Ljósberinn - 20.12.1924, Blaðsíða 37

LJÓSBERINN
• 439
dóttur stað, ef frænka þeirra væri því ekki mótfallin.
Mótfallin? Nei, það var nú eitthvað annað! Hún,
mótfallin því? Néi, hún varð guðsfegin að losna við
þau, og sagði sér þætti því vænna um, sem herra-
maðurinn gæti tekið þau fyr með sér. —
„Jæja, eg tek þau þá með mér undir einsu, sagði
herramaðurinn, og það gerði hann.
Og nú gaf herramaðurinn konu sinni systkini í
jólagjöf. Og konan hans grét af fögnuði, þegar hún
þrýsti þeim að hjarta sínu. Henni hafði alt af þótt
svo einmanalegt.

i