Vikan - 29.10.1959, Qupperneq 22
.
' Á
■
:
'
■'
,,
Fréttamennirnir kölluðu Anítu Ekberí? „sænska ísjakann“, en Marlon Brando benti á, að af ísjökum sæist aldrei nema einn
tíundi og þess vegna ætti samlíkingin alls ekki við. Nokkuö til í því!
Jdne „í ú
u
Jayne Mansfield finnst ekk-
ert gaman að vera „lánuð út“
til annarra kvikmyndafélaga,
og af Þeirri ástæðu neitaði hún
að leika í myndinni Too Hot
To Handle og fékk sér frí frá
störfum hjá Fox-kvikmynda-
félaginu um tíma. En um sama
leyti fékk hennar ástkæri eig-
inmaður, vöðvafjallið Mickey
Hargitay, tilkynningu þess efn-
is, að hann yrði að hækka
mánaðargreiðslurnar til fyrr-
verandi fjöiskyldu sinnar, og
skipti t>á Jayne um skoðun og
ákvað að leika í myndinni. Hún
kvaðst alls ekki hafa efni á að
missa launin, þegar svona væri
komið. Annars virðist hún svo
sem ekki vera á neinu flæði-
skeri stödd, og lítur út fyrir,
að hún geri sér vel Ijóst, hvers
heimurinn væntir af henni í
sambandi við notkun auranna,
sem hún vinnur sér inn. Hún
hefur til dæmis látið innrétta
hús sitt með sérstökum stíl, •—
,Stjarna‘ í 33 ár
Gary Cooper hefur ný-
lega lokið við að leika
í myndinni Þeir komu
til Cordura. Hann leikur
þar majór Thorn, sem
brýtur mjög heilann um
það, hvernig standi á, að
sumir menn séu hug-
rakkir, en aðrir óttaleg-
þegar hann var i yfirvof-
andi lífshættu. Herstjórn-
in þaggar málið niður til
þess að koma ekki ill-
um anda í undirmenn
Thorns, en notar samt
hvert tækifæri til að
auðmýkja majórinn. Þeg-
ar svo ber við, aö fimm
Allt er ljósrautt og hjartalag-
að heima hjá Jayne og Mickey.
allt er málað ljósrautt, bæði
utan og innan dyra. Húsgögnin
eru hjartalöguð, þar sem því
verður við komið, meira að
segja baðkerið hefur þá lög-
ota þeim út í svo 1
tvímælalausa lífshættu. |
Þetta verður mjög við- |
burðarík ferð, i rauninni f
viðburðaríkari en hetj-
urnar kæra sig um. Þeg-
ar hópurinn kemur loks I
til Cordura, hefur aðeins |
einn sexmenninganna
sýnt hetjulund, — maj- 9
órinn huglausi!
Það er skoðun sumra,
Framh. á bls. 31.
Debóra Kerr hef-
ur fengið skilnað
frá manni sínum
á þeim forsend-
urn, að hann hafi
beinlínis sýnt
grimmd og mann-
vonzku í hjóna-
bandinu.
un
Þeir komu
til
Gary Cooper sem huglausi majorinn
Cordura.
hermonnum tekst að
brjóta áhlaup á bak aft-
ur, fær Thorn þann vafa-
sama heiður að fylgja
hetjunum ti] Cordura,
þar sem þeir skulu heiðr-
aðir fyrir afrekið.
Á leiðinni kemst Thorn
hins vegar að því, að
fífldirfska mannanna átti
ekkert skylt við hetju-
lund. Sumir voru hug-
rakkir, vegna þess að það
var eina leiðin til að
bjarga lífinu, aðrir sök-
um þess, að þeim gramd-
ist, að ofurstinn skyldi
ar bleyöur. Sjalfur er
hann sagður huglaus,
vegna þess að einu sinni
hafði hann i miðjum
bardaga við óaidarflokk
leitað skjóls fyrir byssu-
kúlunum, sem þó mátti
teljast eðlilegt viðbragð.
Áð lifa-
eða látast lifa
Þetta er nýjasta
myndin, sem Lana
Turner hefur leikið í
og heitir á ensku Imi-
tation of life. Söguþráð-
urinn gefur tilefni til að
ætla, að myndin sé gerð
um ævi Lönu sjálfrar,
en svo er þó ekki heldur
er hún gerð eftir met-
sölubók Fannie Hurst.
Lora Meredith (Lana Turner),
sem er ekkja, týnir litlu dóttur
sinni, Susie, í mannþrönginni úti
á Coney Island. Þar eru aðrar
mæðgur á ferð, Annie Johnson
(Juanita Moore) og dóttir hennar,
Sara Jane. Þær eru negrar. Annie
finnur Susie litlu í mannhafinu,
og þær Susie og Sara Jane verða
beztu vinir. Ljósmyndara ber að,
og finnst honum litlu telpurnar
með ólíka hörundslitinn vera gott
„mótíf“ fyrir mynd.
Nokkrum kvöldum síðar kemur
ljósmyndarinn Steye Archer
(John Gavin) heim til Loru með
myndirnar af börnunum. Hann
verður hrifinn af fegurð ckkjunn-
ar og býð, / henni út með sér.
Þar segir hún honum, að frá dauða
manns síns hafi hún verið að
reyna að fá tækifæri í leiklist-
inni. Þegar hún heyrir, að kunn-
ur leikstjóri sé að leita að leikur-
um í Broadvay-leikrit, yfirgefur
hún Archer og finnur leikstjórann.
Lora er gáfuð stúlka. Henni
tekst að sannfæra leikstjórann
um, að hún hafi hæfileika til að
bera. Hann verður heillaður af
fegurð henar og sannfæringar-
krafti. Það kemur líka í ljós, að
Lora hefur ágæta hæfileika, og
leikstjórinn getur með góðri sam-
vizku kynnt hana fyrir höfundi
leikritsins. Lora snýr sér af lífi og
sál að leiklistarferli sinum, en vís-
ar öllum hugsunum um dóttur sína
ákveðið á bug.