Draupnir - 01.05.1906, Síða 41

DRAUPNIR.
557
ræðum, og kom þeim þá saman um að
heita á dýrðlinga sína sér til fulltingis; fyrst
á hinn heilaga þorlák biskup. Skrínið með
hans helgum dómum var í Skálholtskirkju
kostulega útbúið og skreytt, og þangað safn-
aðist múgur og margmenni sérhvert ár, til
að veita því tilbeiðslu; eða endurminningu
þess sem það var helgað, og því bárust
sömuleiðis mörg áheit og stór, ekki einnngis
úr grendinni, heldur víðsvegar að um alt
land. Svo lögðust menn til svefns, nema
þeir sem liéldu vörð. Vongóðir um skjóta
bænheyrslu.
Ögmundur biskup fór fyrstur að gæta til
veðurs, eftir nærri því svefnlausa nótt, og
hvílík feikn! Það var óárennilegt útlit, öld-
urnar himinliáar hófu skipið upp á brjóstum
sér og lægðu sig svo á svipstundu með það
niður í djúpan geigvænlegan dal, og byrjuðu
svo á ný, á sama leiknum. Ögmundur átti
fult í fangi með að geta haldið sér svo hann
skolaðist ekki út. Himininn var álíka árenni-
legur úllits og liafið. »Hinn heilagi Þorlákur
dugar oss nú ekki, sveinar!« sagði biskup.
»Hér er meiri hætta á ferðum en að hann
fái henni afstýrt með árnan sinni, hann var
ekki heldur nema maður heilagur, góður
maður«. Svo vék biskup sér að stýrimann-
inum: