Vikan - 10.11.1960, Blaðsíða 30

(Jtvarpsskrifborðið ofbent
Á tilsettum tínia var dregið úr réttum lausnum í verðlaunakeppni
Vikunnar og kom upp hlutur frú Guðrúnar Arnalds, Barmahlið 13,
hér í bæ. Var útvarpsskrifborðið flutt heim til hennar og myndin sýnir,
þegar það var borið upp tröppurnar. Frú Guðrún var að sjálfsögðu
mjög ánægð með hið lireppta hnoss og síðar liringdi liún til blaðsins
og kvað gripinn reynast mjög vel.
Það bárust að vanda fjölmargar lausnir, en nú skeði það, að aðfeins
20 lausnir voru réttar og virðist getraunin hafa staðið í mörgum. Sér-
staklega voru það margir, sem greiddu sæluhúsi Ferðafélags ísiands
atkvæði, en það var óvart ekki byggt 1926, heldur 1930 eins og stendur
útskorið á gafli hússins. Margir höfðu aðeins eina lausn vitlausa af
fimm og var það talsvert mismunandi, á hverju gatað var. Meira að
segja fékk það býsna mörg atkvæði, að ölvaður heildsali hefði drukkn-
að á Laugarvatni og Hermann Jónasson synt yfir víkina framan við
Borg á Mýrum. Hins vegar vakti það furðu aði flestir virtust þekkja
Biskupsbrekku á Uxahryggjaleið, þar sem Jón Vídalín veiktist og dó.
Margir gerðu þá athugasemd, að Gaukur Trandilsson hafi verið veg-
inn á Gaukshöfða, en ekki Bringum, sein myndin sé af. Myndin sýnir
liins vegar ekki aðeins Bringur, heldur Þjórsá og Þjórsárdalinn og
spurningin hljóðaði svo: Á þessum stað gerðist eitt af þrennu. Þar
með er átt við staðinn, sem ljósmyndarinn stendur á, þegar hann
tekur myndina og myndin er einmitt tekin af Gaukshöfða. ★
eru iieima liafi dáið úr krabba, en þær sem
vinna úti. Hún hefur einnig séð það einhvers
staðar, að í þeim fjölskyldum þar sem móðirin
vinnur úti, öðlist barnið þegar það cr i skóla,
sjálfstætt og eðlilegt samband við móður sina,
og læri að bera virðingu fyrir henni, en ekki
aðeins fyrir föðurnum. Og þegar allir koma
þreyttir heim á kvöhlin, þá yrði það eðlilegt að
allir lykju húsverkunum í sameiningu. Hún
kannaðist við eina þriggja barna móðir, fræga
og duglega konu sem vann úti, kom oft fram
í útvarp og skrifaði í vikublöð, hún meðal ann-
ars hélt öllu þessu fram. Henni datt ekki í hug
að trúa þessu fyrst í stað, en smátt og
smátt síaðist þetta inn í liana og hún fór að
kunna þetta utan að. Satt að segja fannst henni,
að þetta hefðu alltaf verið hennar eigin hugs-
anir. Hana var byrjað að dreyma fyrir alvöru.
Fjórði þáttur:
Með miklum erfiðleikum kom hún því þann-
ig fyrir, að hún fékk vinnu á skrifstofunni, þar
sem hún vann áður. Börnin höfðu það ágætt,
og það var einkum að þakka barnaheimilum,
heimahúshjálp og að ógleymdri ömmunni. Það
var mikil hvild í því að koma aftur til skrif-
stofunnar.
Henni fannst hún vera alveg ný manneskja,
fór að hugsa betur um útlit sitt, eignaðist nýja
vini og fannst hún hafa öðlazt viðari sjónhring
og meiri þekkingu en nokkru sinni áður.
Svo líður nokkur timi, — kannski ekki nema
nokkrar vikur. Þá koma upp vandamál, sem
hún hafði ekki tekið með i reilcninginn. Hún
gat ekki séð að börnin bæru meiri virðingu
fyrir henni en áður. Þegar hún kom heim á
daginn, voru þau óþekkari en nokkru sinni
fyrr. Á nóttunni vöknuðu þau oftar en áður
og heimtuðu að hún sæti hjá þeim eða að þau
fengju að vera hjá henni. Hún gat ekki neitað
þvi, og í rauninni hafði hún ekkert á móti þvi,
þar sem hún sá þau ekki allan daginn. Hún
óskaði þess jafnvel stundum, að þau vöknuðu
og þyrftu á henni að halda.
En hún varð þreytt — þreyttari og þreytt-
ari. Börnin grétu oft á morgnana, eða urðu
óþekk og fundu upp á hinu og þessu, sem átti
að þvinga hana til að vera heima. Hún sat oft
á skrifstofunni og hugsaði um það, að yngsta
barnið var að hætta að vera lítið, og mundi
bráðum verða tannlaust og krangalegt, og vaxa
upp úr þvi að láta gæla við sig, og hér sat hún
á meðan og lét aðra gæla við það. — Var ekki
klukkan að verða fimm. Og hverju ætli skóla-
stelpunni mundi vera svarað þegar hún kom
heim úr skólanum með spurningar sínar? Þar
sem enginn gæti svarað spurningum þeirra
fullkomlega, fengju þau ekki nógu mikla útrás
og yrðu kannski að vandræðabörnum. Þar að
auki var orðið heillangt siðan liún hafði haft
tima til að hitta vini sina, við tölum nú ekki
um það hvernig hún var við manninn sinn.
Hún var nú rúmlega þritug og kominn timi
til að hún tæki einhverja ákvörðun. Dag nokk-
urn las hún um konu sem hafði unnið úti, en
snúið aftur til heimilisins, vegna þess að manni
hennar og börnum nægði ekki sá tími sem hún
hafði afgangs handa þeim. Þessi kona sagði
meðal annars frá þvi, að hún hlakkaði ekki einu
sinni lengur til helga því að aumingja börnin
kröfðust svo mikils að hún fékk ekki einu sinni
að vera á klósettinu, ein dálitla stund. Henni
fannst hún ekki vera almennileg móðir og að-
eins einn hlutur liafði áhrif á hana, svefn.
Þessi kona virtist hafa réttara fyrir sér en
sú sem ráðlagði öllum að vinna úti, og vinkona
okkar sneri aftur til heimilisins.
Fimmti þáttur:
Afturkoman fór ekki fram saknaðarlaust. Hún
vildi gjarnan hafa samband við skrifstofuna
að minnsta kosti einstaka dag i viku, og svo
væri gott að fara þangað þegar börnin væru
farin^ið heiman. En það er sjaldan mögulegt.
Þetta skref hafði kennt henni mikið. Það er
betra að gefa sig alveg að einum lilut heldur
en að grúska i mörgu og héðan af ætlaði hún
ekki að fara eftir þvi sem aðrir sögðu. Þegar
hún vann úti hafði hún látið sér standa á sama
um vini sem sögðu: Það er ekki eðlilegt hvað
hann er góður við liana. Þegar hún var aðeins
húsmóðir var húh alltaf að heyra smáatlniga-
semdir, um hvað starfssvið húsmæðra væri tak-
markað og kæmi í veg fyrir allan þroska. Og
þegar hún vann úti hélt hún uppi eilífum
vörnum gagnvart fullyrðingum húsmæðranna
um aumingja börnin sem ælust upp án alls
kærleika. í stuttu máli sagt: Hún vissi ekkert,
livert hún átti að snúa sér.
Hún hugsaði mikið um þetta allt, þá smátt
og smátt mótaðist með henni mynd, myndin
af hinni fullkomnu konu, sem er nýtízkuleg,
veit eitthvað i öllu, og þekkir vel alla sem tala
í útvarpið eða skrifa í blöðin. Það er þessi
kona sem skýrslugerðir og skoðanakannanir
halda fram að sé hin fullkomna kona.
1) Hún veit alveg (jafnvel sem kornabarn)
hvað liana langar til að verða, og þá getur hún
staðið á eigin fótum, ef að eiginmaður hennar
yfirgefur hana eða tekur upp á því að deyja.
2) Hún giftir sig eins fljótt og hún getur og
flýtir sér að eiga þau börn sem hún ætlar að
eiga, sér um þau og er móðurleg við þau i
hæsta lagi í nokkur ár, til þess að hún geti svo,
þegar hún er búin að eiga nokkur fullkomin
börn vanið þau af því að þurfa á henni að
halda. Tilgangurinn með því er sá að komast
aftur 1 vinnuna.
Þegar sá timi kemur er það að unglingar
þarfnast móður sinnar oft jafnmikið og jafnvel
meira en ungabörnin. Þetta er alltaf sama sag-
an og ef við liugsum nánar um þetta, er þetta
þá ekki allt að kenna of mikhim flýti? Hún
flýtir sér að gifta sig, flýtir sér að eiga börn,
fer að vinna úti í hvelli og liættir að vinna,
byrjar aftur og allt í jafnmiklum flýti. En það
að hafa komizt að þessari niðurstöðu var ekki
alveg nóg, og eftir að hafa hugsað betur komst
hún að þvi, að auðvitað verður fólk að starfa
að því sem það hefur hæfileika til. En hún
mátti passa sig á þvi að ganga ekki út í öfgar.
Tökum konuna, sem vinnur úti. Hvers vegna
býr hún til svo sérstakan mat, málar húsgögnin,
saumar áklæði utan um sófann, þvær bilinn og
saumar barnafötin sjálf, og hvers vegna reynir
hún að láta bera svona mikið á þessu? Það hefði
farið betur, ef hún hefði ekki verið svona yfir-
drifin og hefði ekki borið svona mikið á þessu
öllu saman.
Húsmóðirin sem enga hjálp hefur, hvers
vegna skammast hún sin? Það hlýtur hún að
gera, minnsta kosti ef dæmt er eftir því, hvað
hún barmar sér. Hún er eyðilögð manneskja,
ef hún hefur einhvern tíma tima til að fara
á hárgreiðslustofu. Þá er hún hrædd um að
konurnar sem vinna úti og húsmæðurnar,
menn þeirra, og ættingjar hennar, haldi að hún
hugsi ekki nógu vel um heimilið.
Húsmóðirin er mjög vel stödd, þar sem hún
er ein af þeim fáu sem getur gert allt sem hún
þarf að gera. Hún getur verið róleg, elskuleg
og hugsunarsöm, tekið sér tima til að bæta fjöl-
skyldulífið, vinabönd og hitt og þetta þægilegt
og óþægilegt. Hvers vegna liefst hún ekki handa
um þetta heldur en að reyna að lilaupa á eftir
í dugnaðarkapphlaupinu og timakapplilaupinu?
Já, um allt þetta hugsaði hún mikið, þangað
til hún hafði alls ekki tima til að hugsa heldur.
Hún varð heldur að flýta sér ... ★
3D VIKAM