Fálkinn - 01.11.1961, Side 35
Jennie Jerome Framh. af bis. 13
helgaði hann sig eingöngu
stjórnmálum.
Er fjölskyldan sneri til
London, sagði hún skilið við
fyrri lífsvenjur og Jennie
studdi mann sinn með ráðum
og dáð. Er fjölskyldan stækk-
aði — John, sonur hennar
fæddist árið 1880 — flutti
hún í stærra hús.
Vesalings Winston var nú
sendur í heimavistarskóla,
sjö ára gamall, og seinna
sagði hann, að sá tími er
hann dvaldist í heimavistar-
skólanum hafði verið ófrjór
og leiðinlegur. Einhver kenn-
ara hans sagði, að honum
hefði fundist Winston vera
allra óþekkasti strákurinn,
sem hann hefði nokkru sinni
komist í kynni við.
Jennie aðstoðar Randolph.
Er völd flokks Lord Rand-
olphs jukust, en það voru rót-
tækir íhaldsmenn. fór Jennie
að hafa meiri og meiri á-
hyggjur af heilsu eiginmanns
síns. Hann hafði þá þegar
einu sinni veikzt alvarlega og
Jenne hjúkrað honum í fimm
mánuði.
Hún var mjög áhugasöm
um stjórnmál og árið 1885
greip hún tækifærið, til að
hjálpa manni sínum með á-
kafa. Það voru aukakosning-
ar í Woodstock og Randolph
var svo önnum kafinn við
stjórnarstörf að hann hafði
engan tíma til þess að taka
þátt í kosningabaráttunni.
Jennie fór í staðinn fyrir
hann.
Systir Randolphs, Lady
Curzon kom og Jennie fann,
að bros þeirra og biðlanir til
kjósenda voru fullt eins á-
hrifaríkar og ræðurnar, sem
hún hafði lært utan að.
Endirinn var sá, að Jennie
vann frægan sigur, og hún
þakkaði stuðningsmönnum
sínum af öllu hjarta.
Enda þótt Jennie vildi á-
köf hjálpa manni sínum,
trúði hann henni ekki fyrir
vandamálum þeim, er hann
átti við að striða í stjórn-
málabaráttunni. Jennie hafði
ekki minnstu hugmynd
um erfiðleika hans í ríkis-
stjórninni er hann var fjár-
málaráðherra.
Komið á óvart —
við morgunverðarborðið.
Þannig var það, er Lord
Randolph sagði af sér ári síð-
ar. Jennie var þá önnum kaf-
in við að undirbúa móttöku í
utanríkisráðuneytinu. Morg-
unn einn, er hún leit á for-
síðuna á The Times, sá hún
tilkynningu um úrsögn eig-
inmanns síns úr ríkisstjórn-
inni. Hún fór niður með blað-
ið í hendinni og vissi ekki sitt
rjúkandi ráð. Randolph sat
við morgunverðarborðið rétt
eins og venjulega.
„Þetta kemur þér dálítið á
óvart,“ sagði hann næstum
glaðlega. Hann gaf henni
engar skýringar, og eiginkona
hans var of niðurbrotin til
þess að spyrja nokkurs
Enda þótt algjör þögn
ríkti um þetta, vissi Winston
vel, að eitthvað hræðilegt
hafði komið fyrir og hann
langaði til þess að hjálpa föð-
ur sínum. En Lord Randolph
hafði aldrei minnstu hug-
mynd um, að sonur hans
hefði áhuga á stjórnmálum.
Um nokkurn tíma var Lord
Randolph Churchill mjög
gagnrýndur og illa séður í
þinginu. Að lokum birti þó
til. en allt þetta mál hafði
tekið mjög á hann og hann
var ekki lengur sá, er hann
áður var.
Jennie hafði ekki haft mik-
ið samband við son sinn á
bernskuárum hans. en nú, er
hún fann, að maður hennar
var farinn að kröftum, sneri
hún sér meir að Churchill,
sem var að verða fullorðinn
maður.
Fjölskyldan og vinir Lord
Randolphs tóku nú eftir
hræðilegum breytingum á
bnnum. Hann var orðinn eitt-
hvað svo órólegur og læknir
hans var farinn að hafa mikl-
ar áhyggjur af honum, veffna
þess að allt benti til, að löm-
un hefði orðið á heilanum.
Hann neitaði þó að draga sig
til baka frá stjórnmálavafstri
og Churchill ritar: ,,Ég heyrði
móður mína og gömlu her-
togafrúna — sem svo oft voru
ósammála —■ hvetja hann til
þess að hvíla sig.“
Læknirinn leiðir
sannleikann • liós.
Stundum virtist sem hann
væri að sturlazt vegna þess
að alls konar ímyndanir sóttu
að honum, m. a. fannst hon-
um að hann hefði aldrei flutt
CLOZONE er grófkornað
þvottaefni, sem náð hefur
miklum vinsældum hér
sem erlendis.
CLOZONE hefur hlotið
viðurkenningu sem úrvals
framleiðsla.
CLOZONE er drjúgt og
kraftmikið — sléttfull
matskeið nægir í 4,5 lítra
CLOZÖNE er þvottaefnið
sem leysir vandann með
ullarföt og viðkvæm efni.
CLOZONE fer vel með
hendur yðar.
CLOZONE gerir þvott yð-
ar hvítan sem mjöll.
CLOZONE ER HVÍTAST.
Heildsölubirgðir:
vatns.
EGGERT KRISTJÁNSSON & CO. H.F.
betri ræður en nú. Sannleik-
urinn var hins vegar sá. að
hann gat alls ekki gert sig
fyllilega skiljanlegan.
Loks sagði læknirinn frú
Jennie, að eiginmaður hennar
ætti vart nema eitt ár eftir ó-
lifað. Þeir ráðlögðu henni að
fara með hann í langt ferða-
lag, helzt í kringum hnöttinn.
Hún tók þegar af skarið og
bjóst til ferðar, og þau
kvöddu sína beztu vini.
Sir Winston ritar: „Morg-
uninn eftir ókum við til
stöðvarinnar — móðir mín,
yngri bróðir minn og ég. Þrátt
fyrir skeggið, sem faðir minn
hafði safnað, sást, að hann
var mjög tekinn í andliti og
þjáður andlega. Hann klapp-
aði mér á hnéð á þann hátt,
að ég skildi fullkomlega
hvað um var að vera. Þá
lagði hann upp í langa ferð
í kringum hnöttinn. Ég sá
hann aldrei framar nema
sem daufan skugga af því,
sem hann áður var.“
Lord Randolph fékk áfall í
Madras og Jennie kom heim
með hann og hann dó í svefni,
kyrrlátlega, 24. janúar 1895.
Hann dó án þess nokkru
sinni að skilja hvað bjó í syni
hans, enda þótt Winston hefði
gert ítrekaðar tilraunir tii
þess að vinna föður sinn til
fulls.
Hann varð hermaður,
FÁLKINN 35