Draupnir - 01.05.1906, Page 12
528
DBAUPNIR.
ur klökkur, »Ég tek sveininn Gissur undir
mína vernd upp írá þessua.
»0g svo æila ég að lara héðan herra!
því nú er erindinu lokið«. Þau féllu þá hæði
á kné fyrir líkneskju sankti Maríu og báðust
fyrir; báðu um gæfu fyrir piltinn, báðu um
hamingjusama ferð fyrir biskupsefnið og far-
sæla ferð fyrir abbadísina austur aftur; og
bundu njT og traust vináttubönd sín í millum,
sem héldust æ síðan. Svona rólega bafði
Ogmundur Pálson sjaldan útkljáð nokkurt
vandasamt málefni.
Týli Pétui'sson var í Skálholti um nótt-
ina í góðum fagnaði, en dagin eftir síðla
lagði biskupsefnið á stað í liina löngu fyrir-
liuguðu ferð. Ögmundur Pálsson liafði vei'ið
farmaður til forna, og jafnvel farið landa á
inilli fyrir Stefán biskup, bann var því mörg-
um löndum kunnur, en nú hafði hann lagt
þann starfa niður, og jafnframt sjómanns-
kæki sina rnai'ga. Þó fannst honum liann
bafa um fornkunnugan garð að gresja, er
bann steig á skipsfjöl og lagði í haf, en það
og vindurinn snörusl nú á móti fornvininum
sem var orðin liðhlaupi; þau tóku böndurn
saman og skoluðu skipinu, ekki til Noi'egs,
eins og til stóð, heldur í allar aðrar áttir um