Vikan


Vikan - 22.11.1962, Blaðsíða 40

Vikan - 22.11.1962, Blaðsíða 40
gefur hári yöar hið skínandi Sunsilk útlit Þvoið hár yðar úr Sunsilk og sjáið mismuninn. Hár yöar fær nýjan glans og fegurO, sem endist í marga daga. Hár yOar veröur svo viö- ráðanlegt eftir Sunsilk hárþvott, svo heilbrigt, svo silkimjúkt. ÞaO er staðreynd, aö þér getiO haft svona fallegt hár, og það eftir aðeins einn hárþvott með Sunsilk. Sunsilk er framleitt fyrir yðun Er hár yðar náttúrulegt? Sunsilk fegurOar- hárþvottur gefur hári yöar varanleg- an þokka — gerir þaö heilbrigt, glansandi, fallegt. Eða er hár yðar líflaust? Sunsilk eggja- og sítrónuhárþvottur mýkir hárið og gef- ur því varanlega fegurö. Eða er það f jör- Iaust? Látiö Sunsilk Tonic hleypa lifi í hár yOar, gera Það mjúkt og glans- andi. Sjáiö hve viðráðanlegt hár yöar verður fljót- lega. Hafið þér flösu? Þér þurfiö engin önnur flösumeðul. Sunsilk hárþvottur hreinsar hár yðar algjörlega og fjar- lægir flösuna. TIL AÐ FÁ MJÚKT, GLANSANDI, VIÐRÁÐANLEGT HÁR — NOTIÐ SUNSILK. „Hvað getur hann þá?“ Hún lauk ekki setningunni, varð sjálf svo undrandi yfir hugsun sinni, að hún þagnaöi viO. Þetta var einmitt það, sem Dahl þurfti meö. Viövörunarhugboöið varO samstundis að rólegri vissu. ÞaÖ hafði komið fyrir áöur, að Prowse lét há- degisverðinn lönd og leið — einu sinni lét hann sem hann hefði ekki hæft uglu, er hann skaut á, en þegar hann loks kom úr þeirri veiðiför, var fjöður á ermi hans. Og ekki nóg með það, heldur brá honum sýnilega mjög, þegar hann tók eftir þvi og leit felmtruðum augum á Þau hin. Og þegar Dahl fór að rifja þetta upp, mundi hann að Prowse hafði oft komið seint heim, einmitt þegar það var hans dagur að vitja um snör- urnar. Ekki gat hann heldur hafa vitað neitt um það nú, að Dahl skaut rjúpurnar, heldur mátti hann reikna með að þau syltu heilu hungri heima. Og Dahl þreif stormúlpuna sína ofan af snaganum, og snakaði sér í hana. Barði þrúgunum viö vegginn til að ná af þeim snjónum, steig á þær og laut niður. til að spenna þær á sig. „Lincoln ...“ Alison hafði lagt frá sér rjúpuna. „Lincoln . .. hvað ætlastu fyrir?“ Hún reyndi að brölta úr svefnpok- anum, og rjúpan féll á gólfið. Þá fyrst veitti hún því athygli að renni- lás pokans var ekki dreginn niður. „Þú verður hjá henni, Sur(rey,“ mælti Dahl. Surrey gekk að bálki hennar. „Vertu nú róleg, Alison," sagði hann og dró rennilásinn upp aftur, sem hún hafði dregið niður. Svo lagði hann hana gætilega út af á bálkinn. „Vertu róleg ...“ Greatorex gamli reis allt í einu upp með andfælum. „Hvað .... hvað gengur hérna á?“ spurði hann syfju- lega. Alison brölti enn litilsháttar í svofnpokanum. „Slepptu mér,“ sagði hún. Þagnaði síðan við, en mælti í næstu andrá bænarrómi. „Lincoln .... hvað ætlarðu .... “ Riffillinn stóð við dyrastafinn, þar sem Surrey hafði skilið hann eftir. Dahl greip hann. „Þú lítur eftir henni, Des,“ sagði hann enn og hélt út á hjarnið. Það síðasta, sem hann heyrði, var rödd Alison .... „Nei, Lincoln .... þú mátt ekki .... mátt ekki .... “ FIMMTÁNDI KAFLI. Dahl stefndi beinustu leið á reyk- inn, sem lagði upp úr rjóðrinu. Þeg- ar hann nálgaðist staðinn, hægði hann ferðina. Prowse sat við eldinn og sneri baki við honum. Dahl gat því athugað I ró og næði hvað hann hafðist að. Hann sá að Prowse hafði tekið málmplötu, allþykka, og lagt ofan á hnullunga, og síðan kveikt eld í þurru limi, sem lagt var á plötuna. Steikarlykt lagði frá þessu eldstæði og var hún sem ljúfur ilmur í vitum Dahls, sem sjálfur hafði ekki fengið sér bragð af rjúpunum, áður en hann fór. Þegar hann haföi gengið nokkr- um skrefum nær, sá hann að Prowse var að steikja nokkuð af héranum yf- ir bálinu, en nokkuð hafði hann þeg- ar steikt, og snæddi það nú af mikilli áfergju. Enda þótt þetta væri einmitt það, sem hann hafði gert ráð fyrir að sjá, ætlaði hann varla að trúa sínum eig- in augum. Martröð hungursins und- anfarnar vikur lagðist á hann, þegar hann fór að rifja það upp hve oft Prowse hafði komið seint heim, og síðan logið að þeim hinum, að ekkert hefði verið í snörunum. Þannig hafði hann einn setið að þeim mat, sem þau áttu öll heimtingu á að hann deildi með þeim. Þannig hafði Prowse unnið að þvi, hægt og rólega, að myrða þau öll til þess að hann héldi sjálfur lífi. Og um leið var sem Dahl sæi Ali- son fyrir hugskotssjónum sínum, þar sem hún lá á bálkinum, tærð af hungri. Það er þá ekki mín sök, hugsaði hann. Það er Prowse, sem hefur drýgt þarna glæp .... drýgt hann á hverjum degi, sem hann stal undan þeirri bráð, sem hann fann í snör- unum . „. Framhald í næsta blaði. Handavinna. Framhald af bls. 18. Fitjið upp 20 1. á prjóna nr. 2, og prjónið prufu með sléttu prjóni. Verði þvermál prufunnar 6 cm má prjóna eftir uppskriftinni óbreyttri, annars verður að fjölga eða fækka lykkjum í hlutfalli við þann cm- fjölda, sem prufan mælir. Framstykki: Byrjið að neðan. Fitjið upp 160 1., og prj. 7 umf. sléttprjón, þá 1 umf. sléttprjón frá röngu (brotlína á faldinn), síðan >0 < > <x: < :x> < > <xx X x x X X X >< x: X >< | > < k Xi > < t X > X > < > < > > < > < > < X . > < > > < > <, í X <x x> <x x> <x 8 umf. sl'. og þá aftur 1 umf. sl. frá röngu. Prjónið nú áfram slétt- prjón, þar til stykkið mælist 16 cm. Fellið af fyrir ermum báðum meg- in, 3 1., 2 1. og 3 sinnum 1 1. Þegar stykkið mælist 18 cm, eru prj. sam- an önnur og þriðja hver lykkja með jöfnu millibili, svo lykkjunum fækki um 82. Lykkjurnar 62, sem eftir eru, eru látnar á öryggisnælu. Bakstykki: Fitjið upp og prj. eins og á framstykkinu þar til stykkið mælist 13 cm. Þá er stykk- inu skipt í tvennt með 80 1. á hvor- um helmingi og annar helmingurinn prjónaður fyrst. Tvær lykkjurnar við. miðju að aftan, eru prjónaðar með garðaprjóni (prj. sl. bæði frá röngu og réttu) alla leið upp. Þegar stykkið mælist 16 cm, er fellt af fyrir ermum, eins og á framstykkinu og þegar það mælist 18 cm, eru prjónaðar saman önnur og 3ja hver lykkja, þar til 32 1. eru eftir á prjóninum, en þá eru þær látnar á öryggisnælu. Prjónið nú hina hliðina og fitjið upp 4 1. við miðju að aftan, og prj. þær síðan með garðaprjóni alla leið upp, að öðru leyti er þessi hlið prjónuð eins og hin. Ermar: Fitjið upp 50 1. og prj. 11 umf. sl., 1 umf. sl. frá röngu, þá 11 umf. sl., 7 1. af þessum 11 eru 40 VIKAN

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.