Draupnir - 01.05.1906, Page 45
DRAUI'NIR.
561
og sjá svo hvernig hann snýst við því. —
Mæti liann ekki, þá fellur ný sök á hendur
honum«.
Teitur sýslumaður Þorleifsson hugsaði
ekkert um flótta fyrir skjólstæðing sinn, en
þóttist nógu voldugur til að halda honum
heima. Undir eins og hann féklc stefnu Jóns
prófasts, hjóst hann lil að ríða til þingsins,
cn ekki til að svara þar fyrir sakir, lieldur
til að sprengja upp þingið.
Næsta þriðjudagskvöld — stefnudagurinn
var miðvikudagur — tók Jón Arason sér
gislingu á Þingeyrarklaustri hjá Helga áhóta,
sömuleiðis þeir Grímur lögmaður á Ökrum,
Rafn sýslumaður á Hofi og fleiri liöfðingjar,
sem voru í þessari för með honurn, eri fylgi-
flokkur hans tjaldaði skamt frá bænum. —
Morguninn eftir liéldu þeir til stefnumótsins
í hægðum sínurn, þvi vegurinn var livorki
langur né ógreiður fram að hinum gróður-
sælu árbökkum heim til Sveinsstaða, sem
Standa litlu ofar.
Þeir liöfðingjarnir riðu samhliða í eigin
hugleiðingum og gæltu þess ekki, að tveir
nienn í prestakápum riðu livatlega á móti
þeim, fyr en þeir, svo að segja, námu staðar
á miðri götunni fyrir framan þá, vörnuðu