Vikan - 08.02.1962, Blaðsíða 33

Heildsölubirgðir:
Snyrtivörur h-f-
Sími 17177
vitað lá úrið á náttborðinu í svefn-
herberginu hans. Og allur maturinn
sem hann átti I skápnum.
Hvers vegna i ósköpunum var hann
nú svona stálminnugur í gærkvöldi?
Ef hann hefði bara gleymt að sækja
kassann, þá væri hann hér enn, og
hann ekki svona hræðilega svangur,
— þó var tóbaksleysið verst.
Hann stendur upp af tóma sykur-
kassanum og tekur að ganga um
gólf, en það er engin fróun að ganga
um gólf þar sem ekkert gólfpláss er.
Allir þessir kassar og allt þetta dót
er fyrir honum, bezt að taka svolítið
til, tíminn líður kannski fljótar ef
hann hefur eitthvað fyrir stafni.
Hann ætlar svo sem ekki að gera
þetta neitt nákvæmlega, bara fjar-
lægja mesta draslið af gólfinu, en
það fer þó svo að hann fær áhuga
fyrir verkinu, finnst bara gaman að
því, og tíminn líður að því er virðist,
nokkurn veginn eðlilega, á meðan
hann er að þessu, þvi þegar hann er
að ljúka við að sópa gólfið með gömlu
gólfskrúbbunni, heyrir hann, að frú
Sally á neðstu hæðinni kallar á
krakkana sína inn að drekka. Klukk-
an hlaut Þá að vera orðin þrjú.
Nú getur hann ekki gert meira,
bara beðið eftir því að tíminn líði.
Hann býr um sig á gólfinu eftir föng-
um, setur teppisræfil og nokkra
strigapoka undir sig, en setuna úr
brotna stólnum undir höfuðið. Þarna
leggst hann svo og byrjar að blaða
í gömlu skólabókunum. Hann stein-
sofnar yfir mannkynssögunni eða
nánar tiltekið, yfir frönsku stjórnar-
byltingunni.
Hve lengi hann sefur, veit hann
auðvitað ekki, en hann er allur lurk-
um laminn þegar hann lýkur upp
augunum og getur ekki í fyrstu
áttað sig á því hvar hann er. Hann
hafði einmitt dreymt hann væri að
borða svið og á eftir ætlaði hann að
kveikja sér í pípu, svo sálarástand
hans er allt annað en gott þegar
hann vaknar til veruleikans.
Hann fer aftur að blaða í bókun-
um, og nú er eins og tíminn standi
grafkyrr. Þegar Garðari finnst að nú
hljóti klukkan að minnsta kosti að
vera tíu eða ellefu, heyrir hann
krakka segja fyrir utan: — Eigum
við að biðja mömmu að lofa okkur
út eftir kvöldmat; það er svo gott
veður.
Og löngu, löngu seinna, áreiðanlega
fimm tímum seinna finnst honum,
kallar frú Sally, á neðstu hæðinni:
Krakkar, nú verðið þið að koma inn,
klukkan er að verða tíu.
Aðeins tíu! Enn biður hann lang-
an tíma, eina klukkustund eða tvær
stundir, kannski tíu, það skiptir ekki
máli, aðalatriðið er, að hann getur
ekki meir. Hann er orðinn reiður,
öskureiður, og í hvert sinn sem hann
heyrir útidyrahurðina skellast, bölv-
ar hann þessum næturhröfnum, sem
eru að flækjast um á göngunum all-
an sólarhringinn.
Svo ákveður hann að biða ekki
lengur. Hann vefur frakkaræflinum
íastar að sér, tekur verkfærakassann
og ræðst til uppgöngu. Hann er alveg
staðráðinn í því að slá niður þann
fyrsta sem hann mætir, ja, láta í það
minnsta engar heimskulegar spurn-
ingar slá sig út af laginu, nú gefur
hann nefnilega dauðann og djöfulinn
í allar kjaftakellingar og slefbera.
— Ef mig langar til að spássera
hér um, á náttfötunum og í gamla
uppáhalds rykfrakkanum mínum,
geri ég það bara hvað sem hver
segir.
Þetta ætlaði hann að segja, og
hvessa augun á spyrjandann, kannski
hann spyrði þá ekki aftur.
Og upp á þriðju hæð kemst Garð-
ar Sæmundsson fulltrúi, án þess hann
þurfi að neita hnefaréttarins, eða
beita sínum hvössu augum.
Þegar hann beygir sig niður til að
ná skrúfjárninu upp úr verkfæra-
kassanum, sér hann umslagið undir
mottunni, eitt hornið kíkir eilítið
framundan. Einhver hefur sennilega
komið við mottuna, og hún skekkst.
í umslaginu er lykill og bréfmiði,
á hann hefur Kidda skrifað:
— Grunaði ekki Gvend. —
Hann les þessi orð aftur og aftur,
alveg utan við sig. Það er ekki fyrr
en hann heyrir einhvern koma upp
stigann, að hann áttar sig, opnar í
snatri og skýzt inn Um leið minnist
hann þess síðasta sem Kidda sagði:
— Mundu eftir lyklinum, hann er
undir mottunni.
Það var bara einum sólarhring of
seint, sem hann heyrði þessi orð.
★
Tómstundaiðja.
Framhald af bls. 19.
langlistanna, sem merktir eru töl-
unni „1“ á teikningunni, og eru
fjórir talsins, er 5x7x110 cm. Stærð
„máttarstólpanna" fjögurra, sem
merktir eru tölunni „2“, er 5x7x51
cm. Þverlistarnir að neðan, merktir
„3“, eru tveir og stærðin 5x7x30 sm
og tveggja þverlista, „4“, 3x5x30
cm, (miðlistar); þverlisti „5“, 5x7
x40 cm og loks þverlisti „6“, 5x7x30
cm. Endalistarnir, merktir „9“, eru
tveir talsins, báðir 3x5x51, og fót-
listarnir, merktir „15“, einnig tveir,
eru 1,5x2x110 cm. í hálfkringlunum,
sem merktar eru „10“, er krossvið-
ur, 20 mm jíykkur, þverkanturinn
40 sm, breiddin 20 cm. Gert er ráð
fyrir að grindin sé límd saman, en
styrkt með skrúfum eftir þvi sem
þurfa þykir.
Önnur og þriðja teikning sýna svo
hvernig frá skápnum og blómaborð-
inu er gengið. Öll mál eru í mm.
Fyrst er gengið frá göflum skáps-
ins, sem gerðir eru úr 3 mm þykk-
um krossviði, þá er botn skápsins,
gerður úr 5 mm krossviði, „19“,
og yfir skápnum er krossviðar-
þynna, af sömu þykkt, milli þver-
listanna „5“ og „6“ og fest ofan á
þá, milli skápgafla. Hillan, sem
hvílir á miðlistunum, „20“, er gerð
úr 10 mm þykkum krossviði, stærð-
in 40x87 cm, og hvílir á mið-þver-
listunum, „4“ á i'yrstu teikningunni.
Þá er skápurinn „klæddur“ kross-
viði, 1 mm þykkum. Þarf það varla
nánari skýringa en sjá má af teikn-
ingunni. Klæðningin er að sjálf-
sögðu límd á listana, en utan á hana
koma svo ávalir listar, hvítur eða
ljós listi og dökkur á vixl, eru þeir
og límdir, en nota má nagla til
skrauts, frekar en festingar — sjá
ljósmyndina.
I'riðja teikningin sýnir hvernig
gengið er frá borðinu. Ofan í það
er sett blómaker, aflangt, það er gert
úr krossviði, 20 mm þykkum, 43x
131,5 cm, klætt plasti og loks settur
á það randlisti, annaðhvort úr furu
eða plasti. Á teikningunni af borð-
inu er gert ráð fyrir að það standi
við stoð, og skorið úr plötunni fyrir
stoðinni, annars er borðplatan höfð
heil.
Til þess að „blekkingin“ njóti sin
sem bezt, eru bambusrenglur settar
ofan í skálina eða kerið, og ná þær
til lofts, en vafningsjurtir gróður-
settar í kerinu. Bækur eru svo sett-
ar i skápinn báðum megin.
VIKAN 33
— Nýja stúlkan á skrifstofunni er þokkalegasta hnáta, en ekki bein-
línis neitt gáfnaljós, — já, hún á að gera þín störf til að byrja með —