Vikan - 15.03.1962, Blaðsíða 43

Með lausa skrúfu
Framhald af blaðsíðu 16.
þeim .Hún var alls ekki likt þvi
eins afleit og Tony hafði gert sér í
hugarlund. Heimsk var hún að
minnsta kosti ekki. Það sem Tony
féll þó bezt í geð, var að hún gerði
ekki neina tilraun til að leika eða
látast. Hún horfði á hann og hlust-
aði á það sem hann sagði. 1 raun-
inni var regluleg hvíld að vera þó
einu sinni með manneskju með fullu
viti. Það leyndi sér heldur ekki að
henni féll vel við hann, enda þótt
hann vissi að hún væri hissa á því,
að svo glæsilegur maður skyldi þurfa
að nota þessa aðferð, láta aðra reka
þar erindi sín. Honum þótti orðið
fyrir því, að hann skyldi hafa beðið
Frank gamla að hringja til sín I
kaffihúsið og kalla sig heim, áríðandi
erinda, en hann hafði gert það . . .
til vonar og vara ef kvenmaðurinn
skyldi reynast óþolandi.
Og það stóð heima. Náunginn við
afgreiðsluborðið kallaði í hann rétt
í þessu. Það var því ekki um annað
að gera, Tony varð að svara. Um
leið og hann tók við talnemanum,
öskraði Frank gamli að fordyrið væri
orðið fullt af snjó; hann yrði að
koma tafarlaust að moka. Og svo
hló hann eins og brjálaður.
Frú Rogers reis á fætur. Hún hafði
heyrt orð Franks í símann — og
skildi hvað var. Hún var kafrjóð í
andliti.
Tony brá við skjótt og greip um
handlegg henni. Sagði henni eins og
var. — Hvernig gat mér komið til
hugar að þér reyndust svona hrífandi?
Viljið þér borða með mér kvöldverð?
— Þakka yður fyrir. En þér skuluð
ekki vera að bjóða mér mín vegna.
Hún virti hann fyrir sér, eins og hún
vildi komast að raun um hvort hon-
um væri þetta alvara eða ekki, og
hann var ekkert annað en einlægnin,
því honum var 'þetta fyllsta alvara.
E1! þér i rauninni kærið yður um það
. . . en svarið mér nú af hreinskilni.
— Vitanlega geri ég það.
— Þá sting ég upp á því að Þér
komið heim til mín í kvöld og við
snæðum saman þar í ró og næði.
— Og svo . . . á eftir meina ég?
Hann sá að hún háði harða bar-
áttu við sjálfa sig nokkur andartök.
Svo brosti hún, en roðnaði þó. við. —
Nú skal ég vera yður hreinskilin,
sagði hún. Ég vil ekki að Það gangi
lengra en góðu hófi gegnir, svona
fyrst i stað. 1 Þessi tvö ár, sem liðin
eru síðan maðurinn minn dó, hef ég
ekki haft við að þiggja boð karl-
manna í næturklúbba og á aðra
skemmtistaði, en það hefur aldrei
endað vel — annaðhvort hefur sá
sem bauð, misst allan áhuga og ekki
viljað hitta mig aftur, eða hann hef-
ur krafizt þess að fá að sofa hjá
mér strax. Svo horfði hún á hann,
björtum, einlægum augum. Ég vil
giftast, sagði hún. Annað ekki. Þess
vegna gekkst ég inn á að hitta yður
í dag. Ég bjóst við að hitta fyrir
mann, sem svipað væri ástatt með —
hlédrægan, viðkunnanlegan mann.
sem vildi umfram allt komast í
hjónaband. Þess vegna bið ég yður
að segja mér hreinskilnislega hvað
þér ætlizt fyrir. Og ég mun verða
yður þakklátari, en þér getið gert
yður í hugarlund . . . Sé það ein-
lægni yðar, ég á við, að þér viljið
umfram allt kvænast, þá komið heim
til mín í kvöld.
Tony horfði lengi á hana. Hann
þráði að snerta hana, taka hana í
faðm sér, en hann gat ekki einu
sinni sagt henni það. 1 fyrsta skipti
á ævinni fann hann til feimni . . .
ÞEGAR þau komu heim undir
gistihúsið, sat Shirl á veröndinni og
beið þeirra. Hún sá að Tony brá —
og hún naut Þess innilega. Hamingj-
an góða, hugsaði hann; hann hafði
algerlega gleymt henni, jæja, hann
varð að snúa sig einhvernveginn út
úr því. Hún bauð gott kvöld, og hann
tók heldur dauflega undir, en sneri
sér að Ally, sem sat við skiptiborðið.
— Skilaðu því til Soffiu frænku, sagði
hann, að við frú Rogers förum út
aftur og ætlum að snæða saman
kvöldverð. Ég verð heima hjá henni,
ef einhver spyr eftir mér. Svo kink-
aði hann kolli til Shirl og hugðist
halda á brott með frú Rogers.
Shirl spratt á fætur. — Fyrirgefið,
frú, en ég Þarf að tala nokkur orð
við húsbóndann.
— Ég tala við þig seinna, ungfrú,
svaraði Tony kæruleysislega.
Hún spratt á fætur, mjúk og fjað-
urmögnuð í hreyfingum eins og naðra.
— Ungfrú, hermdi hún eftir honum
um leið og hún rak honum löðrung.
Sneri sér síðan að frú Rogers. Hann
lætur mig sofa hjá sér á næturnar,
en á daginn er hann finn maður og
vill ekkert við mig kannast.
— Ég bíð fyrir utan, sagði frú
Rogers. Hún sagði þetta hæversk-
lega, og það varð ekki á henni séð,
að hún væri móðguð eða hneyksluð.
Ally fór út með henni, og Þau tóku
sér sæti á veröndinni.
— Jæja, ég geri ráð fyrir að þessu
sé þá lokið, sagði Shirl.
Tony skildi að nú varð hann að
taka ákvörðun. Það varð ekki bæði
sleppt og haldið, og hann var ekki
í neinum vafa um hvoru hann vildi
sleppa. — Já, sagði hann. Þá er þessu
lokið.
Hún stökk upp stigann. Hann
horfði á eftir henni og ekki saknað-
arlaust. Svo hélt hann út á verönd-
ina. Frú Rogers reis úr sæti sínu, Tony
tók undir arm henni og sagði við
Ally um leið og þau héldu af stað.
— Ég geri ráð fyrir að hún flytji ...
Shirl horfði á eftir þeim. Og nú
fann hún það, í fyrsta skipti á æv-
inni, að hún var ástfangin. Og hún
beið . ..
FRÚ ROGERS bjó í einu herbergi;
húsgögnin voru hin smiekklegustu,
rýmið notað til hins ýtrasta og sama
var um eldhússkrókinn að segja.
Tony lá uppi á legubekknum og hafði
tekið af sér bæði skó og bindi, en
jakkinn hans hékk á stólbaki. Kvöld-
verðurinn hafði verið hinn ljúffeng-
asti, og Tony var svo mettur, að
hann gat ekki komið niður bita i við-
bót. Hann varð meira að segja að af-
þakka, þegar hún vildi fylla bollann
hans aftur. Hún settist á gólfábreið-
una, við legubekkinn og tók að segja
honum ýmislegt um sjálfa sig. Hjóna-
band hennar hafði verið barnlaust;
hún var óbyrja og mundi aldrei geta
eignazt barn, en einlífið var henni
óþolandi kvöl. Þegar þau höfðu rætt
saman um stund, fékk hann sér
sígarettu, en þegar hann ætlaði að
kveikja í henni reyndist kveikjarinn
tómur. Hún ætlaði að hella á hann,
en vegna þess að Tony horfði á hana,
varð hún svo skjálfhent, að kveikjara-
lögurinn skvettist á buxurnar hans.
Hún fór í skyndi að reyna að þurrka
blettina með handklæði, en varð slík
ofraun að koma svo nálægt honum,
að hún fleygði handklæðinu, stóð um
stund og sneri andlitinu að veggnum,
en líkami hennar skalf og titraði frá
hvrifli til ilja . . . Frh. í næsta blaði.
*!!■
Nýtt útlit
Ný tækni
Málmgluggar fyrir verzlan-
ir og skrifstofubyggingar í
ýmsum litum og formum.
Málmgluggar fyrir verk-
smiðiubyggingar, gróður-
hus, bílskúra o fl.
/777

Lsekjargötu, Hafnarfirði. — Sími 50022
VIKAN