Fálkinn - 14.03.1962, Blaðsíða 20
Byltingar eru daglegir viðburðir nú
á dögum. Alltaf er verið að steypa ein-
hverjum einræðisherra af stóli og síðan
tekur lýðurinn völdin. Þá hefst gagn-
byltingin, fámenn herforingjaklíka
hrifsar völdin og lýðurinn verður aftur
kúgaður og skattpíndur. Einnig vitum
við dæmi þess, að byltingar miklar hafa
átt sér stað í austurheimi og skáld eitt í
komið af stað byltingu í sjálfu himna-
ríki.
Oft hafa ýmsir mætir menn minnzt
á það í hálfkæringi, að þetta lýðveldi
hér væri vitleysa ein. Sýslur landsins
ættu að krefjast sjálfstæðis. Ef þær
fengju það ekki, skyldu þær hrinda af
stað byltingu og segja sig úr lýðveld-
inu. íslandi. Enginn vafi lék á því, að
stjórn landsins væri betur komin í
höndum einhverra athafnamanna í sér-
hverri sýslu.
Borgfirðingafélagið í Reykjavík hélt
um daginn skemmtun, þar sem eitt
atriði á skemmtiskránni var revía nokk-
ur. Fjallaði hún um stofnun sjálfstæðs
lýðveldis í Borgarfirði. Hafði þar orðið
algjör bylting í stjórnarháttum og var
ekki verið að tvínóna við hlutina. Reist
var útvarpsstöð að Bæ en símstöð að
Skarði í Lundarreykjadal. En virðing
búenda fyrir hinu unga og nýstofnaða
lýðveldi var ekki meiri en sú, að
stjórnarskrifstofurnar fengu hvergi
inni, nema í fjárhúsunum í Mávahlíð.
Höfuðpaur byltingarinnar var nefnd-
ur Kolbeinn Málbeins, en einnig var
valdamikill innan stjórnarinnar Auð-
björn Fésteins. heilbrigðismálaráðherra.
Ekki hafði lýðveldið staðið lengi, er
Reykvíkingar hófu víðtækan áróður
gegn hinu unga lýðveldi. Var í fyrstu
reynt að múta stjórn ríkis þeirra
Egils og Snorra, og hafði sendimaður