Vikan - 23.01.1964, Blaðsíða 14

„Hvað eru miklar líkur fyrir því, að hraunið renni
til Reykjavíkur?“ spurði borgarstjóri.
ÉG ENDURTEK:
VID SJflUM
STÓRT OG MIKID
.......ELDGOS
„Hraunið mun renna
ir 15 - 20 tíma mun þ
Elliðaánum til sjávar.
Eiríkur Leifsson, flugvél LoftleiSa, stóð ferS-
búin á flugvellinum í Reykjavík, og farþegarnir
voru að spcnna á sig öryggisbeltin. Flugvélin
var á brautarenda og flugmennirnir voru aS reyna
hreyflana áSur en þeir hæfu vélina á loft.
Loks voru allir hreyflar settir á fulla ferS, vél-
in liristist og skalf af átökunum, hemlar voru
teknir at', og hún fór aS renna meS vaxandi hraSa
eftir brautinni.
Skyndilega tók vélin mikinn kipp og hent-
ist upp í loftiS, skall aftur niður á annaS hjól-
iS og síSan iiitt, snerist til á brautinni og tók
stefnu beint á flugturninn. Hún kipptist til og
frá, og þrátt fyrir aS fhigmennirnir gerSu ör-
væntingarfulla tilraun til aS snúa lienni rétt á
brautinni, virtist þcim ekki ætta aS takast þaS.
Vélin var komin þaS langt, og á þaS mikinn hraSa,
að ekki var hægt aS stöSva hana, hún varS aS
ná sér á loft, héðan af, því annars mundi liún
ekki stöSyast fyrr en langt fyrir utan brautina.
Farþegarnir vissu varla livaS um var aS vera,
svo snögglega og fljótt bar þetta viS. Vélin nálg-
aðist óSum flugturninn og virtist óumflýjanlégt
að luin lenti á honum meS ófyrirsjáanlegum af-
leiSingum, þegar hún tók enn einu sinni mik-
inn kipp og hentist aftur til á brautinni, þannig
aS hún sneri nú aftur á brautina. Flugmennirnir
gripu tækifæriS og rifu vélina á loft upp á von
og óvon. Augnablik leit út fyrir aS þaS ætlaSi ekki
aö takast og aS vélin mundi stingast niSur aftur,
en svo náSu flugmennirnir valdi yfir henni og
hófu hana upp. Litlu munaði samt, þegar hún
rétt skreið yfir lnisaþökin í Kópavoginum, aS
hún lenti á einu þeirra, og skakkaSi ekki nema
örfáum metrum.
Vélin fór hring yfir bænum, bæSi til aS vera
i námunda viS flugvöllinn, ef einliver bilun
kæmi fram í henni, og svo vildu flugmennirnir
athuga betur hvað raunverulega liefði komið
t'yrir í flugtakinu.
Flugmaðurinn greip hljóSnemann og kallaði
til turnsins:
„Reykjavíkurt flugstjórn! Þetta er LL622. HvaS
kom eiginlega fyrir, þegar við vorum að létta?
Var þetta svona stórkostlegur jarðskjálfti, eða
hvað?“
„LL622 — Reykjavíkur Flugstjórn svarar. Já,
þetta var jarðskjálfti, og hann ekki af minna tag-
inu. Hann var ekki minni en sá, sem kom fyrst
í kvöld. ÞiS voruð heppnir að sleppa svona bil-
lega.“
„Reykjavikur flugstjórn — LL622. Já, þaS var
hrcinasta mildi að okkur skildi takast flugtakiS.
En það virðist allt vera í lagi, svo ég tek venju-
lega stefnu ...“
Eftir nákvæmlega sjö mínútur var aftur kall-
að til Flugstjórnarinnar:
— VIKAN 4. tt)l.