Vikan - 16.08.1962, Qupperneq 43

þau ætla að fara að baða sig í sjón-
um og þau fara niður fyrir húsin
og finnst mér þau ætla að fara að
klæða sig úr þar. Rétt á eftir
kemur M., en svo lieitir stúlkan,
upp á götuna og er hún bara í eid-
rauðum bíkini baðfötum og labb-
ar svona út götuna. Ekkert sá ég
meira til G., piltsins hennar. Ég
nafngreini þau, þvi ég hef heyrt
að nöfn liafi svo mikið að segja
í draumum. Svo labba ég lengra
inneftir og þar stendur blár og
hvítur Moskvitch, sem hann á, og
jakkinn hans hangir á hurðinni.
Án þess að ég sé nokkuð að gá
sé ég inn í veskið hans, sem er í
vasanum og þar er mynd af mér,
sem ég gaf honum einu sinni. Og
ég verð svo ofsaglöð að sjá mynd-
ina þarna. í trúnaði sagt þá var
ég með þessum strák fyrir svona
einu og hálfu ári síðan, en þá
fór ég burtu og þar með var allt
búið en við erum góðir vinir núna.
En innst inni er ég alltaf hrifin af
honum. Ég vona að þér getið ráð-
ið þennan draum bæði fljótt og vel.
Með fyrirfram þökk.
Lilla.
Svar til Lillu:
Éq held að þessi draumur sé
ekki fyrir því, stranqt tekið, að
þú oq fyrrverandi vinur þinn
takið saman aftur, eftir þeim
táknum, sem i draumnum birt-
ast. Hins veqar sé þetta bendinq
um það að hann varðveiti ávallt
mynd þina i hjarta sér oq qleymi
þér alls ekki. Éq qeri ráð fyrir
að ef þú stiqir það skref sem
þarf til að stofna til þess sajn-
bands, sem áður ríkti hjá ykkur,
þá yrði það auðleyst mál. Ef pilt-
urinn hefur siq ekki til þess, þá
er ekkert því til fyrirstöðu að þú
drifir sjálf í málunum, þrátt fyr-
ir að það er qömul oq viðlekin
hefð að karlar eiqi frumkvæðið
í ástamálunum. En nú á döqum
þarf þetta alls ekki að vera svo
oq konan á fullan rétt til að
eiqa frumkvæðið eins oq karl-
maðurinn.
Kæri draumaráðandi.
Mig dreymdi að vinur minn, sem
heitir Friðrik, færi með mér i
kirkju. Þegar við komum inn í ytri
forstofuna liggur þar frekar ungur
maður á gólfinu, berhöfðaður og við
sáum ekkert athugavert við hann
og héldum áfram inn kirkjugólfið.
Þegar við komum þangað lá þar lík
í kistu, sem var opin og þekkti ég
ekki líkið. Þá var jiar kona sem var
mjög horuð og beinaber, og var að
reyna að prjóna sjal af veikum
mætti. Þá skeði það að FriÖrik hrað-
ar sér sem skjótast út úr kirkjunni,
en ég stanza litla stund og hef orð
á því við mann sem stendur við hlið
mér, hvers vegna Friðrik muni hafa
flýtt sér svona mikið út, og hann
segir: „Hann tók svo nærri sér að
sjá þessa konu, sem að nafninu til
er í þessum heimi. Við þetta vakn-
aði ég.
Þakka fyrirfram fyrir ráðninguna.
JG.
Svar til JG.
Ráðning þessa draums fer mjög
eftir því á hvaða aldursskeiði þú
ert. Værirðu ung stúlka mundi
draumur þessi að öllum líkum
vera þér tákn um giftingu, sem
væri þér friðsæl og þægileg. Hins
vegar fyrir roskna manneskju að
dreyma þennan draum benti til
að þú hefðir komizt gegn um alla
erfiðleika, sem þú hefur undan-
farið átt í stríði við.
Kæri draumráðningamaður.
Mig langar til að biðja yður að
ráða fyrir mig draum, sem mig
dreymdi fyrir nokkru, hann er þann-
ig: Mér fannst ég finna að tennurn-
ar í mér hrukku í tvennt (ég er með
falskar tennur). Ég tek brotið út
úr mér og sting því aftur fyrir bak
í lófa mínum og vil ekki láta sjá
hvað gerzt hafi. í því kemur kona
til mín og biður mig að lofa sér að
sjá skarðið, ég verð dálítið undr-
andi yfir þvi að hún skuli vita að
tennurnar væru brotnar, og sýni
ég henni skarðið og tek út úr mér
hinn partinn og segi við konuna:
„Sjáðu hvernig tennurnar mínar
fara“, og i því losnar ein tönn úr
þeim parti sem ég held á. Lengri
var draumurinn ekki.
Með fyrirfram þakldæti.
Hildur.
Svar til Hildar.
Það er ekki gott að dreyma
að tennur manns brotni, því það
bendir til að eitthvað bregðist
manni hrapalega. f þínu tilfelli
gengur það þann veg til að þú
skammast þín fyrir það og vilt
dylja fyrir öðrum, en án árang-
urs. Ég mundi álíta að þessi mis-
tök væru að nokkru leyti at-
vinnulegs eðlis, og væri þér ráð-
legt að athuga gang mála vel þar,
því eitthvað er ekki nægilega vel
byggt upp.
Kæri draumaráöningamaður.
1 nótt dreymdi mig að ég, frænka
min, móðir mín og tvær vinkonur
mínar væru á feröinni fótgangandi,
til kirkjustaðar og menntaseturs,
sem er hér nærri. Allt í einu vorum
við komnar að brú yfir á og var
áin kolmórauð. Ég og önnur vin-
kona mín beygðum út af veginum
og ég hljóp beint i ána, en rétt þeg-
ar ég fór út í kallaði hin vinkonan:
„Farðu ofar þar er grynnra“. En
ég var komin út í og fann hvergi
botn, en rétt í því tók vinkonan sem
hjá mér var, i höndina á mér og
dró mig upp að bakkanum, en þá
fannst mér bakkinn vera svo linur
að höndin á mér sökk upp að úln-
lið, þá fannst mér að það væri bezt
að láta mig fljóta niður eftir ánni
og komast þar á land, en við það
vaknaði ég.
Með fyrirfram þakklæti. Dísa.
Svar til Dísu:
Snerting við ósalt vatn er í
mörgu tilfelli fyrir veikindum og
svo virðist vera sem svo sé einn-
ig hér. Veikindi þessi eru þess
eðlis að ekki verður fyrir þau
séð þegar í stað þar sem þú botn-
aðir ekki í ánni, en hins vegar
hafðirðu von um að komast upp
úr á hentugum stað, þannig að
veikindin lagast þá einnig á sín-
um tíma.
Þér fáið einangrunarkostnaðinn endurgreiddan á fáum árum
í spöruðu eldsneyti. Það borgar sig bæði fyrir yður sjálfa og
þjóðfélagið í heild að spara eldsneyti svo sem unnt er,
og þar að auki er hlýtt hús (vel einangrað) mun notalegri
vistarvera en hálfkalt (illa einangrað).
Lœkjargötu . Hafnarfirði . Sími 50975.
VIKAN 43