Ljósberinn - 14.12.1929, Blaðsíða 7

Jólaljóð.
Eftir Guðrúnu Jóhannsdótlur,
frá Brautarholti.
Bjart er yfir láði’ oíj legi,
lít ég stjörnu á himni rísa.
Allir fagna Drottins degi,
dásernd hans og gœzhu prísa.
Allir prá, ad kveldið korni;
hver í sínu hjarta biður:
„Lýsi Drottinn lífi mínu
Ijósin pín, og jólafriður“.
Nú vill enginn annan sœra,
allir prá að vera góðir;
undir helgisálma-söngnum
saman renna hugir hljóðir.
Börnin verða betri’ og fegri,
breytt er löst í góðu verkin,
aldurhnignir elskulegri, —
allstaðar sjást kærleiksmerkin.
Ekkert getur guðdómlegra
gefist okkur breyzkum mönnum,
en í Drottins kirkju að koma
og hvílast par frá dagsins önnum.
Jielgar bœnir hjörtun vekja,
hreinleik sálin yfir rœður;
erfiðleikar yfirstígast,
allir prá að vera brœður.
Pað er Drottins mildi' og máttur,
miskunn, dýrð og kœrleiks andi,
er líður yfir haf og hauður,
hefir dvöl í hverju landi.