Vikan - 29.10.1959, Qupperneq 19

/»»
VjfTRAfí
KAVUR
Hér er tweed-kápa meÖ rauðref. Liturinn er
grár með rauðum yrjum eða doppum. Það
er sérlega lieppilegt bæði i ferðalög og fyrir
konur, sem vinna úti, að eiga dragt úr sama
efni og kápan, eins og sýnt er þessari mynd .
Falleg og ldýleg vetrarkápa, sem henta myndi
prýðilega í íslenzkri veðráttu.
Bakki á hjólum
Þegar saumaklúbburinn var hjá Elínu fyrir
nokkru, urðu vinkonur hennar, sem þar voru
komnar til skrafs og sauma, heldur en ekki
hissa. Elín ók nefnilega kaffinu inn á borði, sem
var á hjólum og féll svo einstaklega' vel við
körfuhúsgögnin, sem hún hefur í herberginu
sínu. Og Elín gat ekki á sér setið að segja þeim,
hvernig borðið væri til komið. Það hafði, sagði
hún. ekki kostað hana neitt nema eina tilskorna
glerplötu, nefnilega sjálfa borðplötuna. Borð-
fæturnir á hjólunum höfðu nefnilega verið
undir vöggunni, sem Elín lá í fyrstu mánuði
ævinnar. Af tilviljun hafði hún rekizt á vögguna
uppi á háalofti og þá liomið þetta snjallræð; i hug. Það urðu líka not að sjálfri
körfunni, -- móðir Elínar notar hana undir þvott. Auk þessa er ekkert því til
fyrirstöðu, að Elin fái körfuna aftur hjá mömmu og komi henni fyrir á uppruna-
legum stað, til að frumburður hennar fái einnig að hvíla, í sömu vöggunni, þegar
Þar að kemur. Mamma vill það líka gjarna, því að karfan er gamali ættargripur
og í henni hafa margir ættliðir fjölskyldunnr dvalizt fremst af æviskeiðinu.
Pottaleppnr
Hér koma tveir sérkennilegir pottaleppar
í eldhúsið.
..Efni í pottaleppana: 4 stk. af gulu baðm-
ullarefni, 15x15 sm; 2 stk. svampþynnur
13x13 sm; 2 stk. rautt baðmullarefni,
2,5x 2„5 sm; 4 stk. svart baðmullarefni
2,5x2,5 sm; svört skábönd, um 2 m. — Bezt
er að hafa sömu efnistegund í pottaleppun-
um og skreytingunni og að það sé efni,
sem ekki hleypur.
Við skulum fyrst sauma þann, sem ofar
er á myndinni, hann á að tákna pilt. Takið
eitt af gulu stykkjunum fjórum, og hafið það
fyrir andlit. Takið síðan litlu stykkin, sem
tákna augu og munn, og brjótið % sm inn
af þeim í saumfar. Leggið þau þannig, að
þau fari vel, þræðið og saumið niður með
þéttum og sterkum bótasaumi. Augabrúnir
og nasir skal sauma með svörtu garni og
lykkjuspori.
Leggið nú svampinn á rönguna, og tyllið
honum gjarnan þar, sem lítið ber á, t. d.
við augu og munn. Takið svo neðra borðið
af pottaleppnum, og þræðið við það efra.
Brjótið síðan skábandið saman í miðju og
þannig, aft neðri brúnir komi örlítið út
fyrir þá efri. Þræðið skábandið kringum
pottaleppinn, byrjið efst og látið um 20 sm
standa út fyrir hornið. Ahugið, að breiðari
FYh. á bls. 34.
Frakki úr ullar-
mohair, bryddur með
skinni og hnappar
einnig klæddir með
skinni; liturinn dökk-
grár með grænum
kemping.
„sótthreinsandi" að skilja dálitið tann-
krem eftir milli tannanna, en læknar
mæla ákveðið á móti því. Fólk þarf
að bursta tennurnar bæði kvölds og
morgna, er þó er mun nauðsynlegra
að gera það á kvöldin, því að ekkert
fer jafnilla með tennurnar og þær
bakteríur, sem fá óáreittar að vera í
matarleifum í munninum næturlangt.
Steinmyndanir á glerung tannanna
á tannlæknirinn að fjarlægja, enda
skyldu menn heimsækja lækninn ekkl
sjaldnar en tvisvar á ári til þess að
láta hann hreinsa tennurnar og að-
gæta, hvort þær séu allar heilar.
Þess verður að gæta, að tannburst-
inn sé tandurhreinn. Bezt er að skola
hann vandlega á allar hliðar að lok-
inni notkun. Verði samt eftir harðn-
að tannkrem við rætur burstans, er
gott að láta har*i standa í vatni um
nóttina, og leysia Þá tannkremið upp
sjálfkrafa.
,r
bninhterðdr
Viðhald
tannanna
Að sjáifsögðu á tannlæknirinn að
skera úr um það, hvort tannburstinn
yðar skuli vera með mjúkum eða stíf-
um hárum. En hvað sem því líður,
ætti burstinn að hafa fremur lítinn
haus, því að það auðveldar að komast
að endajöxlunum. Réttast er að eiga
tvo tannbursta og nota til skiptis, til
þess að þeir þorni vel á milli. Hálf-
blautur tannbursti er ákjósanleg
gróðrarstía fyrir bakteríur.
Beita skal tannburstanum upp og
niður, en ekki þversum á tennurnar.
Á þann hátt hreinsast bezt milli tann-
anna. Til að bursta tennurnar að inn-
anverðu er burstanum haldið lóðrétt-
um og strokið frá tannholdi og eftir
tönninni. Það styrkir holdið að bursta
það einnig, en varast skal að rífa það
upp. Þegar búið er að bursta, er
munnurinn skolaður vandlega til að
fjarlægja allar matarleifar og tann-
kremið. Sumir hafa þá trú, að það sé
Erúm við hræddar við að nota liti?
Það erum við víst. Lítið í kringum
yður á götunni, og þér sjáið konur
klæddar gráum og „beige“-litum föt-
um. Er það ekki oft svo, að við þorum
ekki að hreyfa okkur af hræðslu við
að velja rangan lit? Það er erfið list
að umgangast liti og velja þá, sem við
eiga. En hér er nú gott ráð: Við eig-
um víst allar eftirlætiskjól eða peysu
eða dragt, sem við höfum næstum því
gatslitið. Liturinn var nefnilega rétt-
ur. Þessi iitur gerði eitthvað fyrir
okkur, — við tókum eftir því. Það
var horft á okkur — og það með að-
dáun.
En gerir það nokkuð til, þótt við
höldum okkur við svo passandi lit sem
grunnlitinn? Það dugir ekki, að mað-
ur líti alltaf eins út eða eigi að nota
þennan lit alla ævi. Litur getur farið
vel á yngri árum, en verið alrangur á
fullorðinsárum. Hárið, — sem er mjög
mikilvægt i þessu tilliti, þegar um það
er að ræða að ákveða, hvaða litur er
hinn rétti, — breytist, er árin liða.
Húðin breytist einnig, og af Því leið-
ar að breyta um lit, þegar hann hent-
ir, að við verðum að vera reiðubún-
ar okkur ekki lengur, og finna nýjan,
sem fegrar okkur. En til allrar ham-
ingju eigum við um fleiri liti að velja
en liti regnbogans.- Það eru til
hreinir litir og djarfir litir eða ein-
faldir litir og látlansir Það eru til
litir handa hverri okkar, ef við að-
eins gefum okkur tóm til að finna
þá.
Sú brúneygða, sem heíur dökkbrúnt
hár og dökkbrún eða ljós, hnotubrún
augu og rjómalitan litarhátt, á ekki
erfitt að finna liti, sem hæfa henni.
Það má nærri segja, að það séu ekki
önnur takmörk á vali hennar en hún
verði að forðast þá liti, sem komi húð
hennar til að líta gulgrá út eða gefi
henni óþægilega harðan, appelsínugul-
an blæ. Flestir rauðir litir munu fara
vei hinni brúnhærðu, en eftirlætisblæ-
brigði hennar munu vera Kína-
rautt, geraníurautt, nellikurautt og
Frh. á bls. 29.