Fálkinn - 31.05.1965, Blaðsíða 5

Ritstjórarnir Agnar Bogason
og Indriði G. voru meðal boðs-
gesta Eimskipafélagsins um
borð í Gullfoss daginn sem skip-
ið átti 15 ára afmæli. Agnar
hefur stundum skotið örvum
sinum að Indriða í Mánudags-
blaðinu, og um þessar mundir
hafði Mánudagsblaðið kvatt
Gunnar Thoroddsen í dálítið
mergjaðri Kakalagrein.
Þegar blaðamennirnir voru
að skoða farþegaklefa skipsins
hittast þeir Agnar og Indriði
í einum klefanum, og hafði
Agnar nýlokið við að segja, að
hann myndi fara með Gullfossi
næstu ferð (Gunnar Thorodd-
sen fór utan með sömu ferð)
— Sæll, Indriði bóndi, segir
Agnar og glottir.
Indriði svarar að bragði:
— Sæll sjálfur. Ég ætla að
biðja þig um að fara varlega
þegar þú kemur til Kaup-
mannahafnar — annars getur
þú átt á hættu að vera gerður
að sendiherra!
Mffft-fbi* 1iUlf[*
Einn morguninn er mömmu-
stelpa kom of seint í skólann
spyr kennarinn hana hverju
þetta sætti.
— Jú, herra kennari, ég
lagði svo seint af stað að
heiman.
— Hvers vegna lagðirðu ekki
fyrr af stað?
— Jú, herra kennari. Það var
orðið of seint að leggja
snemma af stað!
(Send. X-8).

Eina lielgina fyrir skömmu
fór fjölskylda pabbastráks upp
í sveit. Þegar þau voru komin
á leiðarenda, sagði pabbi:
— Alltaf er nú dásamlegt að
komast út í guðsgræna náttúr-
una!
— Er hann guð grænn,
pabbi?
(Send. H. Þ. S.)
ROLLING STOiMES
Charles Robert Watts fædd-
ist 2. júní 1941 í Islington.
Faðir hans var vörubílstjóri.
Watts gekk ekki alltof vel í
skóla til að byrja með, en bezt-
ur var hann í sögu, teikningu
og skrift, enda varð hann
síðar góður teiknari, sérstak-
lega sem auglýsinga- og mynst-
urteiknari. Eins og aðrir „Roll-
arar“ hafði hann lítinn áhuga
á ieikfimi. Hann lýsir því svo,
að hann hafi ekkert haft á
móti því að æfa leikfimi út af
fyrir sig, en aftur á móti fannst
honum hann vera hlægilegur í
leikfimifötunum! Watts gekk
vel til fara og hann kaus frem-
ur að vera „smart“ en þægi-
lega klæddur. Snemma bar á
þvi að hann hafði músíkgáfu
og hann mátti heita öllum
stundum hamrandi með hníf-
um, skeiðum og göfflum, ef
hann heyrði einhversstaðar
músík. Hann var hrifinn af
trompetleikaranum Miles Davis
og Louis Armstrong og jafnvel
Sammy Pavis, og hann talaði
um þessa menn og tónlist
þeirra af mun meiri ákafa en
hann talaði um auglýsinga-
teiknun, sem átti að verða hans
framtíðarstarf.
Watts var dulur og oft al-
varlegur í bragði. Hann sást
sjaldan skipta skapi og lét
engan rugla sig í ríminu. Watts
hafði mikinn áhuga á gömlum
byssum og langaði mikið til að
safna þeim, en hann varð að
láta sér nægja að horfa á dýrð-
ina í búðargluggum. Hann las
mikið og einkum hafði hann
mikið dálæti á öllum sögnum
um frelsisstríð Bandaríkjanna.
Og þá kynnum við næst Bill
Wyman.
JAPAIMI SKRIFAR
Nýlega barst okkur bréf frá
16 ára japönskum pilti, er
stundar nám við landbúnaðar-
háskóla í Japan. Hann hefur
mikinn áhuga á að skrifast á
við Islending. Hann skrifar á
ensku.
Nafn og heimilisfang:
Kiyoko Mizihara,
Simizu-machi higsi-ku,
Jagowa-si Jukuoka bon,
Japan.
Ari segist hafa fengiS hug-
myndina að þessum skapbæti
fyrir mörgum ávum og hcfur
hanna unnið að tilraunum tii að
kæta fisk. fugla og sjálfan sig
í nokkur ár og nú svo komið að
hann leiur sig liafa náð þeim
árangri að tími sé tii þe?s kom
inn að sctja tæki sitt á markaS
inn.
AlþýðublaSið.
Sendandi. B. V.
Ísínn bar með
sér kaffibolla
Rcykjaskóla í Hrútafirði,
16/3. — Slæðingur af hafís-
jökum berst nú inn Hrúta-
fjörð og eru þeir komnir
inn i fjarðarbotn. Jakamir
eru yfirleitt ekki stórir og
ísinn er enn ekki samfeild-
ur heldur aðeins jakaslæð-
ingur. Einn allstór jaki
barst upp í íjöru hér hjá
skólanum og ofan á honum
stóð kaffibolli mcrktur
bandariska hemum, hvort
sem það merkir að hafis-
inn sé ekki lengur „lands-
ins fomi fjandi“ heldur
sendur okkur til varnar
gegn vondum kommúnist-
u:n!
1 dag er hvöss norðan átt
hér i Hrútafirði og rekur
hún ísinn inn. — RÞ.
Þjóðviljinn.
Scndandi. B. V.
m <
Þær fréttir berast nú úr
heimi kvikmyndanna. að kyn-
bomban Elizabeth Taylor sé að
breyta um manngerð og ætli
sér nú að verða hlýleg og góð,
nánast móðurleg! Þessu fylgir
að sjálfsögðu nokkur auglýs-
ingastarfsemi og leikkonan
keppist við að láta gott af sér
letða. blessunin. Siðasta sæt-
súpufréttln er á þessa leið:
Eiizabeth sá hundgarm á
flækinji i Dublin og tók hann
upp í sinn eigin eyk (Rolls
Royce). Hundinn nefndi hún
Sinead sem er sallíska fyrir
Jane (það er um tík að ræða) ■
og gaf hann Miehael syni sín-
ura í afmælisgjöt
I
\
Þjóðviljinn.
Sendandi. B. V.
Þegar fréttir bárust
af því að forseti
Bandaríkjanna hefði
loks mannað sig upp
í það að tala til Kú
Klúx Klan samtak-
anna eins og þau verð
skulduðu hringdu
margir til L. F.
og spurðu, hvort L.
B. Johnson hefði lært
af Frjálsri þjóð, hvern
ig meðhöndla ætti
svona samsærisklíkur?
Þegar við rákum upp
stór eyru, var skýring
in: Nú, eru þetta ekki
sömu tökin, sem þið
tókuð frímúrara og
þakklæti allra heiðar-
uppskáruð blessun og
legra manna fyrir?
Frjáls Þjóð.
Sendandi. B. V.
Keyptu sér konur
NOKKRIR bændur í Embu-héraði suð-
ur í Kenya fengu nýlega ríkislán til á-
burðarkaupa, en keyptu sér svo bara í
þess stað nýjar konur. Og nú geta þeir
ekki endurgreitt ríkinu lánið, þvi að
konurnar reyndust ekki eins arðbærar
og jarðirnar hefðu orðið, ef þær hefðu
hlotíð ríkulegan áburð.
Afturelding.
Sendandi. B. V.
Iiann svaraði: „Ég veit, að ég hef fundið það,
sem þér eruð að leita að, eins vel og þér
vitið, að þér hafið ekki fundið það, sem þér
eruð að leita að.“
Jl
SamtiSin.
Sendandi. B. V.