT 8UNLIOHT, ENOLAND
w-r p.a-oA)>
segir húsmóðirin
„Þessvegna þvæ jeg aldrei hin fínu lök og
dúka mína í öðru en Rinso. Rinso fer
svo vel með þvottana, það naer út
öllum óhreinindum án harðrar núningar
og gerir þvottana hvíta án þess að
bleikja þá. Siðan jeg fór að brúka
Rinso i hvíta þvotta, verða þeir hvítari
og endast lengur, svo J>að er spamaður
við pað líka.“
Er aðeins selt i pökkum
— aldrei umbúðalaust
Lítill pakki—30 aura
Stór pakki—55 aura
ISlORPVOniHM
gjarðaropið eða þið missið boltann,
eruð þið úr leik og næsti maður tek-
ur við. Þetta er alls ekki eins auðveld-
ur leikur og þið haldið.
Tóta frænka.
ist á, og fjórir drengir oltið út úr.
Þeir komu sjer saman um að láta
engan vita um hve ólánlega hafði
tekist til fyrir þeim og urðu þvi held-
ur en ekki undrandi þegar þeir
lieyrðu sex fjelaga sína skellihlæja
að þeim einhverstaðar í nánd, en þeir
gátu ekki sjeð þá. Getið þið fund-
ið þá?
iMálninga-
vorur
Veggfóöur
: :
■
Landsins stærsta úrval. :
»
MALARINN«
Reykjavik.
Ungur maður í Canyon City i Colo-
rado, John Walker að nafni, var fyr-
ir skömmu tekin af lífi fyrir ein-
liverjar misgerðir. Síðustu dagana
fyrir aftökuna var hann að skrifa
brjef í sifellu og skrifaði móður sinni
240 brjef alls í fangelsinu. Vildi hann
uinfram alt, að móðir hans, sem ef
71 árs gömul, fengi ekki að vita, að
hann yrði tekinn af lífi og komst því
að samkomulagi við fangelsisstjórn-
ina og vini sína um, að henni yrði
sagt, að sonurinn hefði verið dæmd-
ur í 20 ára fangelsi, og hefði fengið
leyfi íil að skrifa henni brjef einu
sinn i á mánuði. Svo eiga kunningj-
arnir að senda henni þessi 240 brjef
lians, eitt á mánaðar frcsti. Með þessu
móti endast brjefin, er hann ljet eft-
ir sig í 20 ár, og er varla ráð fyrir ger-
andi að móðirin lifi lengur. Hann vill
láta hana deyja í þeirri trú, að hann
liafi ekki verið liflátinn.