Vikan - 23.01.1964, Blaðsíða 54

ÞAÐ ER
SPARNAÐUR f
AÐ KAUPA GÍNU
Öskadraumurinn
við heimasaum
Ómissandi fyrir allar konur,
sem sauma sjálfar.
Stærðir við allra hæfi.
Verð kr. 550.00
m/klæðningu kr. 700.00
Biðjið um ókeypis leiðarvísi
Fæst í Reykjavík hjá:
Dömu- & tierrðöiinui
Laugavegi 55 og
Gíslo Marteinssyni
Garðastræti 11, simi 20672
að líkurnar fyrir j)ví að hraun-
ið renni niður i farveg Elliða-
ár, séu um 70%. Líkur fyrir
])ví að hraunmagnið verði ])að
mikið að það valdi skaða ])ar,
eru að mínu áliti um 50 af
hundraði. Um stefnu hraunsins
veit ég betur eftir klukkutíma,
eða svo.“
„Stefnir einhver hluti af því
i áttina til Reykjavikur?“
„Það er að byrja að skipta
sér. Annar anginn liggur niður
að Sandskeiði, og mun loka veg-
inum þar eftir nokkra klukku-
líma. Það er nokkurnveginn ör-
uggt. Svo er annar straumur
að brjóta sig úr aðalrennslinu
hérna rétt fyrir norðan gíginn.
Hann tekur stefnuna norður,
og samkvæmt áætlunum min-
um —■ þegar tekið er tillit til
hæðarmismunar á landslaginu
og slíku — þá eru mestar líkurn-
ar til þess að hann renni ofan
í Gvendarhrunna, Elliðavatn og
síðan eftir ánum niður að raf-
stöð og þar til sjávar. Það er
auðvitað elckert hægt að segja
um það, hversu mikið hraun-
magnið verður, ])egar það kem-
ur þangað niður, en rétt er að
búast við því versta."
„Rennur hraunið hratt, Þór-
arinn?“
„Já, það rennur mjög hratt.
Þetta er basalthraun, frekar
þunnt og fljótandi. Eftir því,
sem næst verður komist, ]>á
rennur það núna um kílómetra
á klukkutima. Mig mundi ekki
undra þóti það herti á sér um
stund, þegar það rennur niður
í Heiðmörkina. Elliðavatn tefur
að sjálfsögðu töluvert fyrir því,
en ég er ekki trúaður á að það
stöðvizt þar.“
„Hvað um öskufali?“
„Það er dálítið eins og er,
en ég býzt ekki við að það verði
mikið. Ekki til vandræða. Vind-
ur er núna suð-austlægur, og
ber ösku og reyk til Reykjavik-
ur, en ég vona að það dragi
úr öskunni cftir nokkurn tíma.“
„Eru fleiri jarðfræðingar
þarna fyrir austan, núna?“
„Já, þeir eru hérna, hann Jón
Jónsson og Sigvaldi Guðmunds-
son.“
„Þarft þú að vera þarna á-
fram, eða getur þú komið í bæ-
inn til að ræðn málið nánar?“
„Ég get komið .. .“
„Viltu ])á koma strax, Þórar-
inn, og mæta á skrifstofu minni
niður i Pósthússtræti strax og
þú getur?“
„Ég skal gera það.“
Og með þessu lauk samtalinu.
Hallgrímur bað Hjálmár um að
láta sig vita um allar breyting-
ar eða önnur tiðindi af gosinu,
liann niundi fara til skrifstofu
sinnar, og þar væri hægt að ná
í hann.
Þegar samtalinu lauk, settisl
Hallgrímur niður og var þungt
hugsandi um stund. Svo greip
hann aftur simann, og hringdi
til borgarskrifstofunnar, en símn-
stúlka var þar á verði, sam-
kvæmt fyrirmælum hans fyrr
um kvöldið. Hann náði strax
sambandi við hana.
„Þetta er Hallgrímur Geirs-
son,“ sagði hann við stúlkuna.
IJafið ])ér hlað og blýant við
höndina?“
„Já, ég er tilbúin,“ svaraði
hún.
,,Ég ætla að biðja yður um að
hririgja i nokkra menn fyrir mig
þegar i stsð. Það verður að
ganga fyrir öllu að ná í þá. Þér
skuluð skila kveðju minni fil
þeirra, og biðja ])á um að mæta
á skrifstofu minni eftir hálfan
klukkutíma. Þetta er mjög áríð-
andi, og má ekki bregðast að
þeir mæti allir, eða fulltrúar
fyrir þá, séu þeir svo upp-
teknir að þeir komist ekki. Haf-
ið þér þetta, ungfrú?“
„Já. Þeir eiga allir að mæta
á skrifstofu yðar eftir hálftima,
— eða fulltrúar þeirra?“
„Já. Og nú skal ég lesa upp
hverjir þetta eru, og þér skul-
uð skrifa það niður jafnóðum.
Það er þá fyrst lögreglustjóri,
borgarverkfræðingur, vatnsveitu-
stjóri, rafmagnsstjóri, hitaveitu-
stjóri, borgarlæknir, slökkviliðs-
stjóri, dr. Valur Ágústsson for-
stjóri almannavarna, Blöndal
Hjálmarsson, borgarritari, og Ás-
geir Sveinsson. Síðan skuluð
])ér hringja i vegamálastjóra,
og biðja hann vinsamlega um
að koma, eða fulltrúa háns. Hann
er kannskc ekki lieima sjálfur.
Sömuleiðis fréttastjóra útvarps-
ins .. . liafið þér þetta?“
„Já, ég skal sjá um þetta þeg-
ar í stað.“
Faith inn. Hún fleygði sér í fang-
ið á honum:
— Ó, elsku, bezti Simon!
sagði hún. —■ En hvað það var
gaman að þú skyldir koma svona
snemma. Ég bjóst ekki við þér
fyrr en seint í kvöld.
Hann kyssti hana á kinnina.
Honum var enginn hægðarleik-
ur að halda grímunni. Hann gat
ekki varizt að sjá svipinn á
Clare, og hann skildi hana ekki.
Það var eitthvað biðjandi í aug-
unum, en sektartilfinning um
leið.
Já, þú verður að fyrirgefa
mér að ég kom nokkrum tím-
um of fljótt, sagði hann í gamni
við Faith.
—• Þeir tímar mundu hafa orð-
'ið eilífðarlangir án þín, svar-
aði Faith.
— Blessað barnið, sagði hann.
En það var ekki viðkvæmni
sem hjartað í Faith þráði. —
Finnst þér í rauninni að ég sé
— barn? spurði hún nærri því
áköf.
„Þakka yður fyrir. Ég verð
kominn á skrifstofuna eftir um
10 minútur. Sælar.“
Og Hallgrímur lagði frá sér
simann, kvaddi konu sína, og
bjóst til að fara. Um leið og
hann fór i frakkann, leit hann á
klukkuna. Ilún var tæplega hálf-
sex. Framhald í næsta blaði.
ÞRIGG.TA KOSTA VOL
FRAMHALD AF BLS. 19.
r
þegar hann sá hana þarna í for-
stofunni, minntist hann þess,
sem hún hafði fullvissað hann
um — ekki einu sinni heldur
mörgum sinnum: Eg hef starf-
ið mitt, það á að verða framtíð
mín... Ég giftist aldrei, Sim-
on... Ég þekki mig of vel til
þess ... Ég elska þig og þú skalt
alltaf vera í hjarta mínu.
Honum varð dálítið hughægra
Hvað var orðið af trausti hans,
trú hans á henni? Hann óskaði
af heilum hug að hún fengi að
njóta hamingjunnar með öðr-
um manni — giftast öðrum. En
ekki einmitt núna strax!
— Ég ætlaði aðeins að líta
inn áður en ég færi heim, sagði
hann.
Þau Clare horfðust í augu og
það lá við að hún mjssti stjórn-
ina á sér. Ó, að hún hefði ver-
ið farin áður en hann kom! Hún
tók eftir að Meg veitti henni
athygli. Það var einhver ólga
í loftinu. — Ég skal hita tesopa
áður en Clare fer, sagði Meg.
— Það var gaman að þú komst
nógu snemma til að geta kvatt
hana.
-—- Kvatt? hváði Simon for-
viða. — Var það ekki á morg-
un ... ég meina ...
— Ég breytti áætluninni,
flýtti Clare sér að segja.
Ég sé það, sagði hann
kuldalega. í sömu svipan kom
— Ekki á þann hátt, sem þú
meinar, sagði hann. — Og ég vil
alls ekki hafa þig öðruvísi en
þú ert.
Áður en meira var sagt stanz-
aði bíll fyrir utan og eftir augna-
blik stóð Ralph í dyrunum.
Hann heilsaði öllum — og
Clare síðast.
— Halló, gullið mitt! sagði
hann. Ertu búin að segja frá
þessu?
Nú varð vandræðaleg þögn.
Clare fann að Simon starði á
hana og hún fann líka að Meg
gerði það sama. Og hún vissi,
að Faith þurfti ekki annað en
heyra að trúlofun Clare og
Ralph væri staðreynd, til þess
að síðasta efa yrði eytt í hug
hennar.
Nei, ég var í þann veginn
að segja frá því, sagði hún hik-
andi.
— Æ, lofaðu mér þá að gera
Nýir íslenzkir danslagatextar
við öll nýjustu danslögin. —
Sendið kr. 25.00 og þið fáið
lieftið sent um hæl burðar-
gjaldsfrítt.
Nýir danslagatextar
Box 1208 —- Reykjavík
— VIKAN 4. tw.