Vikan - 12.05.1966, Page 40

Jóhannesi báðum. Stundum hefur
nú heyrzt, að hún ætti ekki upp
á pallborðið hjá rithöfundum vel-
f erðarþj óðf élaga.
— Það er nú eitthvað annað,
og það á jafnt við um þetta land
og önnur. Það er líka síður en
svo að ástæðulausu. Ég lít svo
á, að þetta þjóðfélagskerfi okk-
ar sé stórhættulegt fyrirbrigði,
þetta er orðin einskonar ófreskja,
sem snýst gegn fólkinu, og hlýtur
líka fjandskap þess, þú heyrir,
að allir eru reiðubúnir að snuða
helvítis ríkið, bara ef þeir fá
tækifæri til. Þetta er auðvitað
upphafinu, Ingimar, hvernig
stendur á þessu skyndilega veldi
skáldsögunnar í bókmenntum
okkar, að þínum dómi?
— Ég vísa til svars míns við
fyrstu spurningunni. Önnur form
virðast henta síður, þegar svona
stórgos verða. Ég held að ég sé
fyrst og fremst ljóðskáld að upp-
lagi, en ekki hefði mér verið
nokkur leið að tjá það, sem ég
set fram í Borgarlífi, í ljóðum.
Það er eins og naflastrengurinn,
sem tengir ljóðið við sál fólks-
ins, sé slitinn, og þá er ekki á
góðu von. Nútímaljóðið er orðið
Árni Garðarsson, Háholti 28,
Akranesi. Vill skrifast á við pilt
eða stúlku á aldrinum 15—17 ára.
Bára Reynisdóttir, Aðalgötu 10,
Stykkishólmi. Vill skrifast á við
pilt eða stúlku, á aldrinum 16—18
ára.
Þórarinn Magnússon og Örn
Snorrason, báðir á M/S „Los
Angeles", Johnson Line, Stock-
holm, Sverige. Óska eftir að fá
línu frá íslenzkum stúlkum, á
aldrinum 19—21 árs.
Guðlaug Gunnarsdóttir, Aðal-
stræti 26, ísafirði. Við birtum oft
nöfn útlendinga, sem vilja kom-
ast í bréfasambönd við fslend-
inga. Þú ættir að reyna að skrifa
einhverjum þeirra.
Mrs. Pauline Noske, 44 Wandana
Terrace, Tapperoo, South Austra-
lia. Þrítug frú, vill gjarnan skrif-
ast á við karl eða konu og kynn-
ast landi og þjóð.
Fernado A. Toca og Agustin
Arco, báðir til heimilis á c/Gilena
24—1 Villaverde Alto, Madrid,
21, Espana. Tveir átján ára pilt-
ar, sem hafa mikinn áhuga á fs-
landi og fslendingum, hafa með-
al annars lesið íslandsklukku
Kiljans á spænsku.
Rennum sveífarása
og borum vélablokkir
Sendum í pöstkröfu
Höfum ávallt fyrirliggjandi
mótorvarahluti í flestar gerSir
bifreiða, svo sem:
Stimpla, stimpilhringi,
pakkningar, legur, olíudælur,
rokkerarma, knastása, ventla,
undirlyftur, tímahjól og
tímakeðjur.
Ennfremur:
AUTOLITE kerti, kertaþræði
og kveikjuvarahluti.
Þ. Jónsson & Co.
Braularhoiti 6. — Símar 19215 — 15362.
<r?£,v.
fagurfræðilegt dútl örfárra
menntamanna, einskonar skreyt-
ingarlist, ekki framar söngur,
sem snertir sál fólksins. Það er
kannski sumpart vegna þess, að
ljóðið er viðkvæmara en mörg
önnur listform, þolir síður
sviptibylji tímans.
— Ertu með fleiri bækur í
smíðum?
— Já, ég er þegar byrjaður á
þeirri næstu. Hún á að fjalla vun
þjóðernið. Ég fékk hugmyndina
einn morguninn þegar ég var í
svefnrofunum, þá suðaði stöðugt
í eyrunum á mér þetta fræga
erindi Stephans G.: Þótt þú lang-
förull legðir o.s.frv, Það gaf mér
hugmyndina. í þeirri bók koma
líka fram persónur, sniðnar eftir
lifandi fyxirmyndum.
dþ.
Bréfaskipfi
Siegfried Timinger, DDR Prem-
nite, Clara Zetkinstrasse 9, 13 ára
drengur, óskar eftir bréfaskiptum
við drengi á svipuðu reki.
ANGELIQUE OG SOLDÁNINN
Framhald af bls. 20.
— Þetta fundum við á grískum snáða, sem var að reyna að renna
þeim í gegnum ristina i klefann yðar. Þau voru ætluð yður, er ekki
svo? Hvað ætluðuð þér að gera við þau?
Angelique litaðist þóttafull um og svaraði ekki. Þessi áætlun hafði
brugðizt.
— Hún hlýtur að hafa eitthvað á prjónunum, sagði Coriano. — Þú
veizt, hvað þeim dettur í hug til að komast undan. Mannstu eftir Sikil-
eysku stúlkunni, sem drakk sýru? Og þeirri, sem kastaði sér út yfir
brjóstvirkið ? Báðar gersamlega tapaðar.
— Ekki rifja upp þessa hluti! sagði sjóræninginn.
Hann tók að skálma um gólfið á ný, svo þreif hann i hárið á Ange-
lique, hallaði höfði hennar aftur þar til augu þeirra mættust.
— Þér hafið ákveðið að láta ekki selja yður, er ekki svo? Þér ætlið
að gera allt, sem mögulegt er, til þess að komast undan, er það ekki
rétt? Ætlið þér ekki að æpa? Veina? Berjast um? Þér ætlið að láta
þurfa tíu manns til að halda yður? Hann sleppti henni og skálmaði á-
fram. — Eg sé það fyrir mér. Þetta verður hneyksli! Riddarinn af
Möltu, sem á Vefstofuna, vill ekki slíka hluti. Né heldur aðdáendur
auðsveipra kvenna.
— Við gætum fyllt hana af eiturlyfjum, sagði Coriano.
■— Þú veizt fullvel, að það gengur ekki. Það gerir þær svo daufar.
Ég þarf þessa tólf þúsund pjastra! Hann nam staðar frammi fyrir
Angelique. — Ef þér eruð auðsveip, fæ ég Þá auðveldlega, ef þér eruð
það ekki, hafið þér svikið okkur. Ég skal segja þér, Coriano, ég myndi
borga hverjum sem væri fyrir að losa mig við Þessa konu.
Liðsforinginn stundi: — Við verðum að temja hana. Það er allt og
sumt.
— Hvernig? Við höfum reynt allt.
— Nei. Augu hans lifnuðu við: — Hún hefur ekki komið i svartholið
uppi á brjóstvörninni ennþá. Þá fær hún að vita, hvað bíður hennar,
ef hún svíkur okkur um góða sölu.
ófært, okkur á að geta þótt vænt
um ríkið, eigum að geta sagt eins
og Lúðvík fjórtándi: Ríkið það
er ég. Og þetta skelfingarkerfi
gleypir alla, sem fæðast og al-
ast upp innan ramma þess. Mað-
ur furðar sig oft á fólki, sem
maður hefur leikið sér við í
bernsku og verið með í skóla,
og þá ekki fundið annað en heið-
arleika og drenglyndi í fari þess;
þegar maður svo hittir það full-
orðið, sér það eða heyrir ekki
annað en komast áfram, mubl-
era sitt líf. Ég er að vísu ekki
að lasta það þótt menn kaupi
sér ísskáp, það versta er ekki
það sem er gert, heldur það sem
látið er ógert.
— Áttu þér kannski einhverja
þjóðfélagslega útópíu, eins og
Thomas More?
— Já, ég er sannfærður um
að það koma nýir og betri tím-
ar, þótt þeir verði kannski þús-
undir ára á leiðinni. Fólk dreym-
ir aldrei drauma til einskis,
smámsaman verða þeir að veru-
leika.
— Svo við víkjum þá aftur að
VIKAN 19. tbl.