Fálkinn - 14.03.1962, Blaðsíða 9

Klemens Jónsson leikari kennir leik-
araefnum skylmingar. Hann hefur
numið þessa list í London við Royal
Academy og kennt íþróttina um árabil
í skylmingafélaginu Gunnloga.
Hann stendur nú þarna og skipar
fyrir: Einn. tveir og þrír, og leggja. Og
leikaraefnin taka sér stöðu, stíga öðrum
fæti fram og leggja sverðunum beint
fram. Þau gera þetta yfirleitt fallega,
en það er oft. sem Klemens finnur að.
Og þau reyna að laga það eftir því
sem þau geta bezt. Við horfum á æfing-
arnar um stund, er miða allar að því að
gera leikendurnar sem liprasta á sviði.
Réttar hreyfingar eru ætíð fallegar.
Og skylmingar hafa lengi verið kennd-
ar í leikskólum, ekki aðeins vegna þess
að leikendur öðlist við þær mýkt og
lipurð á sviði, heldur grípa þær svo
inn í margt annað. Oft er líka barizt
á sviði og þá er gott að kunna eitthvað
í þessari list, jafnvel þótt allt öðrum
gerðum af sverðum sé beitt.
Leikaraefnin setja nú á sig grímur.
Skylmingamenn bera alltaf grímur
fyrir andlitinu, þegar þeir skylmast.
Leikurinn færist í aukana og menn
þeytast um gólfið þvert og endilangt.
Korðinn er handleikinn fimlega. Annar-
hvor aðilinn er stunginn og bíður þess
vegna lægri hlut. Annars eru leikreglur
þannig, að stungurnar mega vera nokk-
uð margar og í keppni þegar leikurinn
er oft svo hraður, að ekki er hægt að
fylgjast með er korðinn stingst í and-
stæðinginn, þá er notað tæki, sem mæl-
ir, hve oft stungurnar verða.
Við horfum á bardagann um stund, en
leikaraefnin tóku nú að þreytast á
þessu. Klemens Jónsson kennir fleira
en skylmingar við leikskólann. Hann
kennir líka látbragðsleik og ætluðu
leikaraefnin að sýna okkur nokkuð af
þeim svipbrigðum. Þau hafa æft lát-
bragð, og nota einkum gömul ævintýri
til að styðjast við.
★
Látbragðsleikur er ævagömul list-
grein. Hún hefur þekkst allt frá grárri
forneskju. Kínverjar og Japanir hafa
löngum stundað þessa list og er hún í ’
hávegum höfð meðal þeirra.. Ef til vill
er hún upprunnin þaðan. En þar er hún
á vissan hátt bundin dansi. Til eru þeir