Fálkinn - 15.08.1962, Blaðsíða 6

PANDA OG LANDKDNNUÐURINN MIKLI
Húsmunir alls konar tóku að fljúga fram hjá þeim.
Landkönnuðurinn leit upp varlega. „Ég' sé það núna,
það er Aloysius frændi aftur. Hann er alltaf að valda
mér óþægindum, eins og þú hefur séð.“ Hinn illgjarni
frændi kastaði öllu niður, sem hann gat fundið. Fólkið
niðri á götunni fylgdist með þessu af mikilli for-
vitni. Lögreglumaðurinn var orðinn órór. „Ég held,
að þetta hljóti að mæla gegn lögunum,“ sagði hann.
Litskrúðugur blómvasi kom þá í höfuð honum. „Þetta
mælir gegn lögunum. Ráðizt á lögreglumann að störf-
um. Og lögreglumaðurinn blés hátt í flautuna.
Landkönnuðurinn byggði fljótt eins konar þak yfir
höfuð þeirra úr regnhlífinni og öxunum. Þannig gátu
þeir varizt hinum þungu munum, sem flugu framhjá
þeim. Landkönnuðurinn gaf Panda nánari fyrirmæli
um hvað gera skyldi, þegar svona stæði á, og hvernig
bezt væri að verjast árásum. Á meðan á fyrirlestr-
inum stóð, hættu húsmunirnir að falla. „Mun ekkert
geta fengið þá til að falla niður,“' muldraði Aloysius
frændi. En niðri í borginni hafði allt lögreglulið borg-
arinnar safnazt saman umhverfis Risa-bygginguna.
Hver lögreglubíllinn á eftir öðrum þaut áleiðis til
byggingarinnar og tugir lögreglumanna fóru upp stiga
og lyftur byggingarinnar. En Panda og landkönnuð-
urinn héldu nú upp múrinn með meiri hraða og ör-
yggi en nokkru sinni fyrr. Allt í einu birtist nýr
vegartálmi. í hverjum glugga birtist lögreglumaður,
sem bar merki, er gaf til kynna, að þeir ættu að
stanza. „Þessi umferðarmerki nú á dögum, hindra
mann í að komast allt, sem maður vill,“ sagði land-
könnuðurinn.
6 FÁLKINN