Fálkinn - 14.06.1961, Síða 6

Múkkinn spókar sig í sólskininu,
feitur og sællegur.
— Þarna koma fiskifælurnar, segir
einhver um leið og við vippum okkur
um borð. Við komum beinustu leið af
skrifstofunum og erum klæddir eins og
hæfir Þar. Gamall og skeggjaður fiski-
maður stendur á bryggjunni í svell-
þykkri ullarpeysu, með sixpensara á
höfði, pípu í öðru munnvikinu og vold-
ug sjóstígvél á fótunum. Hann glottir
við tönnu, þegar hann sér okkur leggja
þannig búna í veiðiferð.
— Viljið þið sjóveikistöflu, er spurt.
Við svörum ekki slíkri móðgun.
'k
Það er glampandi sólskin, spegilslétt-
ur sjór og slæðingur af forvitnum áhorf-
endum á bryggjunni. Hinn nýi sportbát-
ur NÓI, eign nýstofns fyrirtækis að
nafni Sjóstangaveiðin h.f., leggur úr
höfn með sjö farþega um borð: tvo
blaðasnápa, auglýsingastjóra ásamt eig-
inkonu og syni, teiknara úr Vestmanna-
eyjum (hann var sá eini, sem laumaði
upp í sig sjóveikistöflu) og síðast en
ekki sízt kaþólskan prest úr Landa-
koti, séra Hacking. Allt þetta mislita
fólk á það sameiginlegt, að vera stað-
ráðið í að gefa áhyggjum og taugastríði
hins daglega lífs langt nef eina dagstund
og stelast á sjóinn til að anda að sér
fersku sjávarloftinu.
Hljóðið í vélinni magnast. Þetta eru
svo sem engir skellir, enda vélin spán-
ný og fyrsta flokks, eins og raunar bát-
urinn allur. Fyrr en varir brunar Nói
út úr hafnarmynninu. Hvít löðursrák
myndast aftur úr honum, þegar hann
klýfur sléttan hafflötinn. Islenzkur fáni
blaktir við hún í skutnum. — Farþegar
taka tal saman og láta ekki hávaðann
í vélinni og löðrinu koma í veg fyrir
fjörugar samræður. Það er byrjað á
spjalli um góða veðrið, og í sambandi
við það er minnzt á hið gagnstæða,
óveður. Auglýsingastjórinn segir frá því,
að einu sinni hafi ekki munað nema
hársbreidd, að hann og nokkrir félagar
hans stofnuðu með sér óveðursklúbb.
— Landið er nefnilega ekki síður fal-
legt í óveðri en sólskini, segir hann. —
Þess vegna er líka ánægjulegt að ferð-
ast í slagveðri. Þá er landið allt í senn:
fallegt, tigið og hrikalegt.
Þetta þykir mörgum furðuleg fullyrð-
ing, en engu að síður merkileg. Ferða-
málasérfræðingar okkar ættu að athuga,
hvernig væri að auglýsa erlendis eitt-
hvað á þessa leið: Skoðið hið hrikalega
ísland í grenjandi slagviðri! Skyldi ekki
langþreyttum og lífsleiðum milljóna-
mæringum, sem búnir eru að margskoða
hvern sólskinsblett á hnettinum, þykja
þetta forvitnilegt?
Séra Hacking klifrar upp í stýrishús-
ið, til þess að spjalla við skipstjórann,
Sigurð Teitsson.
— Sérðu hval, kallar auglýsinga-
stjórinn til hans.
•—• Já, hann biður að heilsa þér, svar-
ar séra Hacking og hlær við.
★
Við 6-baujuna er drepið á vélinni.
Séð aftur eftir Nóa. Hver situr í sínu
sæti með sína stöng og bíður í eftir-
væntingu.