Fálkinn - 19.05.1934, Side 48

4G
F Á L K I N N
við danskar sendisveitir og ræð-
ismannaskrifstofur um allan
lieim, þar sem nokkurra skemti-
ferSamanna er aS vænta.
Hefir maðiir hugmynd um
Iwaða gagn þessi starfsemi
gerir?
ÞaS er vitanlega erfitt aS
reikna út í krónum og aurum
viSskifti þau, sem leiSa af ferSa-
lögum útlendinga og eins út-
flutningsgildi lians. „Turistfore-
ningen, for Danmark“ reynir þó
aS fá vísbending um þetta, meS
því aS vinna úr efni því, sem
hagstofa Kaupmannahafnar fær
frá gistiliúsunum um gestakom-
ur útlendinga. Gestalistarnir sýna
aS á ári liverju koma til Kaup-
mannahafnar um 100.000 er-
lendir gestir og um 200.00
danskir.
Er fjölgun gestanna þá svo
mikils virði, að fje það sem var-
ið er fyrir málefnið standi í
hlutfalli við væntanlegan ágóða?
Án þess aS gera grein fyrir
reikningsaSferSinni get jeg skýrt
ySur frá, aS þaS er — mjög lágt
—- áætlaS, aS ferSamannakomur
til Kaupmannahafnar gefi af sjer
25 miljón krónur á ári.
Á Bornholm eru tekjur af
ferSafólki áætlaSar 3 miljón
krónur á ári.
Skýrslur um þetta, sem nái yf-
ir alla Danmörlcu eru ekki til,
en þaS er ljóst, aS ef livert hjer-
aS og bær telur saman tekjur af
ferSamönnum verSa þær ekkert
smáræSi, i lilutfalli viö útgjöld-
in til ferSaauglýsinga.
Vitanlega eru tekjur annara
landa af ferSafólki miklu hærri,
en þar er líka variS ógrynnum
fjár til þess aS halda þessari at-
vinnugrein í því horfi, sem fjár-
hagsleg þýSing hennar gefur til-
efni til.
Til þess aS gefa ySur nokkrar
tölur skal jeg nefna, aS á venju-
legum tímum telja Frakkar, aS
erlendir ferSamenn skilji eftir
10—15 miljard franka í landinu.
Veiöimenn á vötnunum við öitkeborg.
hún getur meS fullum rjetti tek-
iS þált í þessum kappleik.
Dr. phil. Bertil Ohlin, fyrv.
prófessor viS Kaupmannahafn-
ar háskóla hefir sagt, aS mestu
hlunnindin, sem land eins og
Danmörk gætu haft af ferSalög-
um útlendinga væri ef til vill
óbein, og í þvi fólgin, aS útlend-
ingarnir kyntust liinni miklu
velmegun þjóSarinnar. Þetta —
sagSi hann — er sú besta aug-
lýsing sem hugsanleg er fyrir
hverju landi og útlendu ferSa-
mennirnir, sein liafa komiS til
Danmerkur, hafa ávalt orSiS
forviSa á því, hve danska þjóSin
stendur vel aS vígi i efnalegu
tilliti. Kornur erlendra kaup-
sýslumanna til Danmerkur á-
orka því, aS þeim verSa ljós
gæSi ýmsar danskrar fram-
leiSslu, og þessi viSurkenning
gerir dönskum útflytjendum
auSveldara aS ná markaSi er-
lendis. Þessvegna eru útgjöldin
— segir prófessor Ohlin aS lok-
um — til danskrar auglýsinga-
starfsemi fyrir ferSamenn er-
lendis, einskonar reksturskostn-
aSur atvinnuveganna, ekki síst
til þess aS auka útflutningsverS-
mæti þjóSarinnar.
Velmegun dönsku þjóóarinn
og hinn mikli þroski sem viS-
skiftalíf Danmerkur hefir náS
skipar Jándinu í flokk þeirra
landa heimsins, sem hafa mesta
neyslu, mesta umsetningu og
mesta kaupgetu, miSaS viS fólks
fjölda Á þennan mælikvarSa
'skipar Danmörk miklu framar-
legar sess i röS þjóSanna, en ef
miSaS er viS hina lágu íbúatölu,
tæpar fjórar miljónir.
Velmegun dönsku þjóSarinnar
hættir hans er kunnur um allan
heim, og þúsundir sjerfræSinga
úr öllum heimsálfum koma ár-
lega til Danmerkur til þess aS
kynna sjer aSferSir þær, sem
hafa gert Danmörku aS einu
Falleg egja við Suður-Sjáland.
Og áriS 1928 taldist svo til i Eng-
landi, aS aSkomumenn í London
einni skildu eftir um 100 miljón
sterlingspund á ári.
í Noregi eru tekjur af ferSa-
mönnum taldar um 35 miljónir
króna.
Er Danmörk þá ferðamanna-
land?
AS því er þessa spurningu
snertir ætla jeg aS leyfa mjer aS
visa til sjerstakrar greinar í
þessu blaSi, „Danmörk sem ferSa
mannaland“, en læt nægja hjer,
aS vísa til þeirra rita, sem „Tu-
ristforening for Danmark“ á
undanförnum árum hefir gefió'
út á flestum lifandi málum, og
jafnvel á esperanto.
Lesið þessi rit.
Farið eftir upplýsingum þeim
sem þar eru gefnar og þjer mun-
iS eftir lesturinn hafa nóg aS
gera í sumarleyfunum í mörg
ár.
Upplifið Danmörku, og þá
munuS þjer ekki geta skiliö.
hvers vegna spurningarinnar er
spurt.
Danmörk
sem ferda-
mannðland.
SíSan heimsstyrjöldinni lauk
og skemtiferSir land úr lar.' i
hófust á ný er baráttan un
skemtiferSamennina orSiS hari-
ari en nokkurnlíma fyr. Ríkin
liafa hvert um sig tekiS upp aug-
lýsingasarfsemi eftir skemti-
ferSafólki, aS meira eSa minna
leyti aS opinberri tilhlutun, til
þess aS auka ferSalögin. Miljón-
um eftir miljónir er variS til
auglýsinga.
Danmörk hefir svo mikiS að
bjóSa skemtiferSamönnum, aS