Vikan - 16.08.1962, Qupperneq 41

VStR FRAMLEIÐSLA
cio sóttur og farið með hann til La
Cabana, og rétt á eftir sóttu þeir föð-
ur Cilio. Um kvöldið gekk sú saga
um klefana, að Ignacio hefði verið
skotinn. Hann var tuttugu og sex
ára.
Marc Lebreton og Serge Lentz
voru að lokum látnir lausir fyrir
milligöngu franska ambassadorsins,
sem þurfti að beita hörku í málinu.
í flugvélinni á leiðinni heim, sagði
Marc Lebreton svo frá seinna:
— Einhver i flugvélinni lét orð
falla um, að líúbumenn væru ekki
eins bölvaðir og þeir virtust og und-
ir sól eins og þar væri ekkert end-
anlegt. Já, hugsaði ég, ekkert end-
anlegt nema dauðinn. Því ekki kem-
ur Ignacio aftur, ekki doktor Yebra
né Angus MacNair, né nokkur þeirra
manna, sem daglega eru skotnir á
Kúbu. ★
Útlagar úr skemmtanalífinu
Framhald af bls. 9.
— Mundu krakkarnir ekki siður
leita út úr bænum, ef hann hefði
upp á einhvern skikkanlegan stað að
bjóða?
_ Jú, áreiðanlega. Astæðan til
þess, að unglingarnir flýja bæinn
í eins rikum mæli og raun ber vitni,
er fyrst og fremst sú, að hér eiga
þeir eiginlega elckert athvarf.
— Að lokum, Sigurjón. Eru krakk-
arnir ekki yfirleitt óánægð með
þetta ástand?
— Jú, það er óhætt að fullyrða
það. Óánægja þeirra er mjög al-
menn, enda ekki nema vonlegt.
RAFN GUÐMUNDSSON (16 ára)
— Hvað vilt þú segja okkur um
ástandið í skemmtanalifi æskunn-
ar? Er það rétt, að reylcviskum ungl-
ingum sé víðast hvar úthýst af
skemmtistöðum i bænum?
— Já, það er satt og rétt. Við fáum
yfirleitt hvergi aðgang að dansleikj-
um innan bæjarins. Þetta veldur því,
að við neyðumst til að fara út úr
bænum á staði eins og Hlégarð, Hvol,
Hellubió og aðra slika. Þar er lítið
eflirlit og nota rnenn sér það óspart.
— Hvernig heldur þú, Rafn, að
hægt sé að bæta úr þessu slæma á-
standi?
— Það verður aðeins gert með
þvi móti, að krakkarnir fái skemmti-
legt hús með skemmtilegri hljóm-
sveit. Ég held, að það sé eina raun-
liæfa leiðin tii úrbóta. Allir heilvita
menn sjá, að einhverja viðhlítandi
lausn verður að finna á þessu vanda-
máli. Ástandið er algjörlega óvið-
unandi, eins og nú standa sakir.
— Og þú ert væntanlega ekki einn
um þá skoðun?
— Nei, áreiðanlega ekki. Það er
alveg óliætt að fullyrða, að ungling-
arnir eru mjög á sömu skoðun i
þessu mikla vandamáli. Allflestir
munu álíta, að hér sé mikilla end-
urbóta þörf.
ERLA BJARNADÓTTIR (16 ára)
— Hvernig er þa:ð, Erla. Eiga
unglingar á þinu reki aðgang að
dansleikjum i samkomuhúsum höf-
uðstaðarins?
— Nei, ég held, að því sé fjarri.
Það eru alltof fáir staðir, sem krakk-
ar á mínu reki fá inngöngu á.
— Svo að þú telur, að þar sé um
talsvert vandamál að ræða?
— Já, ég tel það.
— Hvað taka nú unglingarnir til
bragðs, þegar svo örðugt er fyrir þá
að komast á dansskemmtanir innan
bæjarins?
_ Ég býst við, að þeir leili þá flest-
ir út úr bænum.
— Og hvert þá?
— Ja, — til dæmis á Hlégarð,
Hvol og aðra svipaða staði.
— Hvernig heldur þú, að hægast
væri að bæta úr hinni brýnu þörf
unglinganna fyrir hentugan sama-
stað?
— Ég held, að það væri áreiðan-
lega heppilegast að koma á fót ein-
hverjum góðum skemmtistað, þar
sem krakkar á þessum aldri ættu
greiðan aðgang.
Og hver eru svo viðhorf forráða-
manna skemmtistaðanna í þessu
vandamáli? Konráð Guðmundsson
gestgjafi í Lídó og Bjarni Guðjóns-
son, sem gegnir forstjórastörfum í
Klúbbnum í fjarveru Birgis Árnason-
ar, liafa góðfúslega orðið við þeirri
ósk, að gera grein fyrir því.
KONRÁÐ GUÐMUNDSSON f LÍDÓ
— Hvaða skilyrði verður fólk að
uppfylla til þess að fá inngöngu á
dansskemmtanir í Lídó?
—■ Fólkið verður að hafa náð 21
árs aldri.
— Hver er nú ástæðan til þess,
að þið meinið fólki, sem náð hefur
16 ára aldri inngöngu?
— Ástæðan er einfaldlega sú, að
við viljum ekki brjóta lög. Sam-
kvæmt lögum er óheimilt að veita
fólki yngra en 21 árs vín og sem
kunnugt er, höfum við vínveitinga-
leyfi i Lídó. Ef nú þessu fólki er
hleypt inn i húsið, mundi það í
mörguin tilfellum reyna að verða
sér úti um vin. Og þegar svo væri
komið, —■ fólkið komið í hóp gest-
anna, — væri gjörsamlega ómögulegt
að koma í veg fyrir, að því tækist að
fá vín. Af skiljanlegum ástæðum get-
um við ekki ábyrgzt slíkt. Ungling-
arnir geta auðveldlega, eftir að inn
er komið, skotið sér á bak við vini
og kunningja, sem eldri eru að árum
og látið þá kaupa fyrir sig, — nú,
svo þegar það er setzt að drykkju,
getur í mörgum tilfellum farið svo,
að eftirlitsmanninn, sem hefur það
hlutverk að sjá um, að veitingahús-
in brjóti ekki lög með þvi að veita
fólki yngra en 21 árs áfenga drykki,
beri að, — ef hann kemst að þvi,
að viðkomandi unglingur uppfyllir
ekki rétt aldursskilyrði, þá kemur
i hlut veitingahússins að svara til
saka, og getur það orðið býsna dýrt
spaug.
Þetta er fyrst og fremst ástæðan
til þess, að við i Lídó meinum fólki
innan 21 árs aðgang að dansleikjum
okkar.
_ Hefur þú nokkuð hugleitt það,
Konráð, hvernig koma ætti til móts
við þessa unglinga, sem bæði þú og
aðrir meina aðgang?
— Vitanlega. Málið verður leyst
með því móti einu, að koma upp húsi
fyrir þetta fólk, þ.e.a.s. unglingana
á aldrinum 16—21 árs. Og það dug-
ar ekkert hálfkák. Unglingarnir
verða auðvitað að fá fyrsta flokks
hús með fyrsta flokks aðbúnaði,
góðri músik, fullnægjandi þjón-
ustu.
— Telur þú, að takast megi að
relca hér slíkan stað?
— Án efa. En til þess að slikt
blessist, verður allur aðbúnaður að
vera fyrsta flokks, eins og ég hef
áður sagt. Ég hef fylgzt með einum
slíkum stað, sem rekinn var um hríð
I Kaupmannahöfn og reynslan af
þeim rekstri var þar góð, — hreint
afbragð, — aðbúnaður var allur
mjög til fyrirmyndar.
— Af orðum þinum má ráða, að
þetta vandamál sé víðar til staðar
en hér á landi. Hvað viltu segja
um það?
— Já, mikil ósköp. Ég held, að
mér sé óhætt að segja, að það þekk-
ist víðast hvar ef ekki alls staðar,
— í hverju einasta landi. Og það er
alveg áreiðanlegt, að þvl fyrr sem
það er leyst, — ja, því betra.
BJARNI GUÐJÓNSSON
f KLÚBBNUM
— Á hvaða aldri eru ykkar gest-
ir, Bjarni?
— Hingað kemur fólk svo að segja
á öllum aldri. Þó reynum við að
koma í veg fyrir, að unglingar inn-
an 21 árs fái aðgang að dansleikjum
okkar.
— Hvers vegna það?
_ Ja, vegna þess, að við höfum
vínveitingaleyfi og kærum okkur
ekki um að misnota það með því að
veita unglingum innan 21 árs áfenga
drykki. Það er auðvitað útilokað að
fylgjast með því, eftir að inn er
komið, að unglingum innan 21 árs
takist ekki að fá vín. Þeir geta látið
fullorðna kaupa fyrir sig án þess að
við höi'um hugmynd um, og við get-
um ekki tekið þá áhættu. Annars
er því ekki að neita, að þessi áfeng-
islöggjöf er harla kynleg. Það er til
dæmis anzi skrítið, að stúlka, sem
er 18 eða 19 ára, og er, — við skul-
um segja gift 21 árs gömlum manni,
— skuli þurfa að horfa þurrbrjósta
á mann sinn drekka áfengi. Ég er
ekki að mæla með áfengisdrykkju,
en mér finnst þetta stangast óþægi-
lega á.
— Hefur þú nokkuð hugleitt,
VIKAN 41