Vikan - 03.12.1964, Blaðsíða 55

keypti liið gamla höfuðból Fróðá
af frœnda sínum sira Helga
Árnasyni i Ólafsvík. Ekkert
varð þó af þessum jarðarkaup-
um í stað þess keypti faðir minn
Bjarnarhöfn í Helgafellssveit.
Loks var þá þessi langa ferð
á enda.—
Ég vil að lokum leyfa mér að
minna menn á, að það er ger-
samlega ótrúlegt afrek sem unn-
ið hefur verið hér á landi sið-
astliðin 60 ár. Nokkurn veginn
bílfærir vegir og sums staðar
góðir, hafa verið lagðir í flest-
ar sveitir landsins (nær þvi all-
ar). Alls staðar blasa við fagrar
og traustar byggingar bænda og
viðlend tún. Kotbæir eru orðnir
að stórbýlum. Hver árspræna er
brúuð á löngum köflum og að-
eins eftir að brúa fáar ár i af-
skekktum sveitum og þó ákveðið
að gera það. Þetta er þó aðeins
einn þáttur í þvi sem okkar fá-
menna þjóð hefur gert í 60 ár.
Það er ánægjulegt fyrir mann á
mínum aldri að líta yfir það.
Á öllum sviðum hefur velmeg-
un farið fram við sjó og i sveit.
— En er fólk ánægðara nú en
þá? Ég veit ekki. Viðhorf fólks
til lífsins befur tekið ótrúleg-
um breytingum.
Þorsteinn Jónsson.
ÉG SKIL EKKI AÐ
NEINN YRKI KVÆÐI
Á TRAKTOR
Framh. af bls. 10.
stökum stíl, og ég varð mjög hrif-
inn af þessu. Um sama leyti las ég
líka Babbit, Main Street og bók
eina enn, eftir Sinclair Lewis, Ég
veit um áhrif frá þessum höfund-
um öllum og gæti meira að segja
bent á setningar i þessari bók,
sem stæðu ekki eins og-,þær
standa, ef ég befði ekki krsið
þessa böfunda.
— En livað um islenzka böf-
unda og íslenzk verk i þessu
sambandi?
— Nú, ég bef ekki frekar en
aðrir íslendingar sloppið ó-
snortinn af þeim. Ég bef lesið
bókmenntir okkar og haft hina
mestu ánægju og lærdóm 4f þvi.
— Gætir þú bent á áhrif
þeirra i bókum þínum, á sama
hátt og erlendra höfunda?'
— Já> ég gæti það. Mér var
borið það á brýn töluvert. þér
á yngri árum, og ég væri, undir
of miklum ábrifum frá Haildori
Laxness. Og það bafði við einhver
rök að styðjast. Arinárs var það
svo, um tima, að allt sem ekki
liktist nákvæmlega því sem menn
voru vanastir, það átti allt að
vera komið frá Halldóri Lax-
ness, sem var bin mesta fjar-
stæða, því Laxness er æjns og
aðrir, auðvitað hefur hann lært
af öðrum mönnum og lesið verk,
sem aðrir lásu lika, og urðu fyrir
svipuðum ábrifum af. Ég lief
víða séð greinilega móta fyrir
þessu. En um tíma var hér svo
komið, að það var eins og ekki
mætti vera nema einn maður af
hverri tegund, einn rithöfundur,
eitt tónskáld, einn málari, og þar
fram eftir götunum. Og það eim-
ir eftir af þessu ennþá. Hjá sum-
um. Mér þykir einkennilegt að
sjá þetta bjá þeim sömu mönn-
um, sem kvarta undan þvi, að
allar okkar fylkingar séu of
þunnar. Vanti breidd, eins og
þeir segja á iþróttamáli. En það
vottar enn fyrir tregðu á að við-
urkenna, að það er ekki verið
að varpa skugga á góðan mann,
þótt annar góður komi fram. Ég
vildi segja, að það væri væn-
legra fyrir listir í okkar landi,
að það séu nokkuð margir, sem
fáist við þétta. Þeir verða nátt-
urlega ekki allir jafngóðir, en
þeir, sem eru miðlungsmenn og
jafnvel þar fyrir neðan, þeir
gcra líka mikið gagn. Þeir skapa
lággróðurinn, sem bið stærra
getur síðan vaxið upp úr. Það
er ólikíégt, að mikill snillingur
koini fram, án þess að bann eigi
sina fyrirrennara.
— Þú minntist áðan á, að þú
hefðir orðið fyrir miklum álirif-
um af ömmu þinni i brensku.
Heldurðu ekki, að það sé nei-
kvætt fyrir öll ritstörf, að ömm-
urnar eru borfnar af beimilun-
um?
— Jú. Það var ógurlcgt áfall
fyrir þjóðina.
—• Og livað myndirðu vilja
segja um ritstörf ungra manna
nú — með tilliti til þess?
— Það er slæmt fyrir þá, ef
þeir þafa ekki átt einhvern sögu-
mann eða sögukonu, til að blusta
á i bernsku. Ég vil ekki segja,
að þetta eyðileggi kannski skáld-
skapinn i landinu, en amman,
sko, bún var terigiliður milli nú-
tiðarinnar og fortíðarinnar, og
ef sagnamaðurinn eða sagnakon-
an'í ii])pcldinu bverfur, þá er
liættara við að böfundurinn
- jnsni frá uppruna sinum. Ég
líéld að það sé alls ekki nóg, að
læra bara af útlendum bókujn
>.ð vera skáld. íslenzkt skáló
verður að læra af islenzkum
bókmenntum, og nota íslenzkan
efnivið aðallega í siii verk. Það
eru nógir útlendir -liöfundar og
listamenn í útlöndum til þess ;að
skrifa fyrir útlönd,eri þaðskrifar
enginn útlendingur fyrir okkur,
svo að gagni verði, elcki að fuUu
gagni. Að sjálfsögðu verðúm við
að fá þýdd á íslenzku beztú lista-
vcrk erlendra manria, og við
höfum fullt gagn af því, en það
cr ekki nóg, við verðum að eiga
okkar eigin bókmenntir,- og þær
verða að byggjast á oltkar eigi.n
tilveru og okkar reynslu. Og ég
beld að amman, ef^við eigum að
gera bana að samnefnara fyrir
uppalandann, þá' sé bún eigin-
lega að mestu leyti lvorfin, það
er enginn, sem hefur tekið lienn-
ar blutverk, finnst mér. Það er
Viðkvæm barnshúð verður f 1 jótlega sór. Stöðvið
særindi með því að nota
(yowmcwfr
Barnasápa
Notið það eftir hvert bað og alltaf þegar skipt
er um bleyju.
JoLltOM
Púður — krem — olía — fljótandi
áburður — hárþvottalögur — sápa

Heildsölubirgðir:
Friðrik Bertelsen 8 Co. h.f.
Laugaveg 178 — Sími 36620.
VIKAN 49. tbl. — gg