Ljósberinn - 01.11.1944, Blaðsíða 2

138
LJÓSBERINN
Vi8 lœrisveinana sagði hann:
„Ég set eigi neinurn jwílíkt bann,
Jwí þeim, sem af barnshug biðja Gub
er barnanna arfleifb tileinku'5“.
í hvert sinn er lítib blessa5 barn
er borið a8 Drottins kœrleiks arn
fœr móSirin þau hin sömu svör
og sömu barninu veitast kjör:
„í lífi er Jesú Ijós þess œðst
og leiöarstjarnan, sem blikar hœðst.
En falli það ungt «15 foldar barm,
þad finnur þó bezt hans
kœrleiksarm“.
Já, móöir hver getur gladst af því
þótt gröfinni hvíli smábarn í,
ad hólpið þaö er í örmum lums
hins ástríka Jesú, frelsarans.
En lœrisveinarnir lögöu bann:
„Þér leggió of miki‘8 starf á hann.
Þér, konur, fariö á burt me8 börn,
því börnunum Ijœr hann engavörn“.
En hiróirinn góöi gaf þaö svar,
sem gladdi og styrkti mϗurnar:
„Jú, færiö mér y8ar ungu börn,
ég er þeirra sanna líkn og vörn“.
Þá leggur hann á þess liöfu'8 hönd
og hjálpar því inn á friöarströnd,
þars elskunnar sól utn eilífö skín
og aldreigi „líf í Gu8i“ dvín.
En aldrei þa8 gleymir aftur þeim,
sem elsku því sýndu í ftessutn heim.
Og fortjaldiö þegar falli8 er
þa8 fagnandi kemur móti þér.
María Rögnvaldsdóttir.
Og mœ8urnar báru börn til hans
hins blessdSa Jesú, frelsarans,
og bá8u hann leggja á liöfu8 hönd
svo hólpin þau nœ8u friöarströnd.
Jii sannlega, mó8ir, segi eg þér
<i8 sá, sem á himnurn mestur er
er barni8 þitt ungt, sem bliknar hér
og burtu úr heimi saklaust fer.
Huggun
Því mun hann, sem kenndi
kristi8 mál
ei kœrleika fylla unga sál?
Og hann, sem a8 signdi saklaus börn
ei sjálfur þeim vera in œ8sta vörn?