Ljósberinn - 01.12.1955, Blaðsíða 4

EFTIR Steingrím Benidiktssdn kennara
Tíu börn, tvö og tvö jafn há, raða sér upp
þannig, að þau lægstu standa utast, sitt hvoru
megin, en tvö þau hæstu í miðjunni.
Þau halda öll á logandi ljósi og syngja:
„Ó, faðir gjör mig lítið ljós“ . . . Síðan mæla
þau fram í kór:
Guð gaf mér líf á bjartri bernsku stund
og borin var ég þá á Jesú fund.
Og lífið mitt skal lýsa öllum þeim,
sem líða nauð í þessum dimma heim.
Jólaguðspjallið segir ekki frá því, en okk-
ur dettur ýmislegt í hug.
Góður fjárhirðir er trúr og dyggur í sínum
störfum. Hann leggur mikið á sig fyrir aðra
og sýnir mikla trúmennsku. Jafnvel þó að það
séu bara kindur, sem eiga í hlut, leggur hann
á sig mörg óþægindi og erfiði þeirra vegna.
Já, hann leggur lífið í hættu til þess að bjarga
kind frá úlfinum.
Fjárhirðarnir á Gyðingalandi þola mikinn
hita á daginn vegna kindanna sinna, og líka
kulda næturinnar.
Þeir sækjast ekki eftir alls konar skemmt-
unum eða að hafa sem mest lífsþægindi, en
mesta ánægja þeirra er að vinna verk sitt vel
og vita þeim líða vel, sem þeir eiga að hugsa
um. Þannig er góður hirðir á öllum tímum
og í öllum löndum.
Hirðarnir fyrir utan Betlehem hafa sjálf-
sagt oft horft upp í heiðan himin á kvöldin og
virt fyrir sér allar björtu og dýrðlegu stjörn-
urnar, sem Guð hefur skapað. Og í kyrrð næt-
urinnar hafa þeir hugsað um og tilbeðið sinn
volduga skapara. Þess vegna trúðu þeir líka
boðskap engilsins undir eins.
Heima skal það gefa góðar stundir,
og gleðja mína þjóð á margar lundir.
Eigingjarn kemur inn frá hægri:
En hér er ég, ég heiti eigingjarn
og eyði hverju Ijósi, veslings barn.
(Hann slekkur ljósið lengst til hægri.)
Vanþakklát kemur inn frá vinstri:
Ég verð að segja alveg eins og er,
ég þoli aldrei ljósið, sem þú ber.
Ég heiti vanþakklát, þú fylgir mér.
Guð sýndi þessum hirðum mikinn heiður
með því að lofa þeim að heyra jólaboðskapinn
á undan öllum öðrum.
Þegar Jesús var orðinn fulltíða maður og
fór að kenna fólkinu, líkti hann sjálfum sér
við góðan hirði, sem lætur sér annt um sauði
sína og leggur líf sitt í sölurnar fyrir þá. Við
eigum öll að vera í hjörð hans, enda dó hann
á krossinum til að frelsa okkur. Við megum
ekki villast úr hjörðinni, heldur eigum við að
lofa Jesú að gæta okkar, af því að hann veit
miklu betur en við, hvað okkur er fyrir beztu
og hvað okkur er hættulegt.
Við höfum líka öll svipuðum störfum að
gegna og góður hirðir, því að öll þurfum við,
sem lesum þessar línur, bæði eldri og yngri,
að hugsa um einhverja, sem ekki eru alveg
sjálfbjarga. Og við eigum umfram allt að
reyna að verða eins og góður hirðir, sem legg-
ur mikið á sig fyrir aðra og vinnur öll störf af
trúmennsku og man eftir því, að Guð sér
ávallt til okkar.
112
LJÓSBERINN