Draupnir - 01.05.1906, Page 158

G74
DRA.UPNJR.
lelpa mín!« sagði hann, gekk út frá henni
og mælti fyrir munni sér:
»Hún fer berserksgang, stelpan, í sér-
hverju sem liún tekur sér fyrir hendur, en
liún skal samt spenna bogan hærra«.
»Ari frændi!« hrópaði hann, er hann
kom út. Ari kom. »Sjáðu um að Eyólfur
Halldórsson verði héðan brott liið bráðasta«.
Svo gekk hann aftur inn til gesta sinna og
mælti fyrir munni sér kýmileitur: »Eg leyfði
drenggrejdnu að lialda sér dálítið til í Noregi,
en hann kann sér ekkert hóf«.
»Kann sér ckkert lióf?« tók liið gáfulega
ungmenni upp eftir honum, og stóð keiprétl-
ur frammi fyrir föður sínum spyrjandi; »Já
liann hefir felt ástarhug til hennar Tótu og
þau livort til annars«.
Ari náfölnaði og beit á vörina meðan eld-
ur brann úr augum hans
Gestirnir fóru um kvöldið báðir óákveðn-
ir í tillagi sínu. Biskup sinti því lítið, en á-
málgaði við Rafn að ,koma oft til sín því
liann ætti ennþá margt eftir að tala við liann«.
Daginn eftir sagði biskup við Ara son
sinn:
»Hvað hefir þú svo gerl við garminn
Eyjólf frændi?«