Vikan - 10.11.1960, Blaðsíða 19

áð lokum er það
ungfrúin, sem skipt-
ir hárinu i miðju, en
það gefur oft til j
kynna áhyggjulausa j
skapgerð. Hún er j
yinnusöm og dugleg
en eyðir ekki tíma ;
sínum á hárgreiðslu- i
sfpfum, þv] á þeim j
hefur hún litlu trú j
sem enua.
Mjög stuttklippt
stúlka með óaðfinn-
anlega hárgreiðslu
vill gjarnan vekja
mikla athygli, sem
henni og einnig
tekst, því hún er vel
til höfð frá toppi til
táar, og skapgerð
hennar er eins og
fínleg.
in milli hljómsveitanna og samkomu-
húsanna verði nokkuð hörð i vetur
— þú ert náttúrlega ekkert smeyk-
ur við hana?
— Nei, það held ég ekki, annars er
ómögulegt að segja um það strax.
En ég vona allt það bezta.
slcálc
Á skákmóti því, sem haldið var til
minningar um hinn nýlátna skák-
meistara, Eggert Gilfer, tefldi sem
gestur skákmeistari Norðurlanda,
Svein Johannessen. Hann tefldi oft
vel, en í eftirfarandi skák verður
hann að lúta í lægri haldi fyrir hinum
unga og glæsilega skákmanni Ingvari
Ásmundssyni, sem fékk fegurðar-
verðlaun fyrir þessa skák.
veiztu að . . .
... hvort sem þér
geðjast vel að því
eða ekki kemur hár-
greiðsla þín upp um
skapgerð þína að
miklu leyti. Það er
t. d. næstum Því
öruggt að ennis-
toppur, hvort sem
hann er liðaður
eða sléttur, tilheyrir
vel gefnum stúlk-
um. Annars er ennistoppur ágætt
vopn langleitra stúlkna, til að láta
enni eða nef sýnast styttra. Stúlkur
með ennistopp eru yfirleitt alvarlega
hugsandi og þær vita einnig hvernig
þær eiga að klæða sig. Toppurinn get-
ur líka verið merki um mikla hæfi-
leika, sérstaklega í sambandi við leik-
list eða hljómlist, höggmyndalist og
skáldskap.
hliAmlist
„Helena og Finnur verða fyrir
sunnan i vetur", var ein helzta frétt-
in úr músíklifinu nú um mánaðamót-
in siðustu. Enginn spurði um hvaða
fólk var verið að tala, þvi Helena
Eyjólfsdóttir og Finnur Eydal hafá
verið stór „nöfn" i skemmtanalífinu
siðustu árin, bæði hér í bænum og á
Akureyrl, og er því óþarfi að kynna
þau náhar hér. En sem sagt, nú geta
aðdáendur þeirra Finns og Helenu
hlustað á þau sex kvöld vikunnar í
Silfurtunglinu í Reykjavík, en þar
munu þau skemmta í vetur. S.l. sum-
ar söng Helena i Alþýðuhúsinu á Ak-
ureyri ásamt Atlantic-kvintettinum,
en stjórn hans hafa undanfarin ár
haft á hendi þeir bræður'nir Finnur
og Ingimar Eydal frá Akureyri. En
nú hafa bræðurnir slitið félagsskapn-
um i bili og Finnur fengið í lið með
sér fjóra unga reykvizka hljóðfæra-
leikara og nefnir hópinn að sjálf-
sögðu Hliöm&Qeit Finns Eydal. Þessa
nýju hljómsveit skipa, auk Finns og
Helenu, þeir Gunnar Sveinsson,
vibrafónleikari, Siguröur Guömunds-
son píanóleikari, Alfreö Alfreösson
trommuleikari og Garöar Karlsson,
sem leikur á gítar og bassa. Gunnar
er fyrir löngu orðinn þekktur hljóm-
F. v.: SvjjurÖur Guömundsson, Alfreö
Alferösson, Finnur Eydál, Helena
Eyjálfsdóttir, Gunnar Svemsson og
Gmröar Karlsson.
listarmaður, lék í mörg ár með KK-
sextettinum, stjórnaði tríói, sem lék
á Röðli í tæpt ár ásamt Hauki
Morthens, var um tíma í hljómsveit
Svavars Gests og nú síðast með
„Atlantic“ á Akureyri. Gunnar hefur
ekki eingöngu átt við dansmúsíkina,
hann er útskrifaður úr Tónlistar-
skóianum, heíur gert nokkrar ágætar
tónsmíðar og auk þess starfað í
Sinfóníuhljómsveitinni.
Sigurður er einnig reyndur hljóð-
færaleikari, hefur leikið í allflest-
um samkomuhúsum bæjarins, m. a. í
Orion-kvintettinum, sem á sínum
tíma var í fremstu röö hljómsveita
hér og ferðaðist víða um lönd.
Hinir tveir eru nokkuð yngri í
„faginu", Alfreð leikið undanfarið á
Röðli með Árna Elvar og Garðar í
Diskó-sextettinum.
Við náðum tali af Finni Eydal í
pásunni eitt kvöldið í Silfurtungl-
inu, óskuðu honum til hamingju með
nýju hljómsveitina og spurðum hann
hvernig gengi.
— Það er ekki yfir neinu að
kvarta. Við höfum nú reyndar ekki
spilað hérna nema stuttan tíma, en
það sem af er hefur okkur verið
ágætlega tekið.
— Kanntu betur við þig hérna
fyrir sunnan en í heimahögunum?
— Mér er alveg sama. Ég hef alltaf
jafn gaman af að spila, hvar sem er,
og hér finnst mér mjög þægilegt og
skemmtilegt að vinna.
— Það er útlit fyrir að samkeppn-
1. e4 e6 2. d3 d5 3. Rd2 c5 4. Rf3
Rc6 5. g3 Rf6 6. Bg2 Be7 7. 0—0 0—0
8. c3 ? Dc7 9. Hel b6 10. e5 Rd7 11.
De2 a5 12. Rfl Ba6 13. h4 d4 14. c4
b5 15. Bf4 bxc 16. dxc Hfb8 17. b3
a4 18. Rfd2 Bb7 19. Rh2 Rb4 20. Bxb7
Dxb7 21. Hfl axb 22. axb Ha6 23.
Hxa6 Dxa6 24. Rg4 Rd5 25. Rh6f
Kf8 26. Dh5 g6 27. Df3 Rc3 28. Hel
Db7 29. Dg4 Ha8 30. Bg5 Rxe5! 31.
Df4.
Staðan eftir 31. leik hvíts.
31. — Re2f!! 32. HxR Half 33. Rfl
HxRt 34. Kxfl Dhl mát.
bréf
Guðrún Karlsdóttir, Skólaveg 9 og
Fríða Sigurðardóttir, Strandgötu 3,
báðar á Hnífsdal, óska eftir bréfa-
viðskiptum við pilta og stúlkur á
aldrinum 16—18 ára. Páll Bjarna-
son eg Jón Ragnarsson, Hlíð, Súða-
Vík, við atúlkur 15—16 ára.
Persónuleika stúlku,
sem er með „tagl“,
er mjög auðvelt að
skilgreina. Aðeins
það, hvernig hún
vefur teygjum utan
um hárið, sýnir að
hún er fljótfær og
skemmtanafíkin.
Hún er ung og
greiðslan bendir til
óþroskaðrar skap-
gerðar.
Þær stúlkur, sem
vefja hárið i hnút
i hnakkanum finna
mikið til sin og öll
þeirra framkoma er
úthugsuð, þar að
auki er hún snyrti-
leg í sér og skap-
gerðareinkenni
hennar eru, eins og
hár hennar, full-
komin.
Stúlkur með stutt,
liðað hár eru alltaf
önnum kafnar og
eru mjög duglegar
og koma þar af
leiðandi miklu í
verk. Skapgerð
þeirra er þokkaleg,
hreinleg og friskleg
eins og hárgreiðslan
gefur til kynna.
Illa til haft hár með
gömlum permanent-
liðum sem hanga
niður i tjásum, gef-
ur til kynna að
stúlkan sé kærulaus.
En góð hárgreiðslu-
kona getur oft gert
kraftaverk á þannig
hári og breytir það
þá einnig skapgerð
VIJCAM 19