Draupnir - 01.05.1906, Qupperneq 102

618
DRAUPNIR.
með hinni hægfara sólarupprás. Herflokkar
Ögmundar biskups hvildu samt í fasta svefni
inni í tjöldum sínum, biskup sömuleiðis í
sæng sinni, því um þetta leyli árs er hinn
vanalegi svefntími naumast hálfnaður, er
sólin fer að strá geislum sínum út uni
himingeiminn.
Biskupssveinarnir lágu druknir og hálf-
sofandi hingað og þangað inni og úti og
ugðu ekki að tímanum, meðan nóg var til
að hressa sig á. Ögmundur biskup vaknaði
þá við einhvern voðalegan skruðning uppi á
þekjunni. Settist upp í sænginni og horfði
fram að glugganum, sem var settur saman
úr eintómum smárúðum.
»Niðamyrkur um þetta leyti árs«, varð
honum að orði. »Hverju sætir þetta?« En
þá sá hann einhverja flyksu þjóta fyrii'
gluggann og við það birti til. Hann fór að
nudda stírurnar úr augunum á sér, og þegar
ekkert batnaði við það, þaut hann á hvíta
dragkirtlinum upp úr sænginni og settist við
gluggann. Hann ætlaði að fara að skygnast
um varðmennina, þegar einhver rak högg í
rúðuna, svo hún brolnaði og brotin hrukku
í allar áttir um stofuna og kaldan gust lagði inn
á hann. Áður en hann gat áttað sig á þessu,
var maður kominn upp á gluggann, sem las
upphátt og skorinort yíir honum stefnu frá