Vikan - 28.12.1961, Qupperneq 39

bræðurna og aðra kunningja mína^ffjj
meS mestu virktum. Þeir lögSu aS jjj
mér aS verSa um kyrrt, en er ég ,r'
kvaSst staSráSinn í aS fara heim,
hvöttu þeir mig til aS koma aftur
og hafa fjölskyldu mína með mér,
og sögSu, aS þeir skyldu gera mjög
vel viS mig. En þó aS mér hefði
liSið vel í Brasilíu, var allt svo
ólikt því, sem ég hafSi vanizt og
menning og þjóSfélagshættir svo
fjarri því, sem ég óskaSi, aS ég vildi
ekki ilendast þar jafnvel þó aS mér
hefði ef til vill tekizt aS komast
í mjög góS efni á skömmum tíma.
— Þarna er stéttamunur gifurlegur,
ríkidæmi mikið á aðra hönd en
hörmuleg fátækt og niSurlæging á
hina. Slíkt ástand þoldi ég ekki. Ég
vildi ekki verSa ríkur í slíku landi.
BiS okkar í Ríó varð löng vegna
þess að við biðum eftir varahlutum
og skipshöfn að heiman. Ég var á
vönduðu gistihúsi í þessari undur-
fögru borg fram í desember, en nú
þjáðu mig ekki framar áhyggjur út
af konu minni og dóttur, því að vit-
anlega sendi ég skeyti um leið og
samband opnaSist og fékk strax
svar og það með, aS þeim liði báð-
um vel.
Við lögðum svo af stað á hafið
i lok desembermánaðar 1945 og
komumst loks til Kaupmannahafnar
í marzmánuði 1946. Skipstjórinn, en
hann var sá sami og hafði siglt
slcipinu til Brasilíu, hafði fengið
skipun um að koma við í Plymouth
á Englandi til þess að skipið yrði
gert óvirkt gegn segulduflum, en
hann fór ekki þangað. Hann hafSi
brotið af sér við Breta og óttaðist
þá. Við héldum þvi áfram yfir NorS-
ursjóinn og ekki urðum* við fyrir
neinu skakkafalli.
Þegar við komum að hafnarbakk-
anum í Kaupmannahöfn stóðu kona
min og dóttir þar. Er ég fór að
heiman var dóttir min aðeins 7 ára
gömul. Nú var hún orðin 13 ára,
stór og myndarleg stúlka. Þá fyrst
fann ég áþreifanlega til þess hvaS
ég hafði misst á þessum löngu fjar-
vistarárum i Brasilíu að hafa ekki
fengið að fylgjast með vexti hennar
og þroska.
ViS losuðum flutning í Álaborg
og þar fór ég af skipinu. Eftir að
ég hafði dvalið um tíma hjá konu
minni og dóttur, fýsti mig að
skreppa hingað heim. Ég fékk tæki-
færi til þess að láta þann draum
rætast. Mér bauðst að leysa af bryt-
ann á Dronning Alexandrine 1 einni
ferð og fór heim. Þá voru 14 ár liðin
síðan ég hafði stigið hér á land.
Við þessa heimkomu vaknaði hjá
mér löngun til að dvelja heima. Ég
sneri mér því til skrifstofu Sam-
einaða þegar ég kom aftur út, og
bað um eins árs fri með fullum rétt-
indum til áframhaldandi starfa hjá
félaginu og fékk ég það. Þetta orlof
mitt hófst i september 1946 og fór
ég þá aftur heim og var hér þangað
til um áramót. Enn fór ég utan og
aftur heim. 1 maí tók ég við sumar-
hótelinu að Laugarvatni, siðan starf-
rækti ég V.R. um sinn, en tók siðan
aftur viS brytastarfinu á Laugar-
vatni og þar hef ég verið síðan.
Kona mín og dóttir komu fyrsta
sumarið mitt á Laugarvatni og sáu
þá land mitt i fyrsta sinn, en siðan
fluttu þær alveg til mín, i april 1948.
Ég var þá fyrst alkominn heim.
Og ég undi hag mínum vel. Ég er
búinn að fara viða. ísland er yndis-
legra en öll önnur lönd, sem ég
hef augum litið. AðalatriSið er, að
Framhald á bls. 42.
Hárið verður fyrst fallegt með
SHAMPOO
WHITE RAIN gerir hár yðar gullfallegt. Hinn silkimjúki
lögur gefur hárinu þægilegan ilm og gljáandi blæfegurð —
laðar fram hinn dulda endisþokka. Af White Rain eru
framleiddar þrjár tegundir, sem fegra allar hárgerðir—
ein þeirra er einmitt fyxir yður.
PERLUHVÍTT fyrir venjulegt hár
FÖ LB LÁTT fyrir þurrt hár
BLEIKFÖLT fyrir feitt hár
Toni framleiðsla tryggir fegursta hárið
VIKAN 39