Draupnir - 01.05.1906, Page 111
DRAUPNIR.
627
og hafði sveðju í hvorri hendi, lagði lykla-
kippu staðarins á slcrín Guðmundar hins góða
og varðist oss svo með breddunum. En við
bárum að honum þófa og á þá bitu ekki
vopnjn, svo við handsömuðum hann«.
Þá stukku nokkrir menn af uaki og þar
á meðal Pélur prestur Pálsson, liann tók fram
óhemjuslóra lyklakippu, hristi hana framan
í biskup glottandi og sagði:
»Hérna eru þeir nú komnir, herra!«
»Njóttu, og geymdu þeirra vel«, svaraði
bislcup.
»Njóti liann, sem hann liefir afiað«, lcall-
aði sá er í taglinu hékk með veikri röddu.
»Viltu nú ekki, Nikulás prestur, gefast
upp og segja til hvar silfur staðarins er fólg-
ið, ef þú veist það, og leggja þig á vald vort
og náð?« spurði biskup.
»Nei! Því síður nú en áður«, svaraði
hann. »Af því að þá hélt ég að þér væruð
maður, sem að minsta lcosti létuð ekki níð-
ast á varnarlausum manni inni í drottins húsi.
En nú hef ég séð, að ekkert lieilagt orkar að
lægja ofsa yðar«.
»Getur hann gengið til næstu bæja?«
spurði biskup.
»Eftir því að dæma, hvað d.......kjaft-
urinn á honum gengur rösklega«, svaraði Ey-